Το «αυτονόητο» του Ολυμπιακού και το μέλλον…

Η…πελατειακή σχέση που έχει συνάψει ο Ολυμπιακός όταν υποδέχεται ιταλικές ομάδες στον Πειραιά, ήταν ο καλύτερος προάγγελος για αυτό που θα βλέπαμε στο ΣΕΦ. Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν είκοσιτρεις τις νίκες τους σε τριάνταενα παιχνίδια κόντρα στους γείτονες και προκρίθηκαν στο Top-16, με μία εμφατική νίκη κόντρα στην Καντού. Διέψευσαν έτσι τους κινδυνολόγους, αλλά και την ίδια την Ευρωλίγκα, που εκ παραδρομής άφηνε να εννοηθεί στο επίσημο site της, πως η ελληνική ομάδα χρειαζόταν παράλληλα ήττα της Μπιλμπάο από την Φενέρμπαχτσε για να μην χρειάζεται και τη νίκη επί της Νανσί. Παρόλο που η ομάδα του Φώτη Κατσικάρη έκανε μεγάλη εμφάνιση στην Τουρκία, ο Ολυμπιακός πέτυχε τον πρώτο στόχο της σεζόν και βάσει λογικής, μπορεί να περιμένει καλύτερα πράγματα στη συνέχεια.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Το άδειο, αλλά «ζεστό» μπασκετικά ΣΕΦ έμεινε απόρθητο για πέμπτο σερί ματς και στον πιο περίεργο όμιλο στην ιστορία της Ευρωλίγκας αυτό έφτασε για να δώσει το εισιτήριο. Με τον Σπανούλη ξανά ηγετικό στο σκοράρισμα, τους Πρίντεζη, Παπαδόπουλο και Χάινς να κάνουν καλή δουλειά και τους «μικρούς» Σλούκα, Μάντζαρη και Παπανικολάου να δίνουν ενέργεια και καλές άμυνες, το εμπόδιο των ιταλών ξεπεράστηκε. Ο Ίβκοβιτς είχε «διαβάσει» εξαιρετικά τις αδυναμίες, της σε γενικές γραμμές, «σφικτής» άμυνας του αντιπάλου, στην επίθεση κρατήθηκαν σωστές αποστάσεις, βγήκαν όμορφες συνεργασίες, έγινε σωστό rotation και η περιφερειακή άμυνα πήρε αρκετά καλό βαθμό. Αν μάλιστα αυτή η νίκη συνοδευτεί από ένα λογικότατο «διπλό» στο Νανσί, ίσως δώσει και πρωτιά, που θα δημιουργήσει ακόμα πιο ιδανικές συνθήκες ενόψει της συνέχειας.

Γιατί μπορεί για την ιστορία και το βεληνεκές του Ολυμπιακού η πρόκριση στην δεύτερη φάση να είναι αυτονόητη, όμως στον αθλητισμό, η επιτυχία από την αποτυχία απέχει ελάχιστα. Σε έναν όμιλο που οι «ερυθρόλευκοι» θα μπορούσαν για ένα σουτ να είναι από σήμερα πρώτοι, υπήρχε περίπτωση αν δεν ήταν προσεκτικοί σε ένα μόνο εντός έδρας ματς να είχαν καταστραφεί. Η ουσία όμως είναι ότι αυτή η πρόκριση μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική. Κανείς δεν την πανηγύρισε και ορθώς, αλλά θα είναι λάθος και να απαξιωθεί. Το γεγονός ότι ήρθε με πειστική νίκη και ολοκληρωμένη εμφάνιση -έστω και αν ο αντίπαλος δεν φοβίζει-, μόνο χαμόγελα μπορεί να προσφέρει. Σε περίπτωση που συνοδευτεί και με πρωτιά, που σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός θα αποφύγει στο Top-16 τα μεγαθήρια, ο δρόμος που θα «τραβήξει» θα είναι εντελώς διαφορετικός και πιθανότατα ανοδικός.

Ο λόγος της αισιοδοξίας, έχει ένα δεδομένο και μία προϋπόθεση. Το πρώτο έχει να κάνει με το ότι οι νέοι σε ηλικία παίκτες έχουν αρχίσει να «ψήνονται» μέσα από τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν. Μέρα με τη μέρα η ομάδα εφόσον συνεχίσει να δουλεύει σκληρά, θα παρουσιαστεί έστω και λίγο, καλύτερη. Όσο για το δεύτερο. Δεν είναι δύσκολο να το βρει κανείς, αφού συζητιέται εδώ και μήνες και ακούει στη λέξη «μεταγραφές». Όσο και αν στα τελευταία παιχνίδια ο Ολυμπιακός ανέδειξε και άλλους παίκτες στο σκοράρισμα πλην του Σπανούλη που είναι η σταθερά, είναι δεδομένο πως στην επόμενη φάση και αν θέλει να έχει βλέψεις για τα προημιτελικά, τα «κουκιά» δεν φτάνουν. Εκτός και αν ξαφνικά δώσουν το 100% κάποιοι παίκτες που μέχρι στιγμής δείχνουν ανήμποροι να ανταποκριθούν.

Προπονητής και διοίκηση γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ποιοι είναι αυτοί και μέσα από μία «στείρα» ομολογουμένως αγορά, θα πρέπει να επιλέξουν ένα ή δύο κομμάτια που θα κάνουν το πάζλ ελκυστικότερο. Το ότι οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν να προκριθούν έχοντας λάθος σχεδιασμό και ελλείψεις, όχι μόνο λόγω μείωσης του μπάτζετ, δίνει τεράστια ευκαιρία για έγκυρες επιδιορθώσεις. Για να έχουμε λοιπόν «παιχνίδι» και στη συνέχεια, θα πρέπει να γίνει το…αυτονόητο. Και η ενίσχυση έχω την εντύπωση πως είναι περισσότερο αυτονόητη απ’ ότι η πρόκριση στους «16».

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com