Καταλληλότερος για ΑΕΚ; Όποιος κάνει τους παίκτες να παίζουν και για εκείνον!

Βλέπω, διαβάζω, ακούω την τεράστια συζήτηση που γίνεται γύρω από τον προπονητή της ΑΕΚ και φυσικά, επειδή καμία επιλογή δεν ήταν τα τελευταία χρόνια επιτυχημένη, θεωρώ ως και απόλυτα φυσιολογικό, να υπάρχουν προπονητές που «καίγονται», πριν καν βρεθούν σε διαδικασία συζήτησης με την κιτρινόμαυρη ΠΑΕ. Σίγουρα στη… λογική της παράνοιας που βιώνει η Ένωση όλα αυτά τα χρόνια από κάθε άποψη, αυτό μοιάζει φυσιολογικό ως έναν βαθμό. Αυτό που δεν μπορεί να σταθμίσει κανένας και ποτέ, είναι πώς θα "κουμπώσει" ένας προπονητής, ως χαρακτήρας με το δυναμικό που έχει η ομάδα.

Δεν θεωρώ απαραίτητο πως θα πρέπει να φέρει όλους και με τη μία, τους ποδοσφαιριστές που θεωρεί εκείνος σωστούς για να συνεργαστεί. Οι ομάδες έχουν συνέχεια. Σίγουρα θα βρει πολλούς, κάποιους θα φέρει ο ίδιος με την άφιξη του. Το ζήτημα είναι πάντα πρωτίστως η αύρα από τη μεριά του προπονητή και είναι πάνω και απ’ οποιαδήποτε τεχνική λεπτομέρεια. Παραπάνω και από το αν είναι πραγματικά καλός ή κακός ένας προπονητής. Μεγαλύτερη σημασία έχει να ταιριάξει το σύνολο των ανθρώπων που θα συνεργαστεί.

Η ΑΕΚ είναι μια ιδιαίτερη ομάδα. Σέβομαι φυσικά πως κάθε club, έχει ιδιαιτερότητες στα αποδυτήρια του, αλλά θεωρώ πως μετά το 2018, όπου το μίγμα προπονητή και παικτών ήταν εκρηκτικό, αλλά οδήγησε σε ένα θετικό αποτέλεσμα, ένα καίριο πρόβλημα, είναι πως πραγματικά κανένας, με εξαίρεση ίσως τον Καρέρα, στο πρώτο μισό της θητείας του, είχε ίσως κάποια θετική επίδραση στην ψυχολογία των ποδοσφαιριστών. Από εκεί και μετά, ακόμα και στις επιστροφές του Χιμένεθ και με τον Ουζουνίδη, με τον Καρντόζο, τον Μιλόγεβιτς, δεν υπήρξε κάποια ταύτιση έστω και σε κάποιον βαθμό με τους προπονητές. Ακόμα και με τον Γιαννίκη, που θεωρητικά υπήρξε ένα θετικό ξεκίνημα, τα πράγματα από ένα σημείο και μετά δεν εξελίχθηκαν καλά, το αντίθετο μάλιστα.

Πέρα λοιπόν από την προπονητική αξία του ανθρώπου που θα πιάσει το τιμόνι του κιτρινόμαυρου πάγκου, απαραίτητο στοιχείο είναι να εμπνεύσει τους παίκτες του. Εδώ έχουμε την προοπτική ενός γενναίου ξεκαθαρίσματος στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, δηλαδή σε αυτό της ομάδας. Απαραίτητο είναι αυτό να γίνει και στον περίγυρο. Το καθοριστικότερο όμως κομμάτι αυτή τη στιγμή, για να έχει περισσότερες πιθανότητες, ώστε να πετύχει οποιοσδήποτε και αν αναλάβει, είναι να μπορέσει να κάνει τους ποδοσφαιριστές που θα έχει στη διάθεσή του για να δουλέψει, είναι να τους κάνει να παίζουν και γι’ αυτόν. Η ψυχική σύνδεση αποτελεί ένα στοιχείο, που θα κρίνει σε τεράστιο ποσοστό, την επιτυχία. Κι αυτή τη φορά, ίσως είναι πιο σημαντικό από ποτέ, να βρεθεί ένας προπονητής που να πληροί αυτή την προϋπόθεση.

Γνωρίζω πως οι περισσότεροι θα θέλατε να μιλήσουμε με ονόματα και διευθύνσεις, για το ποιος μπορεί να το πετύχει αυτό. Κακά τα ψέματα, δεδομένα δεν μπορείς ξέρεις ποτέ από πριν. Μπορείς όμως αν το ψάξεις προσεκτικά σαν ομάδα και υπάρχει χρόνος να συμβεί αυτό, να εντοπίσεις εκείνον που έχει τις περισσότερες πιθανότητες και προϋποθέσεις να τα καταφέρει. Κι ειδικά σε κάθε προπονητή, για να πάρει την απόφαση του ξεκάθαρα και όχι με δύο καρδιές, είναι απαραίτητες οι καθαρές εξηγήσεις, για κάθε τομέα που μπορεί στο μέλλον να φέρει τριβή. Κι αυτό είναι κανόνας για κάθε προπονητή, αλλά πολύ περισσότερο ειδικά για εκείνους που προέρχονται από χώρες με λάτιν ή βαλκανική κουλτούρα...