Είναι ο Ρικ Πιτίνο ο σωστός προπονητής για τον Παναθηναϊκό; Απόψεις αναφορικά στην καταλληλότητά του σίγουρα υπάρχουν πολλές και είναι αντικρουόμενες. Άλλοι θα σταθούν στο βαρύ βιογραφικό του, άλλοι στους τίτλους, άλλοι στα σκάνδαλα, άλλοι στο γεγονός ότι δεν έχει δουλέψει ποτέ στην Ευρώπη, άλλοι στην τεράστια εμπειρία του στους πάγκους.
Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης
Όταν ένας άνθρωπος έχει μια τόσο μεγάλη διαδρομή στον χώρο, είναι λογικό να δίνει άπειρες αφορμές για θετικές ή αρνητικές αξιολογήσεις. Και ο 66χρονος προπονητής που προαλείφεται για τον πάγκο των πράσινων, έχει καλύψει αμέτρητα χιλιόμετρα πριν φτάσει στο σημείο να φιγουράρει στα ρεπορτάζ των ελληνικών media εξαιτίας της πιθανής συμφωνίας του με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Κάθε εκτίμηση για το πώς θα είναι τον Μάιο και τον Ιούνιο η ομάδα υπό τις οδηγίες του αποτελεί ρίσκο. Όπως ρισκαδόρικη –πέρα από κάθε αμφιβολία- είναι και η επιλογή του συγκεκριμένου head coach ως αντικαταστάτη του Τσάβι Πασκουάλ.
Οι αισιόδοξοι σίγουρα θα σταθούν στο γεγονός ότι ένας άνθρωπος με τέτοιο παρελθόν και γνωριμίες στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, σίγουρα θα έχει μια-δυο περιπτώσεις παικτών που θα μπορούσαν να τον ακολουθήσουν και να αλλάξουν την εικόνα της ομάδας. Και ίσως να έχουν δίκιο. Στην παρούσα φάση, όμως, οι δεδομένες αγωνιστικές αδυναμίες λόγω των λαθών στην στελέχωση του ρόστερ γιγαντώθηκαν από την καταρρακωμένη ψυχολογία σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Και η ουσία του προβλήματος του Παναθηναϊκού έχει ρίζες στον τρόπο με τον οποίο το club έχει μείνει αγκιστρωμένο σε ένα ένδοξο παρελθόν, το οποίο αντί για εφαλτήριο για νέες επιτυχίες τείνει να γίνει τροχοπέδη που τον κρατά πίσω.
Κάποιος πρέπει να πει σε όλους, ξεκινώντας από τον πρόεδρο και φτάνοντας μέχρι τον τελευταίο οπαδό που τραγουδά ότι θέλει το 7ο αστέρι, ότι Διαμαντίδης δεν υπάρχει πια. Παίκτες σαν τον Διαμαντίδη, γενικότερα δεν υπάρχουν. Ότι ο Σάρας ούτε φορά την φανέλα της ομάδας ούτε την καθοδηγεί από την άκρη του πάγκου. Ότι ο Ομπράντοβιτς δεν επιστρέφει. Ότι πιθανότατα ο Σλούκας δεν θα αφήσει την Φενέρμπαχτσε το καλοκαίρι. Ότι έξι χρόνια μακριά από το Final-4 είναι μεν πολλά, αλλά περιγράφουν ακριβώς την θέση του Παναθηναϊκού στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Κάποιος πρέπει να περιγράψει την κατάσταση δίχως καμία πρόθεση να την ωραιοποιήσει. Κάποιος πρέπει να πει ότι οι πράσινοι δεν είναι πια ένα σύνολο πρώτης γραμμής στην Ευρωλίγκα.
Ίσως αυτός ο κάποιος να είναι ο Ρικ Πιτίνο. Αν τελικά το deal προχωρήσει, ο Αμερικανός θα βρει μια κατάσταση που θα μοιάζει πολύ περισσότερο με τα δύο περάσματά του από το NBA, παρά με τις θητείες στο κολλεγιακό πρωτάθλημα όπου είχε το status «ιερής αγελάδας» και την άνεση του χρόνου. Στους Νικς ανέλαβε μια ομάδα που την προηγούμενη σεζόν είχε κάνει 24 νίκες και μέσα σε δύο χρόνια την οδήγησε στον τίτλο της Atlantic. Αντίθετα με τους Σέλτικς τα πράγματα είχαν κυλήσει εντελώς διαφορετικά. Και φαίνεται πως ο λόγος εκείνης της αποτυχίας ήταν το «στοιχειωμένο» Boston Garden από τα μπασκετικά φαντάσματα εκείνων που έγραψαν ιστορία στο παρκέ του. Μετά από ακόμη μία ήττα –τότε- Μάρτιο του 2001, ο Πιτίνο ξέσπασε μπροστά στους δημοσιογράφους. Μέσα σε 186 λέξεις είπε τα πράγματα με το όνομά τους για τις προσδοκίες που υπήρχαν για την ομάδα με τις πράσινες και άσπρες εμφανίσεις και το τριφύλλι. Αν κρατήσουμε αυτά και απλά αλλάξουμε τα ονόματα στα οποία αναφέρθηκε, ίσως αναγνωρίσουμε τις πρώτες δηλώσεις που θα κάνει ο Πιτίνο, αν κι εφόσον αναλάβει τον Παναθηναϊκό.
«Ο Λάρι Μπερντ δεν πρόκειται να διαβεί αυτή την πόρτα. Ο Κέβιν ΜακΧέιλ δεν θα περάσει αυτή την πόρτα, ούτε ο Ρόμπερτ Πάρις θα το κάνει. Κι αν ακόμη πιστεύετε πως θα μπουν εδώ μέσα, να ξέρετε πως θα είναι γέροι με γκρίζα μαλλιά. Εμείς είμαστε νέοι, ενθουσιώδεις, εργατικοί και έτοιμοι να βελτιωθούμε. Οι άνθρωποι δεν το αντιλαμβάνονται, αλλά όσο πιο σύντομα το κάνουν τόσο καλύτερα για όλους μας. Τα αποδυτήριά μας είναι γεμάτα από νέους παίκτες που δουλεύουν σαν σκυλιά. Μακάρι να είχα 90 εκατομμύρια δολάρια περιθώριο στο Salary Cap. Μακάρι να μπορούσα να αγοράσω όλο τον κόσμο. Δεν γίνεται. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δουλέψουμε σκληρά. Η αρνητικότητα σ’ αυτή την πόλη δεν αντέχεται. Ήμουν εδώ γύρω όταν αποδοκιμάστηκε ο Ράις. Ήμουν εδώ όταν έγινε το ίδιο με τον Γιαστρέμσκι. Είναι απαίσιο. Και κάνει την σπουδαιότερη πόλη του κόσμου άθλια. Ο μόνος τρόπος για να το γυρίσουμε είναι να είμαστε θετικοί και με ενέργεια όπως όταν βρισκόμαστε στα αποδυτήρια. Κι αν νομίζετε ότι θα υποκύψουμε από την αρνητικότητα, κάνετε λάθος. Και έχετε φέρει τον λάθος άνθρωπο να σας κάνει την δουλειά»…
Ακούτε τον Νικόλα Ακτύπη μαζί με τον Γιώργο Μαραθιανό στον ΣΠΟΡ FM 94,6 στην εκπομπή Δυο Λέρες Μόνο, κάθε απόγευμα 17:00-18:00 από Δευτέρα έως Παρασκευή.