Η λίστα του Φώτη Κατσικάρη με την προεπιλογή για την προετοιμασία της εθνικής ομάδας Ανδρών ενόψει του Ευρωμπάσκετ δεν έκρυβε εκπλήξεις και δεν μας έκανε… σοφότερους. Αν μπορεί να πει κάποιος ότι υπήρξε μια, ήταν η κλήση του Ζήση Σαρικόπουλου, που προτιμήθηκε από τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη. Δεν νομίζω, όμως, ότι θα μπει κάποιος στη διαδικασία να κρίνει αυτή την επιλογή. Άλλωστε, όλες, όπως είπε και ο ομοσπονδιακός τεχνικός, έγιναν βάσει κριτηρίων και αγωνιστικής κατάστασης, ενώ πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε και η χημεία.
Του Τάσου Νικολόπουλου
Αυτό που κρατάω, δεν είναι τόσο η επιστροφή των Σπανούλη και Περπέρογλου, ούτε η συμμετοχή των NBAers, Κουφού, Αντετοκούνμπο και Παπανικολάου. Για τους δύο πρώτους ήταν αναμενόμενο, ενώ κάτι ανάλογο ισχύει και για τους άλλους τρεις, μετά τις προσωπικές επαφές που είχε μαζί τους ο Φώτης Κατσικάρης. Ασφαλώς και είναι μεγάλη υπόθεση το γεγονός ότι η προετοιμασία ξεκινάει με την ομάδα πλήρη και με όλα της τα «αστέρια».
Πολύ σημαντικό, όμως, είναι το γεγονός ότι το προπονητικό επιτελείο έχει δημιουργήσει μια λίστα με παίκτες, που δίνουν ευελιξία για πολλούς και διάφορους συνδυασμούς και ανάλογα με τον αντίπαλο. Και με δεδομένο ότι υπάρχουν συνεχή παιχνίδια (ειδικά στη φάση των ομίλων) και με ομάδες που παίζουν διαφορετικού τύπου μπάσκετ, το ότι υπάρχει δυνατότητα για αλλαγές, έχει τη σημασία του…
Διαβάζοντας την συνέντευξη Τύπου του Φώτη Κατσικάρη, τα δύο πράγματα στα οποία στέκομαι είναι τα εξής: Το πρώτο έχει να κάνει με την επισήμανση του ομοσπονδιακού τεχνικού, από το ξεκίνημα κιόλας, ότι ουδείς πρέπει να βάλει το ατομικό πάνω από το ομαδικό συμφέρον. «Η λέξη ανιδιοτέλεια θα πρέπει να μας καρφωθεί στο μυαλό και στην καρδιά. Δεν πρέπει να σκεφτεί κανείς περισσότερο τον εαυτό του από την ομάδα» ήταν οι χαρακτηριστικές φράσεις του.
Αυτό πιστεύω ότι θα είναι και το «κλειδί» για την πορεία της εθνικής στο Ευρωμπάσκετ, όπου υπάρχουν υψηλές βλέψεις. Μόνο αν ο κάθε παίκτης καταλάβει τον ρόλο του και λειτουργεί πρωτίστως για το σύνολο, μπορεί να έρθει κάτι καλό και να επιστρέψει η «επίσημη αγαπημένη» στον δρόμο των επιτυχιών.
Το δεύτερο, το οποίο ξεχώρισα και στα δικά μου μάτια δείχνει το ποιόν του ανδρός, είναι η εκ νέου παραδοχή ότι υπερέβαλλε πέρυσι όταν κατακεραύνωσε τον Κουφό για την απουσία του. Δείχνει επίσης ότι δεν του το κράτησε μανιάτικο και έβαλε πάνω από όλους την ομάδα.
Και η εθνική χρειάζεται μόνο τέτοιους ανθρώπους. Που δεν θα βάζουν από πάνω τον εγωισμό τους και θα σκέφτονται πάντα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Γιατί, άλλο η φανέλα ενός συλλόγου και άλλο η φανέλα με το εθνόσημο. Εν κατακλείδι, με την απαιτούμενη ανιδιοτέλεια και όλους τους παίκτες υγιείς, αυτή η εθνική που έχει το πιο πλήρες ρόστερ των τελευταίων ετών, είναι ικανή για μεγάλα πράγματα!