Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, έκαναν το 3-0 κόντρα σε Πανελλήνιο και Μαρούσι αντίστοιχα και ανανέωσαν για μία ακόμη φορά το ραντεβού τους για τους τελικούς. Τα συμπεράσματα που βγήκαν από τους ημιτελικούς για τους δυο μονομάχους, είναι αρκετά, αλλά όχι χρήσιμα για προβλέψεις αναφορικά με την έκβαση του πρωταθλήματος. Για πρώτη φορά, οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί και για τους δυο, διαφέρουν. Σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ο φετινός τίτλος, είναι κάτι παραπάνω από μία κούπα ή μία προσθήκη στην τροπαιοθήκη τους. Θεωρητικά και πρακτικά, οι «πράσινοι» ξεκινούν από θέση ισχύος, λόγω του πλεονεκτήματος της έδρας, αλλά και της «τριβής» που έχουν με τους τίτλους και την αντιμετώπιση-διαχείριση ανάλογων καταστάσεων.
Αγωνιστικά, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους, είναι γνωστά στους προπονητές και τους παίκτες, που ξέρουν καλά που πρέπει να «χτυπήσουν» για να υπερτερήσουν στο παρκέ. Οι πιθανότητες για κάποιο τρικ, ή δημιουργία σπέσιαλ κατάστασης είναι υπαρκτές, όμως οι δυο ομάδες γνωρίζονται τόσο καλά, που η λογική λέει ότι θα υπάρχει το αντίδοτο σε κάποιο σχήμα ή παιχνίδι επιθετικά και αμυντικά. Η...έκπληξη από τον ένα ή τον άλλο προπονητή, είναι η λεπτομέρεια που πιθανότατα θα κάνει την διαφορά, αλλά την δεδομένη χρονική στιγμή δεν μπορούμε να την προβλέψουμε ούτε να την αναλύσουμε. Το βέβαιο είναι ότι και οι δυο διαθέτουν εξαιρετικά ρόστερ, με ελάχιστες ατέλειες που καλύπτονται όμως από το σύνολο. Άλλο ένα γεγονός, είναι ότι ο Ολυμπιακός, αποδυναμώνεται αρκετά στην άμυνα, από την διαφαινόμενη απουσία του Βασιλόπουλου που αντιμετωπίζει εκ νέου πρόβλημα με την μέση.
Ποιες είναι όμως οι διαμορφωθείσες συνθήκες που δίνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην φετινή σειρά των τελικών; Για τον Παναθηναϊκό, αφορούν τις απώλειες των δυο πρώτων τίτλων που διεκδίκησε μέσα στην σεζόν. Αρχικά το κύπελλο Ελλάδας και η ήττα από τον «αιώνιο» σε ματς τίτλου μετά από δέκα και πλέον χρόνια και μετέπειτα η Ευρωλίγκα και ο πρόωρος αποκλεισμός, από ομάδες που στο παρελθόν αποτελούσαν «βούτυρο στο ψωμί» του Ομπράντοβιτς και των παικτών του. Σαφώς και καμία ομάδα δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία και την κατάκτηση τριών τίτλων κάθε χρόνο, όμως όταν αυτή έχει στο DNA της τα κύπελλα και τις φιέστες, είναι λογικό να έχει πεισμώσει περισσότερο και να θέλει, ίσως όσο ποτέ άλλοτε, το φετινό πρωτάθλημα. Το τελευταίο δίμηνο, οι πρωταθλητές προετοιμάζονται για αυτούς τους αγώνες και με αποκλειστικό στόχο την διατήρηση των σκήπτρων.
Αυτό φαινομενικά είναι θετικό, όμως μπορεί να γυρίσει εναντίον τους, καθώς αν εξαιρέσει κανείς τους δυο τελευταίους ημιτελικούς με τον Πανελλήνιο, δεν έπαιξαν με κανένα δυνατό αντίπαλο και δεν ένιωσαν στο κορμί και το πνεύμα τους την απειλή. Οι κατοστάρες και τα πολλά εύστοχα σουτ με αντιπάλους όπως Κολοσσός, Περιστέρι, ΑΕΚ ή Πανιώνιος, δείχνουν πολλά για την αγωνιστική κατάσταση που βρίσκεται μία ομάδα, αλλά όταν η μπάλα «καίει» οι καταστάσεις είναι διαφορετικές. Το σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός, ξέρει και είναι συνεπής και σε αυτά τα παιχνίδια. Σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος πάντως, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι αλλαγές που θα επέλθουν στο ρόστερ τη νέα περίοδο θα είναι αρκετές, αφού για κάποιους παίκτες οι τελικοί, αποτελούν την τελευταία ευκαιρία να αποδείξουν ότι θέλουν και μπορούν να συνεχίσουν σε επίπεδο πρωταθλητισμού.
Για τον Ολυμπιακό, η μεγάλη ευκαιρία για επιστροφή στα πρωταθλήματα, χάθηκε πέρυσι που είχε το πλεονέκτημα έδρας. Αγωνιστικά, η ομάδα είναι ένα με δυο «σκαλιά» πιο πάνω, τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με τις μονάδες και το υλικό που έχει στα χέρια του ο προπονητής, όμως είναι εύκολο να «σπάσει» την έδρα και παράλληλα να διατηρήσει αλώβητη την δική του, σε μία σειρά πέντε αγώνων κόντρα σε μία ομάδα μπαρουτοκαπνισμένη από τίτλους και διακρίσεις; Η σεζόν ξεκίνησε ονειρεμένα με το κύπελλο τον Φεβρουάριο, όμως το Final Four στο Παρίσι, έμπλεξε αρκετά τα πράγματα, λόγω της νωθρής εικόνας που έβγαλαν στο παρκέ παίκτες και προπονητής. Η δεύτερη θέση στην Ευρώπη μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αποτυχία, αλλά αν δεν συνοδευτεί με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, άπαντες θα την έχουν λησμονήσει.
Οπότε, στο λιμάνι ξέρουν καλά πως το πρωτάθλημα για φέτος είναι πανάκεια. Κανείς δεν θα είναι ευχαριστημένος αν στον τελικό απολογισμό λείπει για μία ακόμη χρονιά από τα γραφεία του συλλόγου αυτό το τρόπαιο, γι’ αυτό και θα πρέπει όλοι να ενωθούν και να ξεπεράσουν τους εσωτερικούς κλονισμούς για την επίτευξη του στόχου. Παράλληλα, όπως και στον Παναθηναϊκό, κανείς δεν θα πρέπει να αισθάνεται σίγουρος για το συμβόλαιό του σε περίπτωση που η ομάδα ηττηθεί για μία ακόμη φορά από τον «αιώνιο» αντίπαλο. Με πρώτο και κύριο τον Παναγιώτη Γιαννάκη, που έχω την αίσθηση ότι έχει ενώπιων του τη μεγαλύτερη πρόκληση, σε ότι αφορά την καριέρα του σε συλλογικό επίπεδο.
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com