Η απομάκρυνση του Αργύρη Πεδουλάκη από την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού στην πιο κρίσιμη καμπή της σεζόν στην Ευρωλίγκα, έχει διχάσει ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις τους παρατηρητές των εξελίξεων. Όπως και να ‘χει και επειδή η κάθε απόφαση διοικούντων που βάζουν τα χρήματά τους, είναι σεβαστή, η ιστορία και το άμεσο μέλλον θα κρίνουν αν αυτή ήταν η ενδεδειγμένη, για την αγωνιστική βελτίωση των «πράσινων».
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Διότι είναι δεδομένο, πως η εκτός προγράμματος ήττα από την Λαμποράλ Κούτσα αποτέλεσε την αφορμή, για μία κίνηση που… στριφογύρναγε στο μυαλό του Δημήτρη Γιαννακόπουλου καιρό τώρα. Το μπάσκετ που έπαιζαν οι νταμπλούχοι Ελλάδας, μπορεί να ήταν αποτελεσματικό, αλλά δεν έθελγε, αφού παρά τις δεδομένες αμυντικές ικανότητες τους, στην επίθεση τις περισσότερες φορές, το φιλοθεάμων κοινό αντιδρούσε. Ο πρόεδρος της ΚΑΕ, έχει επενδύσει αρκετά χρήματα και σίγουρα ήθελε να βλέπει κάτι πιο όμορφο στο παρκέ, αν και υπάρχουν αρκετές αμφιβολίες για το αν ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε με το υπάρχων ρόστερ να πάει στο Final Four, αφήνοντας άφωνη όλη την Ευρώπη με τις εμφανίσεις του.
Εκτός αυτού, το γεγονός ότι έφτασε ο Μάρτιος και παρέμεναν εκτός εξίσωσης οι Παππάς-Γιάνκοβιτς και κυρίως ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, για τον οποίο δαπανήθηκαν υπέρ του δέοντος πολλά χρήματα, έπαιξε μεγάλο ρόλο. Το αν οι τρεις προαναφερθέντες θα αποδώσουν και θα αλλάξουν εικόνα με τη νέα κατάσταση στην τεχνική ηγεσία, είναι ένα θέμα που θα συζητηθεί στη συνέχεια. Όπως και να ‘χει, όσο κατανοητή και αν φαντάζει βάσει των προηγούμενων, η απόφαση -το θέμα είναι στο timing-, η άμεση λήψη της, λίγα λεπτά μετά την ήττα από τους Βάσκους, φανερώνει το… unfair της υπόθεσης. Κακά τα ψέματα, η ΚΑΕ επιζητούσε μία σπίθα για να ανάψει το… φυτίλι της απόλυσης. Δεν δόθηκε στα προηγούμενα ματς με τον Ολυμπιακό, έγινε το βράδυ της Παρασκευής και εκεί η ιστορία τελειώνει.
Ο Αργύρης Πεδουλάκης, αποχωρεί επιτυχημένος από τον Παναθηναϊκό, τον οποίο ανέλαβε στη δυσκολότερη στιγμή της ιστορίας του. «Έζησε» και «πέθανε» με τις αρχές του και προς τιμήν του, όποτε έφταιγε το παραδεχόταν. Το «βελούδινο» διαζύγιο με τους «πράσινους» και η εκτίμηση που δεδομένα θα τρέφουν για πάντα προς το πρόσωπό του, αποτελεί το καλύτερο παράσημο, παρότι θα ήταν ίσως δικαιότερο να ολοκληρώσει και τη φετινή σεζόν και να κριθεί ολοκληρωτικά.
Πλέον, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης αναλαμβάνει να βγει «μπροστά», χωρίς όμως να είναι προπονητής. Κοιμήθηκε μάνατζερ και… ξύπνησε στην πρώτη καρέκλα του πάγκου. Οι καιροί για υπερβάσεις στο μπάτζετ είναι δύσκολοι, ενώ σημαντικά εμπόδια έχει και το να αναλάβει κάποιος ικανός προπονητής μεσούσης της σεζόν, αφού η… πατάτα είναι καυτή. Η πιθανή τοποθέτηση του αξιόλογου και ικανότατου, Δημήτρη Πρίφτη, μπορεί να είναι, τηρουμένων των αναλογιών, η καλύτερη πλαισίωση.
Αυτός είναι πραγματικός προπονητής, απλά δεν κάνει το ίδιο «γκελ» με τον «Φράγκι» στον κόσμο. Το αν θα πετύχει –σε αποτελέσματα και εμφανίσεις- το πείραμα, θα φανεί τον Μάιο, όμως όπως και να ‘χει, είναι τέτοιο και εμπεριέχει υψηλή δόση ρίσκου.
Υ.Γ. Τα μηνύματα του Πέρο Άντιτς στο twitter σηκώνουν μεγάλη κουβέντα, αφού αναφέρονται σε πολλά και διάφορα. Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του, όμως σίγουρο είναι πως το timing είναι 100%, λανθασμένο. Αν όντως αγαπούσε τον Ολυμπιακό περισσότερο από τον εαυτό του –πράγμα απίθανο στον επαγγελματικό αθλητισμό- δεν θα διάλεγε να «χτυπήσει» τούτη την ώρα που οι «ερυθρόλευκοι» είναι στα… σχοινιά.
Υ.Γ. 1 Είναι δύσκολο να πει κανείς με σιγουριά αν ο πιο ώριμος και πράος, Κάιλ Χάινς, συμφωνεί η διαφωνεί με τα λεγόμενα του πρώην συμπαίκτη και φίλου του, Πέρο Άντιτς. Το βέβαιο είναι πως κάνοντας retweet στο τατουάζ με τη θύρα 7 του Σκοπιανού, δεν έχει πάψει να αγαπάει και να ασχολείται με τον Ολυμπιακό.
Follow @ZervasNikolaos