Το στοίχημα «Σόφο» και η ευκαιρία

Ο «γάμος» του Σοφοκλή Σχορτσανίτη με τον Παναθηναϊκό άργησε δύο καλοκαίρια, αλλά εν τέλει έγινε. Τον Ιούλιο του 2010, ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς ακύρωνε τη τελευταία στιγμή το σχεδόν υπογεγραμμένο συμβόλαιο με τον, μέχρι πριν μερικές ώρες τότε, σέντερ του Ολυμπιακού για χάρη του Άλεξ Μάριτς, σε μία κίνηση που καταγράφηκε στα ελάχιστα λάθη που έκανε στη θητεία του στους «πράσινους». Υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες πλέον, ο 27χρονος παίκτης αποτελεί το μεγάλο στοίχημα της νέας διοίκησης, ενώ ο ίδιος έχει τη τελευταία, φρονώ, ευκαιρία, για να κάνει καριέρα υψηλού επιπέδου, σε μία ομάδα αντάξια του ταλέντου και των δυνατοτήτων του.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Δύο χρόνια πριν, με τη μη τέλεση της συμφωνίας που θα ταρακούναγε περισσότερο, είναι η αλήθεια, τα θεμέλια του ελληνικού μπάσκετ, έχασαν και οι δύο πλευρές. Ο Παναθηναϊκός και συγκεκριμένα ο Ομπράντοβιτς, ήταν ίσως ο μοναδικός προπονητής που θα μπορούσε να τιθασεύσει τις ιδιοτροπίες του Σοφοκλή, που, εν έτη 2012 πλέον, δεν αποκλείεται να ήταν μία-δύο σκάλες ανώτερος αγωνιστικά. Αυτόματα, οι «πράσινοι» θα είχαν πάρει περισσότερα σε σχέση με αυτά που πρόσφερε τελικά ο Μάριτς, όμως όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Στη νέα εποχή που μπαίνουν οι κυπελλούχοι Ελλάδας, τέτοιες προσθήκες είναι επιβεβλημένες, αφού δεν είναι δα και πολλοί οι ψηλοί με τα χαρακτηριστικά του «Σόφο» στην Ευρώπη.

Μετά την μέτρια έως κακή περυσινή σεζόν που έκανε ο διεθνής σέντερ με τη Μακάμπι, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και ο Αργύρης Πεδουλάκης τον εμπιστεύτηκαν, αφού ξέρουν ότι ο χαρακτήρας του πλέον είναι ωριμότερος και κατασταλαγμένος. Ο άστατος και αυτοκαταστροφικός νέος της πενταετίας στον Ολυμπιακό, έχει γίνει πλέον άνδρας με ευθύνες και στόχους, αφού η οικογένειά που δημιούργησε του έχει προσφέρει την απαιτούμενη γαλήνη. Με την κατάλληλη διαχείριση από το τεχνικό τιμ και προπαντός στήριξη από τον κόσμο, ο Σχορτσανίτης μπορεί να προσφέρει στον Παναθηναϊκό, αρκεί και αυτός να το προσπαθήσει περισσότερο από ποτέ και να μην αφήσει και αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη. Το ύφος των πρώτων δηλώσεών του και η συμπεριφορά του προς αυτή τη κατεύθυνση βαδίζουν και αυτό είναι θετικό και για την Εθνική ομάδα.

Στην ουσία του πράγματος, οι «πράσινοι» προσθέτουν δύναμη και όγκο κάτω από τη ρακέτα, ενώ ο Δημήτρης Διαμαντίδης, νιώθει πολύ καλύτερα, αφού θα έχει έναν παίκτη που παίζει εξαιρετικά το πικ εν ρολ και κάνει αποτελεσματικότερη την δουλειά των δημιουργών. Μαζί με την εξαιρετική προσθήκη του Μπράμου, αυτές που θα ακολουθήσουν και ίσως κάποιες ανανεώσεις από το υπάρχων ρόστερ –πράγμα δύσκολο- ο Παναθηναϊκός δείχνει να βαδίζει στη σωστή ρότα της δημιουργίας ενός ισχυρού ελληνικού «κορμού», που με τις κατάλληλες-έξυπνες προσθήκες ξένων, σκληρή δουλειά και πίστωση χρόνου, μπορεί να διατηρήσει στον «αφρό» τον σύλλογο. Αρκεί το στοίχημα να…πάει ταμείο και η ευκαιρία να μην πάει χαμένη. Με τέτοιες επιλογές, οι πιθανότητες αυξάνονται σημαντικά…

Υ.Γ.: Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού που φέρονταν ρατσιστικά στον Σχορτσανίτη τα τελευταία χρόνια και ξεστόμιζαν εμετικά συνθήματα σε βάρος του, προβάρουν ήδη το μότο της γνωστής διαφήμισης, «καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς». Στην αντίπερα όχθη, αυτή που υπερασπίζονται και αποθεώνουν την επιλογή του Βασίλη Σπανούλη, μειώνουν ήδη τον παίκτη που πριν μερικά χρόνια χειροκροτούσαν με θέρμη. Πιθανότατα μάλιστα, να χρησιμοποιήσουν τα ίδια συνθήματα στο ΣΕΦ. Επιτέλους, πότε θα καταλάβουμε ότι οι αθλητές είναι επαγγελματίες με απόλυτα σεβαστές αποφάσεις και πράττουν αυτό που θα έπραττε ο καθένας μας στην ιδιωτική του ζωή, ώστε να σταματήσει, επιτέλους, αυτή η αστειότητα;

Υ.Γ.1: Ο γρίφος του αντικαταστάτη του Ντούσαν Ίβκοβιτς στον Ολυμπιακό, δεν θα αργήσει να λυθεί. Όλα δείχνουν πως θα είναι παλιός γνώριμος…

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com