Μεταφερόμαστε στο Μουντιάλ του 1994 που διεξήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η 17η Ιουλίου 1994, ήταν η ημέρα του μεγάλου τελικού ανάμεσα στην Σκουάντρα Ατζούρα και τη Σελεσάο. Ο τελικός ήταν το μόνο παιχνίδι που καμία από τις 2 ομάδες δεν σκόραρε στην κανονική διάρκεια. Το 0-0 ήταν έναν αποτέλεσμα που δεν ικανοποιούσε κανέναν από τους 94.000 θεατές, οι οποίοι υπέμειναν τη ζέστη στο γήπεδο της Πασαντίνα στο Λος Άντζελες.
Το σκηνικό στα πέναλτι
Για τη Βραζιλία έχει ήδη αστοχήσει ο Μάρσιο Σάντος. Για τους Ιταλούς αστόχησαν οι Μπαρέζι και Μασάρο. Στο αμέσως επόμενο πέναλτι ήταν η σειρά για τον μικρό Βούδα, όπως αποκαλούσαν τον Ρομπέρτο Μπάτζιο επειδή είχε ασπαστεί τον Βουδισμό από τα 80’s, να έρθει αντιμέτωπος με τον Ταφαρέλ.
Ο Μπάτζιο πήρε λίγη φόρα γνωρίζοντας πως αν σκοράρει, η ομάδα του διεκδικεί ακόμα τον τίτλο. Εκτελεί και η μπάλα περνάει πάνω από το οριζόντιο δοκάρι του Βραζιλιάνου τερματοφύλακα. Οι Βραζιλιάνοι ξεσπούν σε πανηγυρισμούς και ο Μπάτζιο με κατεβασμένο κεφάλι, αποχωρεί. Η ομάδα του έχει χάσει τον τίτλο του Μουντιάλ.
Η εξήγηση του Μπάτζιο
Σε δήλωσή του, ο Μπάτζιο εξήγησε πως μόνο τυχαία δεν ήταν η εκτέλεσή του πέναλτι στον τελικό. «Ήξερα ότι ο Ταφαρέλ πάντοτε διάλεγε γωνία και έπεφτε. Ήθελα, λοιπόν να το στείλω ψηλά, ώστε να μην μπορεί να το αποκρούσει με το πόδι. Δεν σούταρα ποτέ όμως έτσι τα πέναλτι. Πήγα ενάντια στη φύση μου. Ήταν το μοναδικό πέναλτι που έστειλα άουτ στη ζωή μου. Θα θυμάμαι πάντα αυτό το πέναλτι. Δεν μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτό.
Αν είχε μια 2η ευκαιρία σίγουρα η επιλογή του θα ήταν διαφορετική…. Το ίδιο και η ιστορία. Πάντα είναι σημαντικό να έχεις μια 2η ευκαιρία.
Una Porta Nel Cielo και η 2η ευκαιρία
Ο Μπάτζιο, στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του, «Una Porta Nel Cielo», αναφέρει «Ήταν η χειρότερη στιγμή της καριέρας μου. Ακόμη την έχω στο μυαλό μου. Εάν μπορούσα να σβήσω μια στιγμή από την πορεία μου, αυτή θα ήταν».
Ήρθε όμως η στιγμή της 2ης ευκαιρίας.
Πέρασαν 4 χρόνια για το Μουντιάλ του 1998 στη Γαλλία. Η ομάδα του Μπάτζιο έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του θεσμού, όπου αποκλείστηκε από τη διοργανώτρια και τελικά Παγκόσμια πρωταθλήτρια λίγες ημέρες μετά , Γαλλία.
Στον αγώνα ανάμεσα στην Εθνική Ιταλίας και τη Χιλή, ο Μπάτζιο «ξόρκισε το κακό» που τον κυνηγούσε. Ήταν η στιγμή της 2ης ευκαιρίας και ο μικρός Βούδας την εκμεταλλεύτηκε. «Κέρδισε» το πέναλτι όταν η μπάλα κατέληξε στο χέρι του Φουέντες. Σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη στιγμή για τον ίδιο, ο Μπάτζιο βρήκε δίχτυα.
Η δήλωσή του μετά το ματς; «Με αυτό το πέναλτι σκότωσα το φάντασμα του 1994». Δήλωση με νόημα και μήνυμα με πολλούς παραλήπτες.
Η καριέρα κάθε αθλητή μπορεί μέσα από μικρές άτυχες στιγμές, να στιγματιστεί ή ακόμα και να επισκιαστεί πολύ πιο εύκολα απ’ όσο μπορεί χτιστεί και τελικά να φτάσει στο πάνθεον. Μικρές στιγμές που στις περισσότερες περιπτώσεις κύριο λόγο παίζει η κακή τύχη. Για να καταφέρεις όμως να μη χάσεις όσα με κόπο έχεις κερδίσει από μια άτυχη στιγμή σου αρκεί μια 2η ευκαιρία. Και εκεί που νομίζεις ότι έχασες, ξαφνικά κερδίζεις τα πάντα.