Αν κάποιος φίλος του Παναθηναϊκού άκουγε μέχρι πριν λίγες μέρες το όνομα Τζεντίλε ο νους του πιθανότατα θα πήγαινε στον τρελο-Ιταλό πλέι μέικερ που έμεινε τρία χρόνια στην Ελλάδα και πήρε ισάριθμα πρωταθλήματα και μία Ευρωλίγκα με το τριφύλλι στο στήθος. Εδώ και λίγα 24ωρα τη θέση του μπαμπά στο μυαλό όλων έχει πάρει ο γιος.
Βάιος Τσούτσικας
Ο Αλεσάντρο ψάχνει ομάδα, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να τον αγνοήσει, οι συνθήκες μοιάζουν ικανές να οδηγήσουν τις δύο πλευρές σε γάμο. Με τα στοιχεία που προκύπτουν από ρεπορτάζ να είναι από λίγα ως ελάχιστα λόγω της απόλυτης σιωπής της ΚΑΕ στο συγκεκριμένο θέμα ας προσπαθήσουμε να δούμε πόσα μπορεί ο παίκτης να προσφέρει στον Πασκουάλ και στην ομάδα αν, φυσικά, το φλερτ οδηγηθεί σε γάμο.
Κατ’ αρχάς να συστηθούμε. Όχι μεταξύ μας αλλά με τον ίδιο τον παίκτη. Μιλάμε για έναν αθλητή που ξεκίνησε την καριέρα του ως η πιο καυτή προοπτική του ιταλικού μπάσκετ. Έναν παίκτη σε εξαιρετική ηλικία καθώς ακόμα δεν έχει μπει στα 25. Έναν μπασκετμπολίστα με σπάνιο επιθετικό ταλέντο, ηγετική φυσιογνωμία και κορμί που επιτρέπει στον προπονητή να τον συμπεριλάβει σε πολλά σχήματα.
Ως σπάνιο επιθετικό ταλέντο και με εξαιρετική αίσθηση του παιχνιδιού αντιμετωπίζεται και από τους Αμερικανούς που τον «ξεσκόνισαν» όταν ο Αλεσάντρο δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ. Σημειώνεται στις εκθέσεις που συντάχθηκαν η ικανότητά του να σκοράρει με ιδιαίτερη έφεση τόσο κοντά όσο και μακριά από το καλάθι αλλά και η αυξημένη τον τελευταίο καιρό διάθεσή του να μοιράσει την μπάλα και στους συμπαίκτες του. Αστερίσκος στο βιογραφικό του: ο Αλεσάντρο κυριαρχείται από την τρέλα που κληρονόμησε από τον πατέρα του και πολλές φορές επιχειρεί να σκοράρει ακόμα και υπό αντίξοες συνθήκες στηριζόμενος στο μομέντουμ που απέκτησε από προηγούμενες προσπάθειές του. Πολύ αμερικάνικη συνήθεια, εγώ λέω και αναγκαίο κακό για όποιον επενδύσει πάνω σε έναν παίκτη που γεννήθηκε για να βάζει την μπάλα στο καλάθι.
Φυσικά και δεν αριστεύει σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού του. Ο Αλεσάντρο Τζεντίλε θεωρείται και είναι αργός για να μαρκάρει αθλητές γρήγορους στις θέσεις που αγωνίζεται. Άλλοι λένε πως η άμυνα δεν είναι και το φόρτε του απλά και μόνο επειδή δεν θέλει να σπαταλά δυνάμεις που θα του φανούν χρήσιμες στην άλλη άκρη του παρκέ.
Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο του βιογραφικού του είναι η εμπειρία του. Γεννημένος τον Νοέμβρη του 1992 ο Τζεντίλε έχει προλάβει ήδη να συμπληρώσει μια 7ετία σε ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό στην Ιταλία (Μπενετόν, Μιλάνο), έχει ήδη κατακτήσει δύο πρωταθλήματα Ιταλίας, ένα Κύπελλο, ένα Σούπερ Καπ ενώ – το σημαντικότερο ίσως απ’ όλα – στους τελικούς του 2014, δηλαδή στο πρώτο πρωτάθλημα που πήρε, αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης των τελικών.
Είναι προφανές, λοιπόν, πως ο Παναθηναϊκός αν αποκτήσει τον Τζεντίλε αποκτά έναν επιθετικό δυναμίτη, έναν παίκτη που ακόμα και αν δεν έχει διάθεση να ματώσει στην άμυνα ανεβάζει πολύ πιο ψηλά το στάτους του συνόλου. Κι έναν παίκτη που μπορεί να αγωνιστεί σε περισσότερες από μία θέσεις. Με ύψος που φτάνει στα 2 μέτρα και 1 εκατοστό και την απίστευτη εκτελεστική του δεινότητα ο Τζεντίλε παίζει για πλάκα στο «2» και στο «3» ενώ – υπό προυποθέσεις και σε ελαφριά σχήματα – μπορεί να πάρει χρόνο και ως «4άρι».
Φελντέιν, Ρίβερς, Νίκολς, Χαραλαμπόπουλος. Είναι τα πρόσωπα που έρχονται στον νου αμέσως. Αυτοί που θα πρέπει να χάσουν λεπτά για να τα βρει ο Τζεντίλε. Ο Φελντέιν αν και πάλευε με τη σκιά του στο ξεκίνημα είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό προσφέρει σημαντικές βοήθειες, ο Ρίβερς είναι μαζί με τον Σίνγκλετον η καλύτερη φετινή μεταγραφή και ο Χαραλαμπόπουλος πρέπει να βρει τον χώρο και τον χρόνο για να εξελιχθεί από σπάνιο ταλέντο σε παίκτη – στήριγμα του τεράστιου οικοδομήματος που είναι ο Παναθηναϊκός. Μένει ο Νίκολς. Χωρίς ακριβώς να μπορεί να πει κανείς ότι «περισσεύει», αίσθησή μου είναι ότι ο Αμερικανός θα πιεστεί περισσότερο σε περίπτωση που ο Τζεντίλε βάλει τα πράσινα.
Ακόμα και να σε ξεβολεύουν, όμως, ακόμα και αν σου διαλύουν την ιεραρχία στα αποδυτήρια ή σε αναγκάζουν να φέρεις τούμπα το ροτέισον παίκτες σαν τον Τζεντίλε δεν μπορείς να τους αφήσεις να περάσουν από μπροστά σου χωρίς να απλώσεις το χέρι να τους αρπάξεις. Πόσο μάλλον όταν ο ίδιος ο παίκτης δείχνει την τεράστια επιθυμία του να παίξει με το τριφύλλι στο στήθος. Η περίπτωσή του μοιάζει με ευκαιρία που μπορεί να χαρίσει στον Παναθηναϊκό ή σε όποια ομάδα προστεθεί έναν χαρισματικό παίκτη, έναν ηγετικό χαρακτήρα για παραπάνω από έξι μήνες… ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube