Το ξεσκαρτάρισμα του Μαρίνου, ο «Νίντζα» και ο Ζέκα

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης προσλήφθηκε στον Παναθηναϊκό ως προπονητής και όχι ως μάγος. Και επειδή δεν είναι τέτοιος, ήταν λογικό να γίνει μια γκέλα, όπως αυτή στη Λάρισα. Είναι ειπωμένο και γραμμένο πολλές φορές ότι δεν γίνονται θαύματα από τη μια μέρα στην άλλη και ότι θα χρειαστεί αρκετό διάστημα για να καταλάβουν οι παίκτες τα «θέλω» του νέου προπονητή. Φαίνεται ότι αυτό δεν τους αφορά όλους, αφού είναι ξεκάθαρο ότι κάποιοι βάζουν εαυτόν πάνω από την ομάδα, κάποιοι δεν θέλουν και κάποιοι άλλοι δεν μπορούν.

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Μέσα στο 2016, ο Παναθηναϊκός, έχοντας στην τεχνική ηγεσία τον Αντρέα Στραματσόνι, πραγματοποίησε ούτε πέντε, ούτε δέκα, αλλά 19(!) μεταγραφές και λίγο πριν «βγει» η χρονιά, η διαπίστωση του Μαρίνου Ουζουνίδη, είναι ότι η ομάδα πιθανότατα θα χρειαστεί περισσότερες από τρεις-τέσσερις προσθήκες, που είχε αρχικά στο μυαλό του. Και όχι για να έχει περισσότερες, αλλά βασικές επιλογές, καθώς από τους υπάρχοντες ποδοσφαιριστές, αρκετοί θα αποχαιρετήσουν την ομάδα. Γιατί «δεν μπορούν τα παλικάρια», όπως θα έλεγε και ο Άγγελος Αναστασιάδης…

Οι «πράσινοι» προχωρούν σε ένα ακόμη (αναγκαστικό αυτή τη φορά) ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ και ξεκινούν άλλη μια προσπάθεια για τη δημιουργία κάτι καινούργιου, με βάση τις επιθυμίες του νέου προπονητή. Το ζητούμενο είναι να υπάρχει ένα συγκεκριμένο πλάνο, πάνω στο οποίο θα «χτιστεί» ο νέος Παναθηναϊκός και ταυτόχρονα να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος στον Μαρίνο Ουζουνίδη για να το φέρει εις πέρας. Μακάρι αυτό το «ράβε-ξήλωνε», με κάποιες έξτρα… πινελιές το ερχόμενο καλοκαίρι, να είναι το τελευταίο, ώστε ο Παναθηναϊκός να μπορέσει να ορθοποδήσει. Να δημιουργήσει έναν σωστό κορμό, πάνω στον οποίο θα πορευτεί τα επόμενα χρόνια. Και σταδιακά να ξαναγίνει ομάδα, που θα διεκδικεί στόχους και θα κάνει περήφανο τον κόσμο του.

Αλλά, για να γίνουν όλα τα παραπάνω, χρειάζεται χρόνος. Γιατί, όπως πολύ σωστά είπε ο Γιάννης Καλιτζάκης στην «Αθλητική Κυριακή», υπάρχουν κακοί ποδοσφαιριστές με κακή νοοτροπία και μηδέν διάθεση. Παίκτες-δημόσιοι υπάλληλοι και παίκτες αδιάφοροι, που λειτουργούν σε βάρος του συλλόγου. Παίκτες που έχουν ασυλία και έχουν φτάσει την ομάδα στον πάτο. Όσο σκληρές κι αν είναι αυτές οι κουβέντες, που δεν αφορούν το σύνολο, αλλά μέρος αυτού, ο «Νίντζα», μέσα σε μερικές προτάσεις, ανέδειξε πολλά από τα προβλήματα του συλλόγου. Η μοναδική «αστοχία» είναι η ατάκα είπε περί ξύλου στους παίκτες. Ήταν φάουλ στην… καρωτίδα! Αλλά, μια μέρα μετά, μιλώντας στον ΣΠΟΡ FM 94,6 διευκρίνισε ότι μιλούσε μεταφορικά.

Υ.Γ.: Οι διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια των αγώνων δεν βοήθησαν ποτέ καμία ομάδα. Ο Κάρλος Ζέκα συνεχίζει να έχει αυτή τη λάθος νοοτροπία, παρά την οδηγία του Μαρίνου Ουζουνίδη, που έχει ζητήσει να «κοπούν μαχαίρι». Ο Πορτογάλος θα πρέπει να καταλάβει ότι ως αρχηγός του Παναθηναϊκού πρέπει να εμπνέει τους συμπαίκτες του και όχι να προκαλεί εκνευρισμό στην ομάδα με την γκρίνια του, ακόμη και χωρίς λόγο… 52 κίτρινες κάρτες και 4 αποβολές σε 222 παιχνίδια με την «πράσινη» φανέλα, δεν είναι καθόλου κολακευτικό νούμερο.