***Αυτό που εγώ είδα χθες από το Μήτρογλου είναι ότι το παιδί βρίσκει τα πατήματά του μέσα στο γήπεδο. Κι αυτό είναι και το πιο ευχάριστο.
***Δεν αμφισβητώ ότι μπαίνοντας στο 3-0, όλα ήταν πιο εύκολα και για τον Ολυμπιακό και για τον ίδιο, όμως πραγματικά έκανε αισθητή την παρουσία του ο Έλληνας διεθνής.
***Και δεν στέκομαι μόνο στις τρεις ευκαιρίες που είχε και που τις έχασε. Είτε από ικανότητα του γκολκίπερ, είτε από γκίνια, είτε απλά επειδή του λείπουν παιχνίδια και γκολ εδώ και πολύ καιρό και χρειάζεται να πάρει πάλι το «κολλάει».
***Εμένα μου άρεσε η συμμετοχή που είχε ο Μήτρογλου στο παιχνίδι. Γιατί δεν περίμενε να πάρει την μπάλα για να τελειώσει μία φάση. Έβγαινε μακριά από την περιοχή, «έπαιζε» την μπάλα, μπήκε σε δύο φάσεις που τέλειωσαν συμπαίκτες του κι αν μη τι άλλο τον «αισθάνθηκε» ο ΟΦΗ.
***Είναι σαφές ότι του λείπει το γκολ του Μήτρογλου. Αλλά κι εξίσου σαφές ότι για να έρθει το γκολ, πρέπει να έρθουν πρώτα παιχνίδια. Να παίξει μπαλίτσα, να βρει φάσεις για γκολ, να βρει τα πατήματά του, όπως άρχισε να κάνει από χθες.
Γιατί αν δεν πάρει μπάλες, όπως δεν πήρε τις προάλλες στο Ελλάδα-Ρουμανία, λογικό είναι να μη φανεί ο Μήτρογλου…