Τo alter ego του Λυμπερόπουλου και το βάθος του ρόστερ οδηγεί την ΑΕΚ

Μετά από χρόνια στην Ελλάδα, βλέπουμε έναν ποδοσφαιριστή να έχει τόσο καθοριστική συμβολή σε σερί παιχνιδιών, όσο ο Μάρκο Λιβάια. Αυτό συνέβαινε και όσο ο Κροάτης ήταν μακριά από το γκολ. Από την ώρα όμως που έβαλε και το γκολ με τον ΠΑΟΚ, ο Μάρκο έχει αλλάξει τσιπάκι. Άλλωστε το πόσο ποδόσφαιρο κατέχει, για τους μυημένους του αθλήματος, φάνηκε ακόμα και σε ματς που η ΑΕΚ έχασε και ήταν το πρώτο της χρονιάς. Η πάσα του στον Λάζαρο στη φάση που ο τελευταίος άργησε να σουτάρει, ήταν ένα πρώτο δείγμα.

Ο κόσμος είχε απαιτήσεις από τον Λιβάια. Έκανε ένα μεγάλο ματς και στο Μπριζ μέχρι να αποβληθεί, έκανε μεγάλο παιχνίδι και με τη Λάρισα, ήταν καταλυτικός στο Περιστέρι με τη Λαμία, με τον Ολυμπιακό μπήκε και η Ένωση το γύρισε, σκόραρε δις με την Αούστρια. Ο Λιβάια είναι ούτε ακριβώς φορ, ούτε ακριβώς δεκάρι. Μοιάζει πολύ με τον Λύμπε στο στιλ παιχνιδιού, αλλά σε κάτι πιο εξελιγμένο.

Ένας πλέι-μέικερ που παίζει σαν φορ, αλλά δεν είναι, ένας παίκτης που μπορεί να κουβαλήσει την μπάλα σαν εξτρέμ, όπως έγινε στο 3ο γκολ, μέχρι να πασάρει την μπάλα στον Λόπες και ο τελευταίος να βγάλει τη σέντρα στον Μπακασετα. Ο Λιβάια βρίσκει και το γκολ, στις πρόσφατες τρεις αγωνιστικές με συνέπεια. Είναι το Α και το Ω για την φετινή ΑΕΚ. Ο Kροάτης είναι προτιμότερο να κινείται πάντα γύρω από την περιοχή και στις παρυφές της, γιατί αποτελεί κι έναν εξαιρετικό σουτέρ.

Ο άλλος που δείχνει και μακάρι να έχει πάρει τα πάνω του για τα καλά είναι ο Μπακασέτας. Πραγματοποίησε εξαιρετικό δεύτερο μέρος με την Ριέκα και απόψε ήταν αυτός που περιμένουμε. Ακόμα και στο μέτριο διάστημα στο πρώτο μέρος, δημιούργησε την ευκαιρία του Λάζαρου, ενώ έφταιξε τις προϋποθέσεις για το 2ο γκολ της ΑΕΚ με την έξοχη ενέργεια και την πάσα στον Λιβάια. Το 3ο γκολ αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα, ανεβάζοντας τις προσδοκίες πως το κενό του Μάνταλου, έστω και με διαφορετικό στιλ παιχνιδιού, μπορεί να καλυφθεί, παίζοντας όμως εκεί που ξέρει. Η φετινή ΑΕΚ έχει το βάθος ν’ αντέξει τις απώλειες και επιμένω σε αυτό. Άλλωστε το έγραψα ακόμα και τη μέρα που χάσαμε τον Μάνταλο ως το τέλος της σεζόν.

Το πρώτο μέρος δεν ήταν αυτό που έπρεπε. Η επιλογή του Λόπες ξέραμε πως δεν θα βγει, όσο το ματς τουλάχιστον θα ήταν κλειστό, μιας και στο δεύτερο μέρος η Ένωση ήταν ασταμάτητη, από την στιγμή που έκανε νωρίς το 2-0. Εξακολουθώ να πιστεύω πως αυτός ο τρόπος του Χιμένεθ να δείχνει τι του λείπει, ίσως αποτελεί έναν τρόπο να βγάλει προς τα έξω τα μεταγραφικά «θέλω» του δεν είναι ο ενδεδειγμένος.

Παρόλα αυτά η ΑΕΚ μετά από 12 αγωνιστικές, έχει το προβάδισμα και τώρα μπορεί να πάει για το 4 στα 4 μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου. Γι’ αυτή την ΑΕΚ έστω και με ελλείψεις, ακόμα και το 8 στα 8 μέχρι και την 19η αγωνιστική αποτελεί λογικό στόχο. Όμως όλα τα πράγματα με την σειρά. Πρώτα η αποστολή στη Βοιωτία με την ομάδα του Γιάννη Κομπότη.