Κανονικά θα έπρεπε να ξεκινήσουμε την κουβέντα από αλλού: να σταθούμε στο ότι ο Μπλατ έχει καταφέρει να νικά με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με τον αντίπαλο. Θα τα πούμε κι αυτά… Πρώτα, όμως, λίγη γκρίνια. Πού είστε, ρε μάγκες; Πού έχετε χαθεί; Γιατί το ΣΕΦ είχε πάλι αυτήν την εικόνα με την Γκραν Κανάρια; Δεν τους μέτρησα έναν – έναν όσους πλήρωσαν εισιτήριο για να δουν το ματς, ξέρω ότι θα μπορούσαν και θα έπρεπε να είναι πολλοί περισσότεροι. Δηλαδή, τι πρέπει να κάνει η ομάδα για να γεμίσει το γήπεδο;
Νίκησε τη Ρεάλ, νίκησε την Μπαρτσελόνα, νίκησε την Εφές και έφτασε στην 4η θέση της βαθμολογίας. Παίζει μπασκετάρα και παρ’ όλα αυτά παίζει μπροστά σε πολύ λίγους θεατές. Γυρίστε το, μάγκες, πάτε και λίγο στο γήπεδο έτσι για αλλαγή, διότι η ομάδα θέλει στήριξη. Είναι πολύ μεγάλος ο ανήφορος εμπρός και χρειάζεται βοήθεια από τον κόσμο για να μείνει σε αυτά τα επίπεδα απόδοσης.
Πάμε και στα υπόλοιπα… Μέσα σε λίγες μέρες ο Ολυμπιακός κατάφερε να νικήσει βάζοντας 69 και 98. Και μην αρχίσετε τις σαχλαμάρες για τη δυναμικότητα της Γκραν Κανάρια. Ευρωλίγκα είναι, άρα ακόμα και ο τελευταίος μπορεί να κάνει τη ζημιά. Δείτε τι έκανε η Μπούντουτσνοστ στην ΤΣΣΚΑ και τα λέμε πάλι. Με άλλα λόγια: όταν ο Ολυμπιακός χρειαστεί να παίξει άμυνα για σεμινάριο το κάνει.
Το πέτυχε στη Βαρκελώνη, έβαλε χειροπέδες στην ομάδα του Πέσιτς και τους περιόρισε στους 60 πόντους. Όταν κατάλαβε ότι την παίρνει να παίξει φουλ επίθεση, πάτησε το κουμπί και έφτασε ένα καλάθι μακριά από τους 100 πόντους. Μεγάλο πράγμα η προσαρμογή στις συνθήκες του ματς, μεγάλο πράγμα να μπορεί ο προπονητής αλλά και οι παίκτες να εφαρμόσουν περισσότερα από ένα πλάνο στα παιχνίδια τους.
Γι’ αυτό και το λέω από τώρα ότι ο Ολυμπιακός έχει πολλές πιθανότητες να μείνει εκεί ψηλά και να κατακτήσει μια θέση που θα τον οδηγήσει στο φάιναλ φορ. Πέρα από τους καλούς παίκτες, πέρα από καλό προπονητή, πέρα από το γεγονός ότι το πρόγραμμά του από τώρα αρχίζει και γίνεται πολύ στρωτό, είναι και ομάδα που μπορεί και κερδίζει παντού και με διαφορετικούς τρόπους. Ετοιμαστείτε, λοιπόν, γιατί τα σημαντικά και τα πολύ καλά είναι μπροστά…