Αργεντινή, Μπουένος Άιρες, «Λα Μπομπονέρα», «Ελ Μονουμεντάλ», Μπόκα Τζούνιορς εναντίον Ρίβερ Πλέιτ. Ένα ποδοσφαιρικό ντέρμπι με αθλητικές, πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Η τεράστια αυτή έχθρα πρέπει να μεταφερθεί εντός τεσσάρων γραμμών. Είναι υποχρέωση των εικοσιδύο να τα δίνουν όλα. Είτε για να «ισοπεδώσουν» τον αντίπαλο, είτε για να μην τον αφήσουν να κερδίσει. Όποιος δεν το κάνει δεν αξίζει να αγωνίζεται σε αυτά.
Τέτοιου μεγέθους και αντιπαλότητας ντέρμπι δεν είναι σίγουρα το Τότεναμ-Τσέλσι. Κανείς δεν έχει την απαίτηση από τους παίκτες να βάζουν τα πόδια τους στη φωτιά, να «τραμπουκίζουν» αντιπάλους, να παίζουν με περισσότερο πάθος, όπως συμβαίνει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Εντελώς διαφορετική ιστορία και φιλοσοφία, διαφορετικό υπόβαθρο και επίπεδο κόντρας.
Ενδοοπαδικές έρευνες μάλιστα λένε ότι κοινός και μεγαλύτερος «εχθρός» των δύο είναι η Άρσεναλ. Τα ντέρμπι με τους «κανονιέρηδες» θεωρούνται πιο σπουδαία από τα μεταξύ τους. Με κάποιο μαγικό τρόπο όμως μοιάζουν απόλυτα ίδια με τα «σουπερκλάσικος» της Λατινικής Αμερικής εντός αγωνιστικού χώρου. Λες και κάθε φόρα που πλησιάζει το ντέρμπι «σπιρουνιών» και «μπλε» να μπαίνει στο μυαλό των παικτών η ιδέα του απόλυτου «χάους». Μία «κόντρα» αποκλειστικά μεταξύ των πρωταγωνιστών.
Το Τσέλσι-Τότεναμ «έστεψε» πρωταθλήτρια τη Λέστερ
Πίσω στο 2016 και το βράδυ της 2ας Μαΐου, όταν η Λέστερ ολοκλήρωσε το «θαύμα» των θαυμάτων στο ποδόσφαιρο. Όχι, το πρωτάθλημά της δεν κρίθηκε σε δικό της παιχνίδι. Κρίθηκε στο «Στάμφορντ Μπριτζ», στον αγώνα της 36ης αγωνιστικής της Πρέμιερ Λιγκ, ανάμεσα σε Τσέλσι και Τότεναμ. Η τότε ομάδα του Μαουρίσιο Ποκετίνο διεκδικούσε τον τίτλο, ήταν στο -8 από τις «αλεπούδες» τρεις στροφές πριν το τέλος και για να κρατήσει ζωντανές τις ελπίδες τίτλου έπρεπε να περάσει από το γήπεδο της συμπολίτισσας. Ο κόσμος στο πόδι, φυσικά, για να ανακόψει τη μισητή Τότεναμ και να δώσει το πρωτάθλημα στη Λέστερ.
Οι παίκτες είχαν μπει το νόημα. Σκληρά φάουλ από το πρώτο λεπτό, οι κίτρινες κάρτες έβγαιναν αβέρτα από τον Κλάτενμπεργκ και η Τότεναμ κατάφερε να πάρει προβάδισμα δύο τερμάτων με Κέιν και Σον και το τρίποντο έδειχνε κοντά. Στον κόσμο του αγγλικού πρωταθλήματος όμως τίποτα δεν είναι σίγουρο μέχρι το σφύριγμα της λήξης και η Τσέλσι επέστρεψε, ισοφάρισε σε 2-2 με τον ασύλληπτο τότε Εντέν Αζάρ κι έβαλε «φωτιά» στο τέλος της αναμέτρησης. Ακολούθησαν διαπληκτισμοί, καυγάδες, η Τότεναμ έφτασε τις εννέα κίτρινες κάρτες και το καταδικαστικό για την ίδια 2-2, έδωσε το έναυσμα για τους πανηγυρισμούς στο σπίτι του Τζέιμι Βάρντι. Η «έχθρα» μεταξύ Τότεναμ και Τσέλσι μεγάλωσε μετά από εκείνο το αξέχαστο παιχνίδι. Αυτό θεωρείται το σημείο αναφοράς των λονδρέζικων ντέρμπι.
