Τo WRC πιο «τούμπανo» από ποτέ!

Υπάρχει η πεποίθηση πως μετά το Group B παρακολουθούμε το «φάντασμα» του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι. Η σύγκριση με τα «κτήνη» των 80’s ήταν, είναι και θα παραμείνει άδικη για κάθε φουρνιά αγωνιστικών που σκάβουν τα χώματα και ξεμπαζώνουν την άσφαλτο στο κυνήγι του τίτλου. Δεν είναι εντελώς αβάσιμη, όμως.



Με την «δαιμονοποίηση» των Audi Quattro, Lancia Delta S4, Peugeot 205 T16 και Σια, ήρθε η περικοπή των ιπποδυνάμεων. Από τα 600 φεύγα άλογα έμειναν σχεδόν τα μισά και τα Impreza 555, Escort Cosworth, Celica GT-4 και η μυθική Delta Integrale (με την οποία άφησε εποχή στους ελληνικούς αγώνες, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Τζίγκερ) μπήκαν με τις «μπάντες» στη ζωή μας.

Εμφανισιακά είχαν ελάχιστη σχέση με τους «πρησμένους» και φορτωμένους αεροτομές προκατόχους τους, όμως ότι τους έλειπε σε όγκο το αναπλήρωναν σε συμμετρία και σε ταύτιση με τα μοντέλα παραγωγής. Οι αξέχαστοι Κόλιν Μακρέι, Τόμι Μάκινεν, Κάρλος Σάινθ και Ντιντιέ Οριόλ ήταν οι πρώτοι που έδωσαν νίκες και τίτλους στα νέα αυτοκίνητα, εγκαθιδρύοντας τα στη συνείδηση του κόσμου ως άξιους διαδόχους της «παράνοιας» του 80’.

Είχε έρθει η ώρα για αλλαγή, όμως. Για αυτό, το 1997 οι κανονισμοί έγιναν πιο ελαστικοί, επετράπησαν μεγαλύτερες ελευθερίες στη μηχανολογική εξέλιξη και εγένετο WRC. H συγγένεια με ό,τι μπορούσαμε να συναντήσουμε στους δρόμους έγινε μακρινή, πέραν της Mitsubishi και του εμβληματικού Lancer Evo. Το Εvo παρέμεινε στην κατηγορία του Group A, με διαρκείς αναβαθμίσεις να το φέρνουν στα ίσα με τον ανταγωνισμό -ειδικά με τον αιώνιο αντίπαλο Impreza- και κάνοντας τον Μάκινεν τον άνθρωπο με τις περισσότερες κατακτήσεις τίτλου στη μέχρι τότε ιστορία του θεσμού.




Ο Κάρλος Σάινθ έφτασε 500 μέτρα από το πρωτάθλημα του 1998, όμως η Corolla WRC τον άφησε να ωρύεται και να την κλωτσάει απαρηγόρητος, ενώ έβλεπε τον Φινλανδό της Mitsubishi να πηγαίνει στον 3ο σερί τίτλο.



Αυτοκίνητο – σταθμός στα 90’s, αλλά και γενικά στην ιστορία του Π.Π.Ρ. είναι το Impreza WRC. Το «Scooby» κατέκτησε το παρθενικό πρωτάθλημα κατασκευαστών του νεοσύστατου θεσμού το 97’ και παρόλο που χρειάστηκε να αλλάξει χιλιετία για να ξαναδεί χαρά, εδραιώθηκε στις μνήμες όλων ως ο ορισμός της έννοιας WRC.



Το νέο μιλένιουμ κράτησε τη φλόγα ζωντανή μέχρι το 2003, έχοντας τα 206, Impreza και Focus WRC να «σκοτώνονται» για τα τρόπαια οδηγών και κατασκευαστών. Ο αείμνηστος Richard Burns, o αδικοχαμένος Κόλιν ΜακΡέι , ο showman Πέτερ Σόλμπεργκ και ο «ιπτάμενος Φινλανδός» Μάρκους Γκρόνχολμ έκαναν τα βουνά να γονατίζουν από την προσέλευση του κόσμου και τα 206, Focus, Impreza να γίνονται μόνιμες ταπετσαρίες στους τοίχους και τους υπολογιστές των πιτσιρικάδων.





Το εθνοσωτήριον έτος 2004, καταγράφηκε ως έναρξη του χειμώνα για τον θεσμό. Μια παγωνιά που τράβηξε για οκτώ ολόκληρα χρόνια. Η αρμάδα της Citroen και του Σεμπάστιαν Λεμπ άφησε πίσω της «καμένη γη», οι αγώνες έγιναν ρουτίνα και -με εξαίρεση δυο σερί πρωταθλήματα της Ford και του Γκρονχολμ – το WRC έζησε τα πιο βαρετά και πέτρινα χρόνια του.

Ο ήχος ήταν στα όρια του ανιαρού, κάποια αυτοκίνητα είχαν ατάκτως ερριμμένα αεροδυναμικά βοηθήματα και αεραγωγούς (βλέπε Focus), άλλα περνούσαν και δεν ακουμπούσαν (Xsara, 307), ενώ είχαμε και μερικές από τις πιο αποτρόπαιες εμφανίσεις στην ιστορία του σπορ (η πρώτη και –ευτυχώς- μοναδική απόπειρα της Mitsubishi να ακολουθήσει τους κανονισμούς της κατηγορίας WRC).






Mε το που έσπασε η μονοτονία των μηδενικών στα 00’s, φύσηξε κι ο αέρας ανανέωσης από τις τουρμπίνες των κινητήρων. Τα κυβικά κατέβηκαν στα 1.600, ο ήχος αγρίεψε, το λούκ «πήρε» όγκο και το WRC επισήμως αναστήθηκε.



Τα DS3, Fiesta και Polo γέμισαν χορταστικά το μάτι και το αυτί του κόσμου, αν και η κυριαρχία των Γάλλων έληξε μόνο και μόνο για να αντικατασταθεί από αυτή των Γερμανών. Τα δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα του DS3 με τον Λεμπ στο τιμόνι –σε σύνολο των απίστευτων εννιά κατακτήσεων του Αλσατού recordman- διαδέχτηκαν οι τρεις σερί κούπες του έτερου Σεμπαστιάν, ονόματι Οζιέ.

Για το 2017, οι «μαχητές των ειδικών» βαράνε υπερωρίες στο γυμναστήριο, με τις πρώτες φωτογραφίες από τα C3, Polo, i20 και Yaris WRC να αφήνουν τις καλύτερες των υποσχέσεων για τη νέα χρονιά.




Πέρα από τα εικαστικά, η επιστροφή της Toyota και η πλήρης εμπλοκή της Citroen, μαζί με την εδραίωση της Hyundai στα «ψηλά πατώματα», αλλά και η ισχυροποίηση της παρουσίας της Ford με περαιτέρω εμβάσματα από το εργοστάσιο συνθέτουν ένα παζλ «φουλ «της προσμονής. Η νοητή σύνδεση με τις επικές στιγμές του Group B (μόνο κατ’ εικόνα, μην παρεξηγηθούμε) έρχεται να επενδύσει στο οικοδόμημα της άποψης πως το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι ετοιμάζεται να βιώσει ένα deja vu, από τα περασμένα του μεγαλεία.

Επιμέλεια: Χρήστος Ντότσικας

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube