Το δίκιο του Τεν Κάτε και η διαφορά με τον «αιώνιο»

Ο Παναθηναϊκός στο κυριακάτικο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στο Ολυμπιακό Στάδιο έκανε μια από τις καλύτερες φετινές εμφανίσεις του σε Ελλάδα και Ευρώπη και ο Χενκ Τεν Κάτε στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε ήταν πιο… απολαυστικός από ποτέ. Στην έκρηξη ή το ξέσπασμα αν θέλετε, του Ολλανδού τεχνικού σε βάρος μερίδας δημοσιογράφων για την αντιμετώπιση που τυγχάνει ο ίδιος, αλλά και η ομάδα, που κερδίζει, είναι πρώτη στο πρωτάθλημα, αλλά δεν παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο, μπορεί να υπήρχε μια δόση υπερβολής, αλλά είχε και τα δίκια του ο κόουτς.

Κατά καιρούς είτε γραπτώς, είτε σε συζητήσεις με συναδέλφους, έχω εκφράσει τις ενστάσεις μου σε πολλές από τις επιλογές του Τεν Κάτε από τότε που ανέλαβε τον Παναθηναϊκό. Φέτος με τις σπουδαίες μεταγραφές που έγιναν, με δεδομένο ότι ο προπονητής ήξερε από πέρυσι το ρόστερ, συν το γεγονός ότι η προετοιμασία ξεκίνησε νωρίτερα λόγω των δύο προκριματικών γύρων του Τσάμπιονς Λιγκ, περίμενα τόσο εγώ, όσο και οι φίλαθλοι, ότι η ομάδα θα το «τσουλάει το τόπι», όπως συνηθίζουμε να λέμε. Ωστόσο, και παρά το γεγονός ότι έφτασε πια η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, αυτό δεν συμβαίνει, με εξαίρεση κάποια διαστήματα ορισμένων αγώνων.

Σαφώς και το καλύτερο για μια ομάδα είναι να συνδυάζει ουσία και θέαμα, αλλά τουλάχιστον φέτος ο Παναθηναϊκός έχει την ουσία, έστω και μέσα από τις ατομικές ενέργειες των ποιοτικών παικτών που διαθέτει, κάτι που δεν είχε πέρυσι, όταν περίπου τέτοιο καιρό, είχε ουσιαστικά μείνει εκτός διεκδίκησης του πρωταθλήματος. Η κατάκτηση του τίτλου είναι αυτοσκοπός φέτος για τους «πράσινους», όπως έχει τονιστεί κατ’ επανάληψη από την αρχή της σεζόν και αν κάνει κάποιος ένα γκάλοπ και ρωτήσει τους φιλάθλους να επιλέξει ανάμεσα στην ουσία με τίτλο και το θέαμα χωρίς τίτλο, να είστε σίγουροι ότι θα επιλέξει το πρώτο.

Για να επιστρέψω στα… δίκια του Τεν Κάτε στη συνέντευξη Τύπου, αυτό που κρατάω εγώ είναι ότι απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους είπε: «Κρίμα γιατί οι περισσότεροι από εσάς λέτε πως έχετε “πράσινη καρδιά” μέσα σας». Σαφώς και ένας δημοσιογράφος έχει το δικαίωμα και πρέπει να κάνει κριτική, αλλά να είναι καλόπιστη και με γνώμονα αυτά που βλέπει και όχι με αυτά που θέλει να περάσει ο ίδιος στον κόσμο ή για τις όποιες προσωπικές του βλέψεις. Ο Τεν Κάτε δεν ξέρω αν το κατάλαβε αυτό τώρα ή απλά το δήλωσε χθες, αλλά η ουσία είναι αυτή. Η γκρίνια υπήρχε και στο παρελθόν, άλλοτε σε μικρότερο και άλλοτε σε μεγαλύτερο βαθμό και δυστυχώς πέρα από τον «Τζίγκερ», τις κακές διαιτησίες, τις κακές μεταγραφές, και τις όποιες ατυχείς επιλογές προπονητών, μερίδιο ευθύνης στο ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να «σηκώσει κεφάλι» τα τελευταία χρόνια, έχουν και οι δημοσιογράφοι.

