Η αλήθεια είναι ότι δεν προκάλεσε εντύπωση η απάντηση του Μίτσελ στα όσα του καταλόγισε περί έλλειψης εμπιστοσύνης ο Αβραάμ Παπαδόπουλος στην αποχαιρετιστήρια δήλωση του ως ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού. Από τότε που ήρθε στην Ελλάδα, ο Ισπανός προπονητής μας έχει… συνηθίσει σε ειλικρινείς απαντήσεις και χωρίς την γνωστή «ξύλινη γλώσσα» που χρησιμοποιούν ως επί το πλείστον οι συνάδελφοί του.
Του Τάσου Νικολόπουλου
Όμως, στην απάντηση του προς τον νυν ποδοσφαιριστή της Τραμπζονσπόρ, επικαλέστηκε αριθμούς, οι οποίοι τον διαψεύδουν. Κατ’ αρχήν, ο Αβραάμ δεν ήταν τέταρτος σε λεπτά συμμετοχής την περυσινή περίοδο, όπως είπε ο Ισπανός προπονητής. Βλέποντας κανείς τα ατομικά στατιστικά των παικτών του Ολυμπιακού, θα διαπιστώσει ότι ο 30χρονος αμυντικός ήταν εκτός της πρώτης δεκάδας σε συμμετοχές, ενώ αν αφήσουμε έξω το Champions League και κρατήσουμε μόνο το πρωτάθλημα, εκεί ήταν 8ος.
Σε ό,τι αφορά τα φετινά φιλικά της προετοιμασίας, που επικαλέστηκε ο προπονητής του Ολυμπιακού, έχω να σημειώσω τα εξής: Το θέμα δεν είναι αν ο 30χρονος αμυντικός έπαιξε στα πέντε από τα επτά (έχασε το πρώτο με την Κράσνονταρ λόγω του γάμου του και το τρίτο με τη Μίλαν λόγω τραυματισμού). Το θέμα είναι γιατί έπαιξε… Τον πίστευε ο προπονητής ή τον έβαζε γιατί δεν είχε άλλες λύσεις;
Θυμίζω ότι στα πρώτα φιλικά δεν υπήρχε στο ρόστερ ο Μποτία, ο Μανωλάς ήρθε αργότερα στην προετοιμασία λόγω Εθνικής και στη συνέχεια προέκυψε ο τραυματισμός του Σιόβα. Με δεδομένο ότι ήρθε ο Αμπιντάλ, έμεινε ο Σιόβας που ήταν στις βασικές επιλογές πέρυσι και αποκτήθηκε ο Μποτία για να καλύψει το κενό του Μανωλά, αυτό που συμπεραίνω είναι ότι ο Αβραάμ μόνο για βασικός δεν προοριζόταν. Κι αυτό φάνηκε με το… καλημέρα της σεζόν. Στην πρεμιέρα της Σούπερ Λίγκας με τη Νίκη Βόλου, έπαιξε ως αλλαγή γιατί τραυματίστηκε ο Μποτία, ενώ στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό έμεινε στον πάγκο.
Όσο για την επιστροφή στην εθνική Ελλάδας, ως γνωστό, κλήθηκε από τον Φερνάντο Σάντος στην προ-επιλογή για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, αλλά όχι και στην τελική 23άδα, μια απόφαση που προκάλεσε την αντίδραση των «ερυθρολεύκων». Ο Πορτογάλος προτίμησε άλλους για τις θέσεις των στόπερ, κρίνοντας ότι ταιριάζουν περισσότερο στα πλάνα του και αναρωτιέμαι μήπως τελικά αυτό πίστευε και ο Μίτσελ…
Γιατί δεν γίνεται να λες ότι εμπιστεύεσαι έναν παίκτη, αλλά να μην του δίνεις ούτε ένα (!) λεπτό συμμετοχής στο Champions League. Δεν λέω, μπορεί οι άλλοι διαθέσιμοι αμυντικοί να ήταν σε καλύτερη κατάσταση, αλλά δεν γίνεται ο Παπαδόπουλος να συμπεριλήφθηκε στην αποστολή των έξι από τους οχτώ αγώνες και να μην έπαιξε έστω σε ένα, ακόμη και ως αλλαγή.
Δεν γίνεται να λες ότι τον εμπιστεύεσαι, αλλά να μην τον χρησιμοποιείς στα λεγόμενα ντέρμπι του πρωταθλήματος. Ο Παπαδόπουλος έπαιξε «αναγκαστικά» και ως αλλαγή στο 0-3 από τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη, γιατί χτύπησε στο ημίχρονο ο Μαρκάνο και λόγω αυτού του τραυματισμού, αγωνίστηκε και την επόμενη αγωνιστική στο αδιάφορο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Στα περιβόητα ντέρμπι με τον «δικέφαλο» για τα ημιτελικά του Κυπέλλου, απλώς «γυάλισε» τον πάγκο.
Ο Μίτσελ έδωσε την απάντηση-εξήγησή του, αλλά επιτρέψτε μου να έχω τις ενστάσεις μου. Δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι είχε δόλο στις όποιες αποφάσεις του (άλλωστε δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα), όμως, κατά την ταπεινή μου άποψη, η εμπιστοσύνη δεν «μετριέται» αποκλειστικά με αριθμούς και λεπτά συμμετοχής. Είναι και θέμα… ψυχολογίας και έχει να κάνει και με τον τρόπο συμπεριφοράς.
Θα ήταν προτιμότερο να πει στον παίκτη ότι δεν τον υπολογίζει ως βασική επιλογή ή ότι πρέπει να δουλέψει περισσότερο για να ποντάρει πάνω του και στα σημαντικά παιχνίδια. Όσο για την ατάκα περί συμπεριφοράς ότι «πρέπει να είναι αρχηγός και μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και εκτός», επίσης θα έπρεπε να είχε κουβεντιάσει το θέμα όταν συνυπήρχαν. Αν δεν έγιναν, η ευθύνη βαραίνει αυτόν, αλλά αν τα είχε κάνει και τα δύο, τότε το λάθος ανήκει αποκλειστικά στον παίκτη…