Τους «κατάπιε» ο Μιλιβόγεβιτς

Του Χριστόφορυ Ευαγγελάτου

Υπάρχουν πολλά πράγματα στα οποία μπορεί να σταθεί κάποιος, για να “εξηγήσει” πως ο Ολυμπιακός διέλυσε την ΑΕΚ στο “Καραϊσκάκη”. Κάθε παιχνίδι όμως “βγάζει” πρόσωπο ή πρόσωπα και αναμφίβολα ο Ολυμπιακός είχε την πολυτέλεια οι δικοί του παίκτες να φτάσουν σε εντυπωσιακά επίπεδα απόδοσης. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό πως κανείς παίκτης των πειραιωτών δεν υστέρησε κι ακόμα κι αυτοί που σε προηγούμενα παιχνίδια είχαν “θέματα”, χθες ανταποκρίθηκαν απόλυτα στις απαιτήσεις του αγώνα.

Θα ήταν όμως άδικο να μη σταθεί κάποιος στην ηγετική παρουσία του Λούκα Μιλιβόγεβιτς στο χώρο της μεσαίας γραμμής, καθώς ο Σέρβος αποτέλεσε το “θεμέλιο λίθο” της πανεύκολης επικράτησης των πρωταθλητών Ελλάδος. Ο διεθνής μεσοαμυντικός ήταν αυτός που κυριάρχησε σε όλες σχεδόν τις προσωπικές μονομαχίες με τον Γιόχανσον και τον Λαμπρόπουλο (τους αμυντικούς μέσους της ΑΕΚ) κι επί της ουσίας ο “Μίλι” καθόρισε την εικόνα που είχαν οι δυο ομάδες στο γήπεδο.

Ειδικά μάλιστα στο πρώτο ημίχρονο, διάστημα στο οποίο ο Ολυμπιακός δημιούργησε τις αγωνιστικές αλλά και τις “ψυχολογικές” προϋποθέσεις για να επικρατήσει με χαρακτηριστική άνεση. Ο Μιλιβόγεβιτς κέρδισε στον αέρα όλες σχεδόν τις πρώτες μπάλες, έκοψε με τα τάκλιν του όποια προσπάθεια των αντιπάλων του να βρουν τον Μάνταλο για να πλησιάσει η ΑΕΚ την περιοχή του Καπίνο και παράλληλα (πολύ σημαντικό το τελευταίο) απέφυγε τα μεγάλα λάθη.

Γιατί το μεγάλο μειονέκτημα του Σέρβου μέσου σε πολλά ματς είναι η επιπολαιότητα σε κάποιες φάσεις, με λάθη που έχουν στοιχίσει στον Ολυμπιακό.

Αυτή τη φορά ο Σέρβος μέσος των “ερυθρόλευκων” ήταν εντυπωσιακός, ήταν άρχοντας στο χώρο της μεσαίας γραμμής και “κατάπιε” τους αντιπάλους του. Με την ΑΕΚ “κομμένη” στα δύο, λόγω της εξαιρετικής δουλειάς του “Μίλι”, τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα για τον Ολυμπιακό σε δύο τομείς. Από τη μία πλευρά Μάνταλος και Μπακασέτας δεν μπορούσαν να πάρουν μπάλες αλλά και όταν γίνονταν αυτό, οι δύο στόπερ των πρωταθλητών με τη συνδρομή του Σέρβου μεσοαμυντικού, είχαν πάντα την καλή θέση για να βγουν πρώτοι στη φάση.

Το δεύτερο μεγάλο κέρδος για τον Ολυμπιακό, από τις πολλές μονομαχίες που κέρδισε ο διεθνής κόφτης, ήταν τα πολλά μέτρα που κέρδισε στο γήπεδο η ομάδα του λιμανιού. Αυτό επέτρεψε στον Αντρέ Μάρτινς (που ήταν επίσης εξαιρετικός) να παίξει πιο κοντά στον Φορτούνη και σε συνδυασμό με την καλή απόδοση της επιθετικής τριάδας (Ελιονούσι, Σεμπά και Ιντέγε), ο Ολυμπιακός είχε δημιουργία στο παιχνίδι του με πέντε παίκτες κοντά στην περιοχή των “κιτρινόμαυρων”.

Αν σε αυτούς προσθέσει κάποιος και τα δύο ακραία μπακ που ανέβηκαν σ' αρκετές περιπτώσεις, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό για ποιο λόγο κυριάρχησε ο Ολυμπιακός και για ποιο λόγο η ΑΕΚ έπεσε σε...τρικυμία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρώτο γκολ της ομάδας του λιμανιού, ο τρόπος με τον οποίο κυκλοφόρησαν τη μπάλα οι “ερυθρόλευκοι” και κυρίως το πόσο κοντά ήταν ώστε ν' αποφύγουν τη μεγάλη πάσα.

Την ίδια στιγμή η ΑΕΚ δεν μπορούσε να βρει ισορροπία στο παιχνίδι της γιατί απλούστατα οι δικοί της αμυντικοί μέσοι αδυνατούσαν να σταθούν απέναντι στον Μιλιβόγεβιτς. Επίσης θα πρέπει να σημειώσει κάποιος τον τρόπο με τον οποίο έκανε τα δύο πρώτα τάκλιν στο ματς ο Σέρβος, πριν ακόμα μπει το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού, που φανερώνει την ψυχολογία με την οποία μπήκε στο ντέρμπι η ομάδα του λιμανιού.

Οι πρωταθλητές πήραν τον “αέρα” της ΑΕΚ από το πρώτο λεπτό του αγώνα και όταν ο Ολυμπιακός καταφέρνει να πάρει τον “αέρα” του αντιπάλου του στο γεμάτο “Καραϊσκάκη” τότε τα πράγματα γίνονται εύκολα για τους Πειραιώτες και δύσκολα για τους φιλοξενούμενους.

Όπως και να έχουν πάντως τα πράγματα, ο Ολυμπιακός στέλνει την ΑΕΚ σε δύσκολα “μονοπάτια” για να βρει λύσεις σε πολλά προβλήματα, γιατί ένα τέτοιο αποτέλεσμα “φτιάχνει” τη μια ομάδα και “ζορίζει” την άλλη. Παραζορίζει μάλιστα...