Κάτι ανάλογο με τον Τεν Κάτε είχε πει και ο πρόεδρος της ΠΑΕ, Νικόλας Πατέρας στα τέλη Αυγούστου όταν «φιλοξενήθηκε» στη συχνότητα του NOVAΣΠΟΡ FM 94,6. «Ο Παναθηναϊκός έχει πάντα την αρρώστια της ενδοπαναθηναϊκής κριτικής. Πάντα συνέβαινε και συμβαίνει και τώρα». Μεγάλη αλήθεια είπε ο πρόεδρος του συλλόγου και τουλάχιστον για φέτος αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στην πορεία. Λίγοι στάθηκαν σε αυτή την ατάκα, άλλοι γιατί τους… συνέφερε και άλλοι ίσως γιατί δεν την θεώρησαν ιδιαίτερα σημαντική. Σαφώς και το… συνάφι μας δεν φταίει για όλα και, τουλάχιστον όπως εγώ ερμήνευσα τα λόγια του κ. Πατέρα, συμπεριλαμβάνονται και οι παλαίμαχοι. Οι περισσότεροι, όπου βρεθούν και όπου σταθούν, έχουν να καταλογίσουν κάτι σε κάποιον. Σαφώς και αν τους ζητηθεί να πάρουν θέση για την ομάδα, αλλά κάποια πράγματα ας τα κρατούν για τον εαυτό τους, ας είναι λίγο διπλωμάτες για το καλό του συλλόγου. Εκτός κι αν βγάζουν κόμπλεξ και απωθημένα γιατί δεν πήραν μια θέση στην ΠΑΕ ή τις ακαδημίες…

Ξαναλέω, ο Παναθηναϊκός δεν παίζει μπάλα, κάτι που θέλει ο κόσμος, αλλά τουλάχιστον παίρνει αποτελέσματα και οδηγεί την κούρσα στο πρωτάθλημα, με συγκάτοικο εδώ και δύο αγωνιστικές τον Ολυμπιακό. Η διαφορά του με τον «αιώνιο» τα τελευταία χρόνια, πέρα από τους τίτλους, έχει να κάνει και στο επικοινωνιακό κομμάτι. Στο λιμάνι υπάρχει συσπείρωση και ουδείς είναι πάνω από την ομάδα, ειδικά φέτος, που και ο Παναθηναϊκός ενισχύθηκε και δεν παίζουν την μπάλα των προηγούμενων ετών οι «ερυθρόλευκοι». Τα παραδείγματα πρόσφατα με Σταντάρ Λιέγης και Εργοτέλη. Στο πρώτο οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν στο 93’ και όλοι μιλούσαν για το απαράμιλλο πάθος των Πειραιωτών, που έψαχναν τη νίκη από το 75ο μέχρι το 90ο λεπτό. Με τον Εργοτέλη και με γκολ στο 85’ ελάχιστοι είχαν το σθένος να παραδεχθούν ότι αν μια ομάδα άξιζε να κερδίσει, ήταν αυτή της Κρήτης και οι περισσότεροι στάθηκαν στην καρδιά του πρωταθλητή, ο οποίος και στην κακή του μέρα, μπορεί να κερδίζει τα παιχνίδια.

Αν σε αυτά τα παιχνίδια με τους ίδιους αντιπάλους και με τέτοιες εμφανίσεις ήταν ο Παναθηναϊκός, σκεφτείτε λίγο πως θα περνούσαν στον Τύπο αυτές οι νίκες… Και εδώ πρόσφατα είναι τα παραδείγματα με την αγχωτική νίκη επί της Στουρμ Γκρατς και την δύσκολη επί του ΠΑΟΚ. Πάλι καλά, που στο ματς με τον «Δικέφαλο του Βορρά» έκανε και καλή εμφάνιση! Πάλι καλά που παίρνει και αποτελέσματα… Ειδάλλως, θα έπρεπε να είχαν ήδη απελαθεί από την χώρα πρώτος από όλους ο Τεν Κάτε και μετά οι Κατσουράνης, Σισέ, Λέτο και λοιποί. Αυτά τα… σαπάκια που ήρθαν στην ομάδα, όπως άκουσα να λέει φίλαθλος του Παναθηναϊκού στο ραδιόφωνο μετά το ματς με την Στουρμ, αφήνοντας να φύγουν παικταράδες όπως ο Ν’ Ντόϊ. Εντάξει, αλλά και η υπερβολή έχει τα όρια της…