Τώρα να μιλήσουν οι…παλιοσειρές

Δεδομένο πρώτο: Όσο και αν μας πονάει η ήττα από τον συγκεκριμένο αντίπαλο, δίνει ένα βαθμό και τίποτα λιγότερο. Όση θα ήταν δηλαδή η συγκομιδή, αν είχαμε ηττηθεί π.χ. από την Βοσνία. Δεδομένο δεύτερο: Μένουν λιγότερο από εικοσιτέσσερις ώρες από την επόμενη δοκιμασία με το Μαυροβούνιο και θα πρέπει άπαντες στην ομάδα να διαγράψουν μία και καλή αυτό το αποτέλεσμα. Ο δρόμος είναι μακρύς και για να συνεχίσουμε να τον περπατάμε ακέραιοι, δεν πρέπει επ’ ουδενί να μας πάρει από…κάτω. Είναι αναγκαίο να διαχειριστούμε με τον κατάλληλο τρόπο ψυχολογικά αυτή την «αναποδιά», διότι κανείς δεν αποκλείστηκε ή απέτυχε από την τρίτη αγωνιστική μίας διοργάνωσης. που για να χαμογελάσεις θα πρέπει να περάσεις τουλάχιστον οκτώ με εννέα δοκιμασίες.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Δεδομένο τρίτο: Η Εθνική και στα δύο προηγούμενα ματς είχε ατέλειες και η εικόνα της δεν συμβάδιζε με τα εξαιρετικά δείγματα των φιλικών. Νικούσε όμως σχετικά εύκολα, διότι η φανέλα της είναι πολύ «βαριά». Το ειδικών συνθηκών παιχνίδι με τη FYROM, αποδείχθηκε πως χρειαζόταν αγωνιστική αφύπνιση για να κερδηθεί. Αυτή όχι μόνο δεν ήρθε από τους διεθνείς και τον προπονητή, αλλά μετατράπηκε σε έναν εφιάλτη, αφού τίποτα δεν λειτούργησε σωστά. Στον τομέα «διάβασμα του αντιπάλου», που η ομάδα έπαιρνε συνήθως άριστο βαθμό ως τώρα, έμεινε μετεξεταστέα, αφού όχι μόνο δεν μπόρεσε να περιορίσει τη βασική απειλή, Μπο ΜακΚάλεμπ, αλλά δέχθηκε απανωτές «μαχαιριές» από μέτριους παίκτες, όπως οι Τσεκόφσκι, Άντιτς και Γκετσέφσκι. Και αν για το πάρτι που έκανε ο Αμερικανός της Σιένα υπάρχει η δικαιολογία της κακής ημέρας στην οποία βρέθηκαν Καλάθης και Ζήσης, για τους υπόλοιπους, όσο και αν ψάξεις, δύσκολα θα βρεις.

Ο Ηλίας Ζούρος επέλεξε να αφήσει στην αρχή του παιχνιδιού ελεύθερα τα σουτ της FYROΜ, θωράκισε την ρακέτα για να μην χαθεί η μάχη των ριμπάουντ και ως ένα βαθμό τα κατάφερε. Όμως, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα βρισκόμασταν επιθετικά σε τόσο κακή μέρα. Πόνταρε πως, αν ελέγχαμε την εναέρια κυκλοφορία, θα τρέχαμε περισσότερο, θα επιβάλαμε τον ρυθμό και στο διά ταύτα, θα «ανοίγαμε» από την αρχή την διαφορά, ώστε το έργο να γίνει στη συνέχεια ευκολότερο. Δυστυχώς όμως, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έγινε. Τουναντίον, την Εθνική χαρακτήρισαν η αστοχία, τα απρόσεκτα τελειώματα φάσεων, η έλλειψη καθαρού μυαλού και υπομονής, η κακή κυκλοφορία της μπάλας. Από την στιγμή που πλην του Φώτση -και αυτός με εξάρσεις- κανείς δεν μπορούσε να πάρει στα μάσκουλά του την μπαγκέτα του σκοραρίσματος και να μας ξεμπλοκάρει, η αποστολή ήταν δύσκολο να βγει χωρίς απώλειες.

Όσο κυλούσε ο χρόνος και τα Σκόπια ήταν μέσα στο παιχνίδι, ψήλωναν ακόμη περισσότερο και πίστευαν στη νίκη, ενώ τα δικά μας πόδια «βάραιναν». Φυσιολογικό, όταν έχεις να κάνεις με μία ομάδα που μόλις «χτίζεται». Πλην της ηγετικής φυσιογνωμίας που λέγεται ΜακΚάλεμπ, οι «γείτονες» πήραν εξαιρετικό βαθμό και ως ομάδα. Ήταν καλά διαβασμένοι στην αντιμετώπιση του πικ εν ρολ μας, το οποίο σχεδόν εξουδετέρωσαν, ενώ έβρισκαν λύσεις έστω και με ανορθόδοξο τρόπο, απέναντι σε οποιοδήποτε αμυντικό σύστημα δοκιμάσαμε. Έπαιξαν αρκετά σκληρά και με περισσότερο πάθος στην άμυνα, ευτύχισαν αυτό να επιτραπεί από τους διαιτητές και άδραξαν την ευκαιρία. Όσο και αν ακούγεται κλισέ, το μάτι τους «γυάλιζε» περισσότερο. Στο μοναδικό κομμάτι που έδειχναν ευάλωτοι ήταν οι αιφνιδιασμοί και η άμυνα στο ζωγραφιστό, όμως στο μεν πρώτο εκδηλώσαμε αρκετούς ανορθόδοξους, το δε δεύτερο, δεν βρήκαμε σχεδόν ποτέ τρόπο να το εκμεταλλευτούμε.

Μοιραία, ήρθε η δίκαιη ήττα που για την συγκεκριμένη Εθνική είναι χωρίς αμφιβολία, μέσα στο παιχνίδι. Από την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές κιόλας, θα πρέπει οι προπονητές και οι παλαιότεροι παίκτες στην ομάδα, να ξεκινήσουν την σωστή διαχείριση της. Δεδομένο τέταρτο -και ίσως ισχυρότερο από τα προηγούμενα- αυτή η ομάδα μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα. Θα το κάνει και μάλιστα άμεσα, αν οι προαναφερθέντες βρουν τον τρόπο για να πατήσουν στα…μυαλά όλων το «Delete». Θα τα καταφέρουν;

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com