Το μανικιούρ, τα κοτόπουλα και η… άσκηση κριτικής

Η ανάλυση της υπερασπιστικής γραμμής του Παναθηναϊκού και του Άρη για τα όσα συνέβησαν στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ αντίστοιχα, μάλλον είναι αχρείαστη. Νομίζω ότι δεν υπάρχουν λόγια για να χαρακτηρίσει κάποιος αυτά που ακούστηκαν στην αίθουσα της Πειθαρχικής Επιτροπής της Σούπερ Λιγκ. Δεν έχει να κάνει αυτό καθ’ εαυτό με τους συγκεκριμένους δικηγόρους και με τις συγκεκριμένες ΠΑΕ, γιατί ανάλογα περιστατικά έχουν συμβεί και στο παρελθόν. Ποιος θα ξεχάσει τους «επιστήμονες» του Σαλιαρέλη, τα δάχτυλα του Νάβας που… έδειχναν το σκορ, το κάθισμα που «πέταξε» από τον αέρα στην Ευκαρπία και προσγειώθηκε στο κεφάλι του Εμπέντε, αλλά και την… αναπαράσταση του Γκούμα! Περιστατικά που έχουν μείνει στην ιστορία και έχουν προκαλέσει το γέλιο όλων. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, η δικαιοσύνη είναι… τυφλή.

Εντάξει, δεν λέω ο δικηγόρος της εκάστοτε ΠΑΕ προσπαθεί να πετύχει την μικρότερη δυνατή ποινή για την ομάδα που εκπροσωπεί, αλλά υπάρχουν και κάποια όρια. Δεν μπορεί να περιγράφεις με εντελώς διαφορετικό τρόπο ένα γεγονός ή να το πω διαφορετικά «να κάνεις το άσπρο μαύρο». Με αυτά που ακούγονται, υποτιμάται η νοημοσύνη των δικαστών, αλλά και της φίλαθλης κοινής γνώμης. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό από την μια να διατείνονται όλοι ότι είναι κατά της βίας και από την άλλη να μην παραδέχονται αυτά που βλέπει όλη η Ελλάδα. Κύριοι, ο κόσμος έχει σιχαθεί με όλες αυτές τις γελοιότητες, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για τραυματισμό κάποιου ανθρώπου.

Βέβαια, αν η… μισή ντροπή ανήκει στους «κατηγορούμενους», η άλλη μισή ανήκει στους δικαστές, που όπως φαίνεται δεν τολμούν να πάρουν τις πρέπουσες αποφάσεις. Αλλά εδώ που τα λέμε, όταν σε ένα κράτος βασιλεύει η ατιμωρησία και οι νόμοι τις περισσότερες φορές υπάρχουν απλά για να υπάρχουν, δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι άλλο. Σε λίγο θα πούμε κι ευχαριστώ για τις αποφάσεις. Αυτό σίγουρα το λένε οι ΠΑΕ, αφού συνήθως έχουμε απαλλαγές και πρόστιμα-χάδι. Απλά, αυτοί που «έχουν το καρπούζι και το μαχαίρι» να μην νομίζουν ότι δεν υπάρχει σκέψη και κρίση για τα όσα βλέπουμε στο κατά τα άλλα όμορφο ελληνικό ποδόσφαιρο. Γιατί εκτός από αυτά, υπάρχει και το θέαμα που περισσεύει. Μην ξεχνιόμαστε…

Υ.Γ.1: Ντροπή στην Ανδρονίκη Τυχερού, η οποία παρά την εμπειρία της μπέρδεψε τον πυρσό με την κροτίδα! Την επόμενη φορά να προσέξει καλύτερα γιατί δεν θα γλιτώσει το πρόστιμο!

Υ.Γ.2: Ντροπή στην Ανδρονίκη Τυχερού, που πήγε στο ΟΑΚΑ για... μανικιούρ και έχασε το νύχι της. Τα δύο κομμένα δάχτυλα, που έψαχναν οι συνάδελφοι της security στο ταρτάν του Σταδίου ήταν από… άλλο επεισόδιο.

Υ.Γ.3: Αντί για τα παιδιά σας, πάρτε τα κοτόπουλα σας και πηγαίνετε στο γήπεδο. Απλά να τα έχετε δεμένα για να μην σας φύγουν, όπως έγινε στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Όχι τίποτε, για να μην μείνετε νηστικοί μετά και «πέσει παντόφλα» από την σύζυγο.

Υ.Γ4: Από χθες η φράση «ρε είσαι μα…ς;» αποτελεί άσκηση κριτικής. Ο τρόπος μπορεί να είναι άκομψος, αλλά όχι αδικαιολόγητος! Αν το πείτε σε συνάδελφο ή στον προϊστάμενο και αντιδράσει, να του πείτε ότι υπάρχει… δεδικασμένο!!!