Το τάιμινγκ είναι ιδανικό για να ξεμπερδεύει με την άνοδο

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Το θερμόμετρο μόλις και μετά βίας πάνω από το μηδέν, το χιόνι σε συνδυασμό με την βροχή καθ 'όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης είχε μετατρέψει το γήπεδο του Αιγινιακού σε βούρκο (εντάξει έχουμε δει και χειρότερα) και προμήνυε λασπομαχία. Τέτοια τερέν είναι ότι πρέπει για να γίνει γκέλα και ασφαλώς βοηθούν πάντα την πιο αδύναμη ομάδα.

Ο φετινός Άρης όμως απέδειξε και χθες ότι είναι ομάδα… All Weather. Ότι φέτος είναι φτιαγμένος και για τα αλώνια και για τα σαλόνια. Μπήκε με το μαχαίρι στο στόμα, καθάρισε το ματς με δυο γρήγορα γκολ ως το 12΄ και μετά όταν ο αντίπαλος ανοίχτηκε, το διαχειρίστηκε έξυπνα, έβαλε άλλα δυο και θα μπορούσε να βάλει κι άλλα αν δεν ήταν επιπόλαιος στην τελική προσπάθεια.

Αυτό το πάθος που βλέπεις, η φόρα με την οποία πάνε όλοι στην μπάλα, η ακόρεστη δίψα να καταπιούν τον αντίπαλο, είναι τα στοιχεία που θα δώσουν στον Άρη την άνοδο. Στοιχεία δηλαδή που δεν είχε η περσινή ομάδα.

Προκύπτει όμως και κάτι ακόμη ευχάριστο. Η ομάδα δείχνει να φορμάρεται στο κατάλληλο σημείο και έχει ψυχολογία στα ύψη. Στα επόμενα 5-6 παιχνίδια δηλαδή που θα κριθεί η άνοδος, ενδεχομένως και μαθηματικά, η ομάδα του Δημήτρη Σπανού είναι σταθερά σε ανοδική πορεία. Παίζει καλά, σκοράρει πιο εύκολα από εκεί που το έκανε με το σταγονόμετρο, βγάζει πιο εύκολα φάσεις και- το βασικότερο- δεν σπαταλάει όπως συνήθιζε να κάνει ένα ημίχρονο.

Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Ο προπονητής έχει καταλήξει σε ένα βασικό κορμό και βρίσκει λύσεις από το ρόστερ όταν εμφανίζεται μια δυσλειτουργία, εκμεταλλευόμενος το βάθος του, έστω και αν από αυτή τη διαδικασία θα προκύψουν και παράπονα. Ο Τζανακάκης εδώ και 3-4 παιχνίδια που αγωνίζεται, θυμίζει ξανά τον γνωστό ακούραστο μπακ, υποχρεώνοντας τον 49χρονο τεχνικό να κρατάει εκτός έναν από τους καλύτερους παίκτες στο πρώτο μισό, τον Μπούρμπο. Ο Αναγνωστόπουλος εκμεταλλεύτηκε μια άτυχη στιγμή που μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε τερματοφύλακα (την αποβολή του Καντιμοίρη στη Βέροια) και δείχνει ότι μπορεί να ποντάρει πάνω του η ομάδα.

Ο Διαμαντόπουλος που παραλίγο να γίνει ο μοιραίος στη Βέροια, έχει γίνει ο MVP στα τελευταία παιχνίδια. Ο Παυλίδης που έχασε τη θέση του με το που ήρθε ο Χαντί, μπήκε χθες, κέρδισε το πέναλτι στο πρώτο γκολ, έβαλε το τρίτο και γενικά βάζει δύσκολα στον Σπανό για τη θέση «δέκα». Να μην ξεχνούμε την πολύτιμη συνεισφορά του Ντούνη που έρχεται στα δυο τελευταία ματς από τον πάγκο και με ισάριθμες ασιστ έφτιαξε δυο γκολ. Η ομάδα γενικά ρολάρει, βγάζει μια υγεία, έχει μέταλλο και παρέχει μια σιγουριά στους οπαδούς της ότι τον στόχο δεν τον χάνει φέτος.

Αυτή η πίστη στη φετινή ομάδα, με την δεδομένη τρέλα που έχει χρόνια τώρα ο κόσμος του Άρη, έκανε τουλάχιστον 1000 από αυτούς να αψηφήσουν το κρύο και το χιόνι και βρεγμένοι ως το μεδούλι να τραγουδούν για την επιστροφή που έρχεται όλο και πιο κοντά. Ο δρόμος άνοιξε διάπλατα, έχει ακόμη όμως κακοτοπιές και αρκετούς… καλοθελητές και θα τον διαβεί η ομάδα πιο εύκολα έχοντας την θερμή συμπαράσταση του κόσμου της.

Η συγκυρία είναι ιδανική. Την Κυριακή ο Άρης αντιμετωπίζει τα Τρίκαλα και ήδη από χθες, προπονητές, παίκτες και διοίκηση απηύθυναν ένα γενικό προσκλητήριο στον κόσμο. Ελάτε ξανά στο γήπεδο. Γίνετε συμμέτοχοι της φετινής προσπάθειας και δείξτε σε όλους ότι φέτος τελειώνουν τα χρόνια της υπομονής.

Σε αυτό το κουκλοθέατρο που παίζεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο σαν σε repeat, ο Άρης που ήταν πάντα μόνος και ανένταχτος, επανέρχεται για να διδάξει πίστη και αφοσίωση κόντρα σε όλους αυτούς που μαλώνουν για το πόση ζημιά μπορεί να προκαλέσει ένα κουτάκι ή ένα ρολό, όταν ο Άρης για ένα μπουκαλάκι νερό στην Κουρομπίλια- για να τα συγκρίνουμε όπως επιχειρούν κάποιοι- ουσιαστικά αφανίστηκε. Αλλά βέβαια, όταν αφορά τον Άρη έχουμε επιλεκτική μνήμη…

ΥΓ: Το πώς πήρε την τέταρτη κίτρινη κάρτα ο Πασάς στο Αιγίνιο και δεν την κατάλαβε κανείς είναι ένα ακόμη σημάδι ότι φέτος τα πάντα λειτουργούν διαφορετικά γιατί απλά υπάρχουν δίπλα στον Σπανό άνθρωποι που και γνωρίζουν και νιώθουν (βλέπε Φριλίγγος, Μυροφορίδης).

ΥΓ1: Αλήθεια ο ομοσπονδιακός τεχνικός έχει παρακολουθήσει κάποιο παιχνίδι της Football League ή αρκείται μόνο στη Σούπερ Λιγκ. Γιατί αν παρακολουθούσε μια κλήση στον Πλατέλλα θα την σκεφτόταν. Υπάρχει και το προηγούμενο παράδειγμα του Μάνταλου για να μην αισθάνεται ότι θα πρωτοπορήσει.