• Το τελευταίο φιλικό του Ολυμπιακού, το 1-1 με την Σλάβια Πράγας, είχε αρκετά ευχάριστα σημεία για τον πρωταθλητή Ελλάδας, αλλά και κάτι πολύ στενάχωρο, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.
• Κι ήταν στενάχωρο, γιατί το είχαμε δει όλοι μας στο μεγαλύτερο κομμάτι της περασμένης σεζόν κι αν μη τι άλλο περιμέναμε από τον Πέδρο Μαρτίνς και τους παίκτες του Ολυμπιακού να το δουλέψουν στην προετοιμασία, έτσι ώστε να μην εμφανιστεί και σε αυτή τη νέα σεζόν το ίδιο φαινόμενο. Όμως, παραμένουν αδιόρθωτοι.
• Αναφέρομαι στην αδυναμία της ομάδας να υπερασπιστεί το υπέρ της σκορ. Ο Ολυμπιακός προχθές άνοιξε το σκορ στο 34’ και ισοφαρίστηκε στο 43’. Ούτε ένα δεκάλεπτο δεν το κράτησε το 1-0. Κάτι που βλέπαμε και ξαναβλέπαμε την περασμένη σεζόν. Και δυστυχώ ς δεν είδαμε και τώρα την παραμικρή διαφορά. Στο πρώτο από τα τέσσερα φιλικά του στο οποίο προηγήθηκε στο σκορ, ισοφαρίστηκε άμεσα…
• Ναι, ήταν τυχερό το γκολ της Σλάβια, με το σουτ έξω από την περιοχή και την καραμπόλα της μπάλας στο σώμα του Κούντε, με συνέπεια η μπάλα να αλλάξει πορεία και να αιφνιδιάσει τον Τζολάκη. Αλλά τι είχε συμβεί για να φτάσουμε στο πράγματι τυχερό αυτό γκολ: βολέ Τζολάκη, όχι το καλύτερο δυνατό, επαφή της μπάλας (κακή) από τον Όλεγκ με το τακουνάκι, που εξελίχθηκε τελικά πάσα σε αντίπαλο και εν τέλει κόρνερ για να ανακοπεί η αντίπαλη επίθεση. Στην δε εκτέλεση του κόρνερ, ο Άβιλα πίεσε μεν στον αέρα αλλά έχασε την κεφαλιά, ο Κούντε δεν μπόρεσε να βρει την μπάλα για να διώξει και τέλος ο Μασούρας πήγε να την «μαζέψει» την μπάλα για να την βγάλει από την περιοχή, με κακό κοντρόλ του όμως αυτή έφτασε τελικά στον σκόρερ της Σλάβια…
• Να προσέξουμε δε ότι τρία λεπτά πριν το 1-1, στο 40’, ο Εμβιλά έχασε την μπάλα έξω από την περιοχή του Τζολάκη κι έτσι δόθηκε η ευκαιρία στην Σλάβια για ένα σουτ από πολύ καλή θέση, κι απλά ο γκολκίπερ του Ολυμπιακού είχε την τύχη να πάει η μπάλα πάνω του. Θέλω να πω ότι το 1-1 των Τσέχων δεν ήταν μία μεμονωμένη στιγμή: ο Ολυμπιακός στάθηκε γενικά αδύναμος να αποτρέψει την αντίδραση τους. Ίσα ίσα τη διευκόλυνε με τα λάθη των παικτών του (βλέπε Όλεγκ, Εμβιλά κ.α.).
• Στο δε β΄ ημίχρονο, είναι αλήθεια ότι τις δύο καλύτερες ευκαιρίες τις είχε ο Ολυμπιακός, για την ακρίβεια σπουδαίες ευκαιρίες, με τον αντίπαλο γκολκίπερ να νικάει όμως τόσο τον Μασούρα, όσο και τον Τικίνιο. Με τη διαφορά ότι η Σλάβια ήταν αυτή που απειλούσε με μεγαλύτερη συχνότητα και επιθετικότητα τους «ερυθρόλευκους». Το καλό στο σημείο αυτό για την ομάδα του Μαρτίνς είναι ότι έβγαλε αρκετές καλές άμυνες, πιεζόμενη. Είδαμε πέντε φορές να μπλοκάρουν αντίπαλα σουτ ο Ανδρούτσος, ο Σισέ, ο Μπουχαλάκης, ο Αβραάμ και πάλι ο Σισέ. Ατυχώς σχεδόν σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είχαν προηγηθεί πουλήματα της μπάλας η, γενικά λάθη από τους Κούντε, Εμβιλά, Σισέ, Ζίνκερναγκελ. Κι αυτό είναι ένα άλλο κομμάτι στο οποίο πρέπει να σταθούν ο προπονητής κι οι παίκτες του-τα ατομικά λάθη είναι υπερβολικά πολλά…
• Όπως είναι σοβαρό θέμα και αυτό που παρατηρούμε σε όλα (!) τα παιχνίδια και είναι πια σε μόνιμη βάση: τους παίκτες του Ολυμπιακού να ενεργούν εγωϊστικά και να προτιμάνε να τελειώσουν οι ίδιοι μία φάση, παρά να τη σιγουρέψουν. Κλασικό παράδειγμα εκείνο του Αγκιμπού, τον οποίο έβγαλε σε θέση για γκολ ο Μασούρας, όμως ο νεαρός Αφρικάνος αστόχησε προ του αντίπαλου γκολκίπερ, ενώ είχε και την επιλογή να σπάσει την μπάλα δεξιά στον Ραντζέλοβιτς, που ήταν μόνος του.
• Εάν από τα φιλικά λείπει η ομαδικότητα, πολύ απλά θα λείψει κι από τα επίσημα. Δεν γίνονται όλα αυτόματα, από τη μία ημέρα στην άλλη. Κι απορώ πραγματικά γιατί δεν υπάρχουν κυρώσεις στους παίκτες για έλλειψη ομαδικότητας. ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube