Το πολύ χρήμα δεν «αγοράζει» καλύτερο ποδόσφαιρο

Super League και Nova ψάχνουν μια νέα συμφωνία για την κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Την ψάχνουν με ένταση σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, με διαρροές, με κακή διάθεση η μία με την άλλη κατά τα φαινόμενα, με κακή διάθεση γενικά. Όλα αυτά δεν είναι καθόλου περίεργα. Είναι απολύτως φυσιολογικά, διότι διαπραγματεύονται για ένα προϊόν που οι ίδιες έχουν οδηγήσει στο σημείο να μην είναι ελκυστικό και άρα οικονομικά ισχυρό, ούτε για εκείνον που το πουλάει ούτε για εκείνον που το αγοράζει.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Για την ακρίβεια, για εκείνον που το έχει ήδη αγοράσει και πλέον έχει μετανιώσει τουλάχιστον για τους όρους τους συμφωνίας. Αν όχι και με την ίδια τη συμφωνία. Μόνο που εδώ δεν μιλάμε για ρούχο, που τελικά δεν σου κάνει ή έστω αποδείχθηκε ελαττωματικό και το επιστρέφεις για να διαλέξεις κάτι άλλο...

Η Super League και η Nova, λοιπόν, ψάχνουν μια νέα συμφωνία. Αλλά σε αυτή τη διαπραγμάτευση ο προσανατολισμός τους είναι μόνο οικονομικός. Η μία πλευρά νοιάζεται μόνο για το πώς θα πάρει όσο το δυνατό περισσότερα και μάλιστα ακριβώς για αυτό το λόγο στη συνέχεια τα χαλάει και στη μοιρασιά. Η άλλη πλευρά ενδιαφέρεται για το πώς θα δώσει όσο το δυνατό λιγότερα και πάντως λιγότερα σε σχέση με εκείνα που είχε συμφωνήσει.

Μόνο που με τέτοια προοπτική, μόνο με οικονομικά δεδομένα στις συζητήσεις τους, δεν πρόκειται να γίνει προκοπή. Η λέξη, στην κυριολεξία της. Διότι προκοπή ψάχνει το ελληνικό ποδόσφαιρο και αυτή δεν μετριέται μόνο με ευρώ. Αν η διοργανώτρια αρχή και ο βασικός χρηματοδότης του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν πάρουν στις κουβέντες τους και άλλες παραμέτρους, πέρα από οικονομικές, για το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Μπορεί απλώς να αλλάξει η χρονιά. Δηλαδή, το καλοκαίρι του 2017 να γίνει καλοκαίρι του 2018. Και αυτό που δεν θα γίνει φέτος, αν δεν γίνει, να γίνει του χρόνου ή του παραχρόνου. Αλλά θα γίνει, το πράγμα θα "σκάσει", είναι νομοτελειακό.

Τελευταία απόφασή που πήραν Λίγκα και Nova για το ελληνικό πρωτάθλημα και η οποία φαινομενικά δεν είχε οικονομικό κίνητρο, ήταν να γίνεται ένας αγώνας και κάθε Δευτέρα. Μόνο που έτσι, δεν αναβαθμίζεται το προϊόν. Και φυσικά θα πρέπει να αντιληφθούν ότι για να συμβεί αυτό, για να έχουν να διαπραγματευτούν μεταξύ τους κάτι πιο ισχυρό, θα πρέπει οι ίδιες να φροντίσουν για αυτό. Δεν πρόκειται να συμβεί από μόνο του.

Μόνο που τέτοιες συζητήσεις δεν είναι δυνατό να γίνονται κάτω από την πίεση της "ολικής καταστροφής". Διότι μία μη συμφωνία για το νέο πρωτάθλημα, τέτοια θα είναι και για τις δύο πλευρές. Ολική καταστροφή. Οταν, λοιπόν, οι συνομιλίες γίνονται υπό αυτό το φάσμα και με τέτοια πίεση χρόνου πλέον, τα περιθώρια είναι πολύ στενά. Οταν το μυαλό έχει πήξει στο ευρώ, γιατί αυτό είναι το πρώτο που λείπει, πώς να σκεφτείς άλλα πράγματα μπας και ξαναγίνει το ελληνικό ποδόσφαιρο ένα προϊόν το οποίο αξίζει πράγματι να διαπραγματευτής. Είτε ως πωλητής του είτε ως αγοραστής του...

Οταν, λοιπόν, πρέπει να σκέφτεσαι μόνο με ευρώ, πώς να πάει το μυαλό σου σε ποδοσφαιρικές αποφάσεις για τη βελτίωση του πρωταθλήματος. Οταν ακόμη και η πιο "ιστορική απόφαση" των τελευταίων ετών (οι ίδιοι την είπαν έτσι, όχι εμείς) για πλέι οφ για την ανάδειξη του πρωταθλητή και μείωση των ομάδων, η οποία μάλιστα προέκυψε και μετά από μελέτη, γίνεται τελικά απλώς και μόνο όχημα πίεσης στη διαπραγμάτευση, τι καλύτερο να περιμένεις; Ποια απόφαση ή έστω πρόταση μπορεί στις συζητήσεις που τώρα, αυτές τις ημέρες, βρίσκονται σε εξέλιξη να έχει σωστή εκκίνηση και κυρίως, σωστή κατάληξη. Εστω κατάληξη σκέτο, να έχει δηλαδή κάποιο αποτέλεσμα.

Αν η Super League και η Nova κάνουν και πάλι μία οικονομική και μόνο συμφωνία, χωρίς καμία προοπτική σε οποιοδήποτε άλλο επίπεδο που να αφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα, το αποτέλεσμα θα είναι μία τρύπα στο νερό. Την οποία αδειάζεις με το δάχτυλο, αλλά αυτή θα ξαναγεμίζει αμέσως. Διότι θα είναι μία συμφωνία, που είτε θα έχει πολλά είτε θα έχει λίγα μηδενικά, τελικά θα μπάζει από παντού...