Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Το ότι ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους δύσκολα θα μπορούσε και φέτος να αποδώσει στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων του, ήταν σχετικά γνωστό από το καλοκαίρι. Κάτι ο ένας παραπάνω χρόνος που «κουβαλάει», περισσότερο ο τραυματισμός του στο γόνατο και η δυσπιστία-κωλυσιεργεία με την οποία αντιμετωπίστηκε από Παναθηναϊκό και Ομπράντοβιτς κατά τις συζητήσεις της ανανέωσης του συμβολαίου του, σε ωθούσαν να το προβλέψεις. Αυτό, έχει όμως μεγάλη απόσταση από αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα στους πρωταθλητές. Ο Λιθουανός, είναι ιατρικά εντάξει εδώ και περίπου ένα μήνα, ολοκλήρωσε με απέραντο επαγγελματισμό το ατομικό πρόγραμμα που εκτελούσε για να επανέλθει στον επιθυμητό ρυθμό και δηλώθηκε λίγες ώρες πριν τον τελικό του κυπέλλου με τον Ολυμπιακό και στο εγχώριο ρόστερ.
Η συμμετοχή του περιορίστηκε σε λίγα λεπτά, σχεδόν όλοι του έριξαν υπέρ του δέοντος πολλές ευθύνες για το αποτέλεσμα στο σημείο που αγωνίστηκε και έκτοτε, ίσως και λόγο της μουρμούρας του στον πάγκο κατά του τεχνικού τιμ, δεν έχει παίξει σχεδόν ούτε… δευτερόλεπτο. Είναι στις αποστολές, κάνει το ζέσταμα και παρακολουθεί τα παιχνίδια από τον πάγκο. Σίγουρα, στο αγωνιστικό κομμάτι ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς κάτι θα ξέρει παραπάνω, όμως υπάρχουν ερωτήματα και αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτή, είναι η πρέπουσα συμπεριφορά σε έναν παίκτη που αν μη τι άλλο έχει δώσει πολλά. Και στον Παναθηναϊκό, αλλά και στο ευρωπαϊκό μπάσκετ γενικότερα. Κοιτώντας το στατιστικό του νικηφόρου αγώνα με τον ΠΑΟΚ στην Πυλαία και το…Didn’t play που υπάρχει δίπλα στο όνομά του, αναρωτιέσαι, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι οι διαθέσιμοι ή ορθότερα έτοιμοι να βοηθήσουν παίκτες είναι λίγοι.
Δεν «χωράει» έστω και για πέντε λεπτά ο Λιθουανός σούπερ σταρ; Νομίζω πως ναι, εκτός αν υπάρχουν πράγματα που δεν γνωρίζουμε στο εσωτερικό της ομάδας και οδηγούμαστε σε λάθος συμπέρασμα. Και κάποια σουτ της τελευταίας στιγμής θα μπορούσε να είχε πάρει στα ματς με Ολυμπιακό και Μπαρτσελόνα για κύπελλο και Ευρωλίγκα αντίστοιχα και όταν η διαφορά είχε πάει στους 19 πόντους στο ματς πρωταθλήματος με τους «ερυθρόλευκους» και ο κόσμος ζητούσε τη συμμετοχή του θα ήταν σκόπιμο να μπει στο παρκέ, έστω και για το χειροκρότημα. Έτσι αξίζει σε μεγάλους παίκτες, που στην τελική, δεν είναι και τόσο καταστροφικοί για το παιχνίδι της ομάδας, όσο φαίνεται. Αν δεν είναι σε θέση να βοηθήσουν, ποιος ο λόγος να «ταλαιπωρούνται» στον πάγκο; Ρίχνοντας μία ματιά στην εν εξελίξει ψηφοφορία της Ευρωλίγκας για την κορυφαία ομάδα της δεκαετίας, ο άσος του Παναθηναϊκού, έχει συγκεντρώσει 58.967 ψήφους.
Φιγουράρει στην δεύτερη θέση της λίστας πίσω από τον άπιαστο, ομολογουμένως, Ντέγιαν Μποντιρόγκα. Αυτό, δεν λέει κάτι για το αν πρέπει να παίζει περισσότερο ο «Σάρας», αλλά πολλά για την αντιμετώπιση που θα πρέπει να τυγχάνει. Μπορεί ο Ομπράντοβιτς να έχει κάτι άλλο στο μυαλό του ενόψει της συνέχειας που θα μας εκπλήξει, όμως όλα δείχνουν ότι το…ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Στην υπόθεση φαίνεται πως έχει μπει αρκετή δόση εγωισμού, χαρακτηριστικό σχεδόν όλων των μεγάλων προπονητών. Και ο «Ζοτς» είναι αναμφίβολα ο κορυφαίος. Αλλά και οι κορυφαίοι κάνουν λάθη. Το τι θα κερδίσει αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός αν ο Γιασικεβίτσιους «μπει» με την έννοια του όρου στο παιχνίδι των «πράσινων», έστω και στο 50% της περυσινής του απόδοσης, είναι περιττό να αναφερθεί…
Υ.Γ. Μπορεί τα αποτελέσματα της 19ης αγωνιστικής να μην μας προκαλούν έκπληξη, αλλά δεν μπορούμε να μην δώσουμε ένα credit παραπάνω στον Άρη και τον Κολοσσό. Οι «κίτρινοι» δείχνουν να πατούν ολοένα και πιο καλά και με την προσθήκη του Γουόλς έχουν ανέβει επίπεδο, ενώ οι Ροδίτες συνεχίζουν ακάθεκτοι για την είσοδό της στην πρώτη εξάδα, κάνοντας ουσιαστικά ένα βήμα παραπάνω απ’ ότι πέρυσι. Σταθερότητα, φερεγγυότητα και ομοιογένεια που αξίζουν συγχαρητήρια! Μπράβο στον Σφαιρόπουλο τους παίκτες και την εκπληκτική διοίκηση της ομάδας.
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com