Το γκολ του Λάμπερτ κάλυψε τις αδυναμίες!

Μπορεί να μην είχαν συναντηθεί για 14 χρόνια, μπορεί τα φιλικά του Αυγούστου να είναι τόσο ενδιαφέροντα όσο το να βλέπεις μπογιά στον τοίχο να στεγνώνει, πλην όμως αυτή η κόντρα Αγγλίας και Σκωτίας στο Γουέμπλει τη Τετάρτη το βράδυ θύμιζε κάτι από τα παλιά!

Το τελικό 3-2 για το φαβορί που ήταν η Αγγλία ήρθε πολύ δυσκολα και φυσικά υπήρχε και το απαραίτητο σασπένς, με το ιδιαίτερο του γκολ που έκρινε το ματς να έρχεται από έναν παίκτη 31 ετών, που έκανε ντεμπούτο και ερχόταν μόλις για πρώτη φορά σε επαφή με την μπάλα, τον Ρίκι Λάμπερτ της Σαουθάμπτον!

Αν μάλιστα πριν το ματς υπήρχε η λογική καχυποψία πως οι περισσότεροι παίκτες θα είχαν το μυαλό τους στην έναρξη της Πρέμιερ Λιγκ, το γρήγορο γκολ των Σκώτων από σουτ του Μόρισον και τραγικό λάθος του Χαρτ, έσβησε με μιας τις αμφιβολίες! Από εκείνο το σημείο και έπειτα το ματς θύμιζε νοκ άουτ για μεγάλη διοργάνωση και το τελικό 3-2 με την Σκωτία να προηγείται και δεύτερη φορά 2-1, στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους, απλά έκανε το ματς ακόμη καλύτερο!

Φυσικά όλη η μέρα δεν έφερνε σε τίποτα φιλικό! Τέσσερις χιλιάδες Σκωτσέζοι έκαναν απόβαση στο Λονδίνο και κατέκλυσαν την Τραφάλγκαρ Σκουέαρ ενώ πριν το ματς οι ύμνοι και των δύο χωρών (που ακόμη ανήκουν κάτω από μία κοινή σημαία στο Ηνωμένο Βασίλειο, ας μην λησμονάμε) δημιούργησε ατμόσφαιρα επίσημης αναμέτρησης! Αλλωστε γινόταν στα πλαίσια του εορτασμού των 150 χρόνων από την ίδρυση της αγγλικής ομοσπονδίας και εννοείται πως έπρεπε να γίνει ένα τέτοιο ματς, αφού αποτελεί την παλιότερη διεθνή αναμέτρηση στον πλανήτη, με το πρώτο ανάμεσα σε Σκωτία και Αγγλία να διεξάγεται το 1872. Και μπορεί τα τελευταία 24 χρόνια οι αναμετρήσεις τους να είναι μόλις τέσσερις με τη χτεσινή (οι τρεις σε επισημα παιχνίδια) ωστόσο για πάρα πολλά χρόνια οι δύο προαιώνιοι εχθροί έπαιζαν κάθε χρόνο μεταξύ τους!

Για την ακρίβεια από το 1918 έως το 1941 αυτό γινόταν σχεδόν κάθε χρόνο και μετά την διακοπή του πολέμου, από το 1947 έως και το 1989 οι δύο χώρες είχαν το ετήσιο ραντεβού τους τον Μάιο. Μάλιστα το 1973 έπαιξαν δύο φορές σε μία χρονιά και πάντα η κόντρα τους προκαλούσε ενδιαφέρον, όπως το 1967 όταν οι Σκώτοι έγιναν οι πρώτοι που κέρδισα τους τότε παγκόσμιους πρωταθλητές Αγγλους με 3-2 μέσα στο Γουέμπλει, σχεδόν ένα χρόνο μετά το θρίαμβο τους επί της Δυτικής Γερμανίας!

Αν κάποιοι πάντως πίστευαν πως επειδή η Αγγλία νίκησε στις Ελπίδες με 6-0 τη Σκωτία, το βράδυ της Τρίτης θα συνέβαινε το ίδιο και στο ματς των Ανδρών , διαψεύστηκαν και μάλιστα πολύ σύντομα. Η Σκωτία μπορεί να μην έχει πια καμία σχέση με τη δεκαετία του 70 και του 80 όταν προκρινόταν σε μεγάλες διοργανώσεις και τη φανέλα της φορούσαν ο Ντένις Λόου, ο Κένι Νταλγκλίς ο Γκρέιαμ Σούνες, ο Αλι Μακόιστ και ο Μπίλι Μπρεμνερ , ο Πίτερ Λόριμερ και ο Αλαν Χάνσεν αλλά όταν αντιμετωπίζεις τον μεγάλο αντίπαλο.

Τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τη βραδιά είναι πως η Αγγλία θέλει πολλή δουλειά για να μην αποτύχει στη προσπάθεια για πρόκριση στη Βραζιλία. Αμυντικά υπάρχουν ερωτηματικά αλλά κυρίως η μεγάλη απογοήτευση είναι το συνεχιζόμενο ντεοφρμάρισμα του Τζο Χαρτ. Το πρώτο γκολ ήταν αστείο και γενικά η όλη του εικόνα δεν έδινε στην αμυνα την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται από τον γκολκίπερ της. Ο Ρούνει ήταν σκιά του καλού εαυτού του και ευτυχώς η εικόνα του Γουόλκοτ και του Γουέλμπεκ διόρθωσαν τα πράγματα συν το ντεμπούτο του Λάμπερτ. Για να είμαστε ειλικρινείς όμως αν ο Κάρολ και ο Στάριτζ δεν ήταν τραυματίες αυτό ίσως να μην είχε συμβεί ποτέ και οι αδυναμίες να μην είχαν καλυφθεί !

Οσο για την Σκωτία , ο Γκόρντον Στράχαν κάνει ήδη αρκετά καλή δουλειά και αυτό φάνηκε και στη νίκη επί της Κροατίας. Αλλά οι μέρες δόξας των 70’s και των 80 ‘s είναι ακόμη πολύ μακριά!