Η «αρρώστια» του συλλέκτη σε συνδυασμό με την αγάπη του για την ΑΕΚ, τον οδήγησαν σε μια… πρωτοπορία! Ο Τάκης Παναγιωτακόπουλος έβαλε και επίτευξε έναν ξεχωριστό στόχο: να καταφέρει να συλλέξει όλα τα εισιτήρια από το πρώτο μέχρι και το πιο πρόσφατο ευρωπαϊκό παιχνίδι της «Ένωσης» και να τα μετατρέψει σ’ ένα λεύκωμα!
Έτσι λοιπόν μέσα από τις σελίδες του «Το ταξίδι συνεχίζεται…» οι αναγνώστες του βιβλίου, έχουν την ευκαιρία να αναπηδήσουν στα γήπεδα της Ευρώπης πλάι στην ομάδα και να θυμηθούν αναμνήσεις και συναισθήματα που βρίσκονται κρυμμένα.
Ο δημιουργός της ιδιαίτερης αυτής συλλογής μίλησε στο «BN Sports» για τη διαδικασία που χρειάστηκε προκειμένου να συλλέξει τα εισιτήρια, ενώ μοιράστηκε και κάποιες αναμνήσεις του από τα ευρωπαϊκά ταξίδια.
Πως προέκυψε η αρχική ιδέα της συλλογής των εισιτηρίων;
«Αυτό ξεκίνησε λόγω της συλλεκτικής συνείδησης που έχω από μικρό παιδί, με τα αντικείμενα της ΑΕΚ αλλά και γενικότερα με του ποδοσφαίρου. Κάποια στιγμή λοιπόν αφού είχα κρατήσει φανέλες από παίκτες και διάφορα άλλα πράγματα, αποφάσισα ότι θέλω να κάνω κάτι ξεχωριστό που δεν είχε κάνει κανένας παγκοσμίως. Οπότε έβαλα έναν στόχο: να κάνω όλη την ευρωπαϊκή ιστορία μέσα σ’ ένα βιβλίο, με βάση τα εισιτήρια των αγώνων.
Το εισιτήριο είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού γιατί ο κόσμος συμμετέχει, είναι ο 12ος παίκτης, οπότε έχει άμεση σχέση. Με αφορμή ακόμα την πτώση της ΑΕΚ στη Γ’ Εθνική πείσμωσα και είπα κι εγώ με τη σειρά μου να κάνω κάτι που θα ξεχωρίσει, για να ξαναπάμε την ομάδα εκεί που της αξίζει».
Πόσος καιρό χρειάστηκε προκειμένου να μαζευτούν όλα τα εισιτήρια;
«Χτύπησα συγκεκριμένες πόρτες, πήρα στοχευμένα τηλέφωνα, ήξερα ποιους θα ενοχλήσω οπότε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μάζεψα ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αυτών των εισιτηρίων που είναι μέσα στο βιβλίο. Από κει και πέρα όταν φτάνεις σε έναν μικρό αριθμό ελλείψεων, η κατάσταση δυσκολεύει πάρα πολύ.
Δηλαδή μπορεί να κάνεις δύο χρόνια για να βρεις ένα εισιτήριο, αλλά μπορεί να βρεις και κάποιον που θα σου δώσει δέκα. Οπότε χρειάζεσαι τύχη, πείσμα, θράσος, αγάπη και πολλά ακόμα… Στο περίπου μου έχει πάρει γύρω στα τέσσερα χρόνια με εντατικό ψάξιμο, μπορεί να έχω κάνει και παγκόσμιο ρεκόρ».
Ήταν δύσκολη η εύρεσή τους;
«Τα αναζήτησα από συγκεκριμένους ανθρώπους, αν και γενικά οι περισσότεροι τα έχουν πετάξει οπότε αυτό ανέβαζε τον βαθμό δυσκολίας στο να τα βρω. Κάποιοι δεν τα αποχωριζόντουσαν, ενώ άλλοι – όπως δύο άνθρωποι γύρω στα 85 που με βοήθησαν πάρα πολύ στα πιο παλιά εισιτήρια – μου είπαν ότι με αυτό που κάνω, αναδεικνύω την ιστορία της ΑΕΚ.
