Μία ακόμη διοργάνωση πέρασε και η Εθνική έμεινε μακριά από τις κορυφαίες θέσεις. Οι προσδοκίες ήταν υψηλές, στην πορεία ψαλιδίστηκαν, μετά ξαναγεννήθηκαν, αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο και το κρίσιμο νοκ άουτ ματς, που θα μπορούσε να απογειώσει την ελληνική ομάδα, δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το sportfm.gr με κρύο μυαλό προσπαθεί να κάνει «ταμείο» μιλώντας για τα λάθη ή τα προβλήματα που στέρησαν την επίσημη αγαπημένη το κάτι παραπάνω.
Καθυστέρηση στην επιλογή προπονητή: Η Εθνική άργησε πολύ να προσλάβει προπονητή. Προσέγγισε τον Δημήτρη Ιτούδη και συμφώνησε μαζί του αλλά η ΤΣΣΚΑ ύψωσε «τοίχο», περίμενε τον Δημήτρη Πρίφτη αλλά οι οφειλές του Άρη απέναντί του δεν επέτρεψαν τις υπογραφές και όταν τα περιθώρια είχαν πια στενέψει, επελέγη ο Κώστας Μίσσας. Αν η επιλογή γινόταν νωρίτερα, δεν θα είχε χαρακτηριστεί «τελευταία λύση» και αυτό ίσως να μην περνούσε συνειδητά ή υποσυνείδητα στα ΜΜΕ και τους φιλάθλους. Ίσως και στους παίκτες…
Επικοινωνιακά λάθη: Πέρα από την καθυστέρηση στην πρόσληψη προπονητή, υπήρξαν και κάποια λάθη που δεν βοήθησαν. Όπως η δήλωση του Γιώργου Βασιλακόπουλου «η Εθνική ξεκινά από τους παίκτες και παίκτες έχουμε», που ήταν σαν να απαξίωνε τον προπονητή που ανακοινώθηκε λίγες μέρες μετά. Ή η επιθετική ανακοίνωση κατά των Μπακς μετά την ανακοίνωση της απουσίας του Γιάννη Αντετοκούνμπο, που-ανεξάρτητα από το αν είχε σε αρκετά σημεία δίκιο-δημιούργησε ανεπιθύμητο «θόρυβο» γύρω από μία ομάδα που έπρεπε να δουλέψει απερίσπαστη και συν τοις άλλοις δημιούργησε πρόβλημα στις σχέσεις με το ΝΒΑ, που ελπίζουμε να μην «πληρωθεί» στο μέλλον.
Απουσία Γιάννη Αντετοκούνμπο: Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να στερείται κανέναν καλό της παίκτη αν θέλει να στοχεύει ψηλά σε μία μεγάλη διοργάνωση. Πόσω μάλλον να χάνει έναν All Star του ΝΒΑ. Η απουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο πλήγωσε την Εθνική πολύπλευρα. Όχι μόνο γιατί στερήθηκε έναν υπερπαίκτη, αλλά και γιατί η αποχώρησή του έγινε με πολύ θόρυβο και σε προχωρημένο σημείο της προετοιμασίας, πρακτικά περίπου δέκα μέρες πριν αρχίσει το Ευρωμπάσκετ.
Κι άλλες απουσίες: Μπορεί η απουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο να ήταν η μεγαλύτερη, αλλά δεν ήταν η μοναδική. Τάιλερ Ντόρσεϊ, Κώστας Κουφός και Ζακ Όγκαστ, τρεις παίκτες που παίζουν σύγχρονο μπάσκετ και θα βελτίωναν την ποιότητα και αθλητικότητα της ομάδας, θα ήταν δυνάμει μέλη της Εθνικής και πιθανότατα με πολύ σημαντικό ρόλο, ωστόσο για διάφορους λόγους δεν ήταν παρόντες στο Ευρωμπάσκετ.
Προετοιμασία μέσα στην… προετοιμασία: Μετά την ανακοίνωση της απουσίας του Γιάννη Αντετοκούνμπο η Εθνική δίχως υπερβολή υποχρεώθηκε να χτιστεί από το μηδέν παραμονές του Ευρωμπάσκετ και με το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας πίσω της. Όταν χάνεται ένας τόσο σπουδαίος παίκτης, που ταυτόχρονα μπορεί να παίξει πέντε θέσεις και όλο το παιχνίδι της ομάδας είναι δομημένο πάνω του, αλλάζουν όλα… Το προπονητικό τιμ υποχρεώθηκε να διαγράψει πολλές από τις σελίδες ύλης που δίδασκε τόσο καιρό και κατέφυγε σε ανακατανομή ρόλων και χρόνου συμμετοχής. Εξ ου και το αργοπορημένο φορμάρισμα της ομάδας, αφού στην πρώτη φάση ήταν απογοητευτική, ενώ από το ματς με την Πολωνία και μετά από καλή ως πολύ καλή.
Εσωτερικές διαμάχες: Η πειθαρχία δεν ήταν, δα, και το μεγαλύτερο ατού της Εθνικής. Γροθιές σε δημόσιο χώρο στην προετοιμασία, γκρίνιες για το χρόνο συμμετοχής, δημόσιες αιχμές κατά συμπαικτών είναι μόνο μερικά κάποια από τα γεγονότα που δείχνουν πως η ελληνική ομάδα δεν είχε το καλύτερο κλίμα για μεγάλο διάστημα της φετινής διαδρομής της. Έστω κι αν οι νίκες πριν τον αποκλεισμό και ο κοινός στόχος συσπείρωσαν τελικά την ομάδα πριν τα κρίσιμα παιχνίδια.
Κοντό ροτέισον: Η Εθνική παρέταξε στο Ευρωμπάσκετ ένα από τα πιο ποιοτικά ρόστερ σε βάθος δωδεκάδας. Κι όμως, αυτό σταδιακά… συρρικνωνόταν, καθώς το τεχνικό τιμ επέλεξε ένα ολοένα και πιο σφικτό ροτέισον. Στον προημιτελικό έβγαλαν όλο το ματς 5-6 παίκτες (με αποτέλεσμα να εξουθενωθούν) και ο προπονητής έδειξε να μην εμπιστεύεται τους υπόλοιπους που μοιραία, μένοντας στην απραξία, έμπαιναν και αργούσαν να βρουν ρυθμό.