Η «θερμή» χειραψία Κόντε και Τούχελ
Ο Χάρι Κέιν θα ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής του ντέρμπι της δεύτερης αγωνιστικής, με το τέρμα της ισοφάρισης σε 2-2 στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων, στην εκκίνηση της περασμένης σεζόν. Παραδόξως σε ένα ήσυχο παιχνίδι για τα κυβικά του. Άθελα του ο νυν ποδοσφαιριστής της Μπάγερν Μονάχου έγινε η αφορμή για την πιο «θερμή» χειραψία στα αγγλικά γήπεδα. Οι ματιές των Τούχελ και Κόντε δεν διασταυρώθηκαν ποτέ και ο Γερμανός τράβηξε το χέρι του Ιταλού. Η σύρραξη γενικεύτηκε, αμφότεροι αποβλήθηκαν, ενώ στη διάρκεια του αγώνα ο εκδηλωτικός Αντόνιο είχε πανηγυρίσει μπροστά στον πάγκο της πρώην ομάδας του.
Το 1-4 των πέντε ακυρωμένων γκολ και των δυο αποβολών
Το τελευταίο επεισόδιο παίχτηκε στο «Τότεναμ Στέιντιουμ». Ένα παιχνίδι που περίμεναν οι φίλοι των γηπεδούχων πως και πως γιατί επιτέλους μετά από πολλά χρόνια κάνουν πρωταθλητισμό, έχουν την ομάδα, τον προπονητή και τη συσπείρωση για να τα βάλουν με οποιονδήποτε αντίπαλο. Μέχρι το βράδυ της Δευτέρας, η Τότεναμ ήταν μάλιστα η μοναδική αήττητη ομάδα στην Ευρώπη. Ήρθε λοιπόν η Τσέλσι για το πρώτο «πλήγμα» στη σεζόν.
Γκολ από το ξεκίνημα, τρία ακυρωμένα μέχρι τη λήξη του ημιχρόνου, τέσσερις κίτρινες κάρτες και ένα «δολοφονικό» μαρκάρισμα του απερίσκεπτου Ρομέρο μέσα στην περιοχή για την κόκκινη κάρτα και την ισοφάριση της Τσέλσι. Σε αυτά προσθέστε δύο αναγκαστικές αλλαγές λόγω τραυματισμού για την Τότεναμ. Ένα «εκρηκτικό» πρώτο ημίχρονο, που έδωσε τη θέση του στο δεύτερο. Ακόμη πιο απερίσκεπτο φάουλ του «κιτρινισμένου» Ουντότζι για να πάρει τη δεύτερη και να αφήσει την ομάδα του με εννέα παίκτες μόλις στο 55ο λεπτό!
«Αυτοί είμαστε και έτσι θα είμαστε όσο διάστημα θα είμαι εγώ εδώ». Αυτή ήταν η απάντηση του Άγγελου Ποστέκογλου σε ερώτηση για την επιλογή του να παίξει ψηλά την άμυνα μετά τη δεύτερη αποβολή. Δείγμα της νοοτροπίας του, παρότι αυτή εξέθετε την αμυντική γραμμή σε κάθε μακρινή μεταβίβαση των φιλοξενούμενων κι έφερε το χατ τρικ του Τζάκσον μέχρι το φινάλε. Το «φιλμ» του αγώνα έμοιαζε αργεντίνικης παραγωγής, όπως και άλλα τέτοια παλαιότερων χρόνων, που θύμιζαν το Μπόκα – Ρίβερ. Μπορεί μέχρι σήμερα να μην έχουν διασταυρωθεί σε κατάσταση που να διεκδικούν και οι δύο την κορυφή της Αγγλίας, ένα τέτοιο ενδεχόμενο όμως μας κάνει να ανυπομονούμε.
Επιμέλεια: Θανάσης Κρητικός