Από το να πετάξει κανείς το εισιτήριο στα σκουπίδια, καλύτερα να το κρατήσει για να το δει ένα μικρό παιδάκι για να μάθει ή ακόμη και κάποιος συνομήλικος, ο οποίος θα θυμηθεί διάφορα γεγονότα. Αυτή ήταν και η αιτία που με βοήθησε να βρω μερικά παλαιότερα εισιτήρια πριν από το ’80. Το βασικότερο που χρειάζεσαι είναι να έχεις τύχη και αγάπη για αυτό που κάνεις. Η συλλογή θα μπει επίσης μετέπειτα και στο μουσείο».
Ποιο ήταν το τελευταίο εισιτήριο που συμπλήρωσε το βιβλίο;
«Το βιβλίο απαρτίζεται περίπου από το 96% των εισιτηρίων. Από τα 234 ματς – από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο που έχει παιχτεί – έχει μέσα τα 222, άρα μου λείπουν 12 εισιτήρια. Τα τελευταία που βρήκα ήταν αυτό από το παιχνίδι με την Ζενές Ες (το τρίτο εισιτήριο) και με τη Δυναμό Ζάγκρεμπ (το δεύτερο χρονολογικά παιχνίδι το 1964) – δηλαδή τα πιο παλιά».
Σε πόσους από τους αγώνες έχετε παρευρεθεί;
«Από τους 234 αγώνες πρέπει να έχω πάει γύρω στους 100. Αν αναλογιστείς ότι από το ’80 και μετά έχουν γίνει γύρω στα 186 παιχνίδια, είναι 100+ – λίγο πάνω, λίγο κάτω – δεν τα έχω μετρήσει όμως, πρέπει να το κάνω αυτό κάποια στιγμή. Το πρώτο παιχνίδι που ήμουν παρών ήταν εκείνο με την Ίντερ το 1986 στο Ολυμπιακό Στάδιο και είχα πάει με τον μεγαλύτερο αδερφό μου».
Έχει μείνει κάποιο ματς χαραγμένο στη μνήμη σας, το οποίο να είναι συνδεδεμένο με μια ξεχωριστή ιστορία;
«Μου είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω ένα γιατί υπάρχουν και κάποια ματς στα οποία δεν ήμουν μέσα τα οποία είναι ξεχωριστά, όπως εκείνο με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Μπερναμπέου. Τα παιχνίδια που μου έχουν μείνει πιο πολύ στη μνήμη είναι το ΑΕΚ – Δυναμό Δρέσδης (είχαμε χάσει ήδη 1-0 στη Γερμανία) στο οποίο δεχθήκαμε πρώτοι γκολ, αλλά εν τέλει έγινε το απίστευτο 5-3 και προκριθήκαμε.
Το άλλο είναι το ΑΕΚ – Σπάρτακ Μόσχας γιατί ήταν η πρώτη φορά που πήρα εισιτήριο ορθίων στη Νέα Φιλαδέλφεια στη θύρα 4, η οποία δεν άνοιγε ποτέ. Σ’ εκείνο το παιχνίδι όμως είχε τόσο πολύ κόσμο που αναγκάστηκαν να την ανοίξουν κι αυτήν. Επίσης γύρω στο 1996-1997 είχα κερδίσει σε μια εκπομπή του Χρήστου Σωτηρακόπουλου στον Sport FM σε μια ερώτηση για αυτό το παιχνίδι!
Ένα άλλο είναι εκείνο κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν στη Γαλλία, με την Μπαρτσελόνα και άλλα πολλά…».
Πηγή: bnsports.gr ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
_212341.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
