Το 20o Παγκόσμιο Κύπελλο, ανήκει πλέον στην ιστορία. Η πιο σταθερή ομάδα το πήρε κι όποιος έχει καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια και όχι κάποια άλλα, το καταλαβαίνει. Αρέσει, δεν αρέσει, αυτή είναι η πραγματικότητα. Το πήρε η ομάδα που έχει περισσότερα γκολ στα Παγκόσμια Κύπελλα (224), τα περισσότερα γκολ μαζί με την Βραζιλία του 2002, σε μια διοργάνωση (18), που έβαλε τα γρηγορότερα 5 γκολ σε παιχνίδι Παγκοσμίου Κυπέλλου και μάλιστα σε ημιτελικό με τη διοργανώτρια Βραζιλία κι έχει τον πρώτο σκόρερ των Μουντιάλ. Όπως έγινε και η πρώτη ευρωπαϊκή που το πήρε μέσα στη Νότια Αμερική, παίζοντας και με τις δύο μεγάλες της συγκεκριμένης ηπείρου (Βραζιλία και Αργεντινή).

Στο δια ταύτα. Πιστεύω πως το τουρνουά αμαυρώθηκε από την απόφαση να δοθεί η Χρυσή Μπάλα, στον Μέσι. Μια «υπηρεσία» που πιστεύω πως ακόμα και ο Μέσι, γνωρίζει πως δεν του προσφέρει τίποτα παραπάνω από το να μπει στο στόχαστρο σε μια δεδομένη στιγμή, που πολλοί κάνουν συγκρίσεις. Μετά από ένα Π.Κ. που όλοι περίμεναν να πάρει την Αργεντινή πάνω του και δεν συνέβη και που σε τελευταία ανάλυση τον φέρνει εκτεθειμένο απέναντι στους φιλάθλους όλου του πλανήτη.

Σαν έναν ποδοσφαιριστή που ΔΕΔΟΜΕΝΑ είναι ο καλύτερος αυτή τη στιγμή στον κόσμο, αλλά συνάμα, μοιάζει να έχει, δίχως να το χρειάζεται, τεράστια αβάντα. Με αποτέλεσμα να συγκεντρώνει και αντιπάθεια. Για την ιστορία, η ψηφοφορία, γίνεται από την τεχνική Επιτροπή της FIFA και από εκπροσώπους των δημοσιογράφων.

Λίγες ώρες μετά τον τελικό του Μουντιάλ που πήρε η Γερμανία, το πιστεύετε ή όχι, αυτό το γεγονός, έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πέφτει ατελείωτο κράξιμο για την επιλογή του MVP. Στην σχετική ψηφοφορία βγήκε δεύτερος ο Μίλερ και τρίτος ο Ρόμπεν. Νυν και πρώην ποδοσφαιριστές, όπως ο Γκούλιτ, ο Λίνεκερ, ο Γκούτι, ο Φέρντιναντ, ο Μπάρτον, αλλά και πολλοί άλλοι έχουν εκφράσει με ακραίο ή πιο κομψό τρόπο την κατακραυγή τους.

Μια ματιά στα μηνύματα σε όλα τα σάιτ του κόσμου σχετικά με αυτή την επιλογή στην ψηφοφορία, θα σας δώσει να καταλάβετε, πως αυτή η ψηφοφορία έκανε τεράστιο κακό στον Μέσι. Ακόμα και όταν ανέβηκε να πάρει το βραβείο, πιστεύω πως με τον τρόπο που αντιδρούσε ή δεν τον ένοιαζε ή ίσως καταλάβαινε, πως κάποιος ήθελε να του «χρυσώσει το χάπι». Στα δικά μου μάτια, έμοιαζε σα να ήθελε να το πετάξει και να φύγει...Οι περισσότεροι φίλαθλοι, θεωρούν πως ήταν επιλογή της εταιρίας που ντύνει τις δύο φιναλίστ του τελικού. Δεν αναφέρομαι μόνο στους Έλληνες φιλάθλους, αλλά στο τι έχω δει γραμμένο σε πολλά σάιτ του πλανήτη.

Οι συγκρίσεις σε διαφορετικές εποχές, πολλοί λένε κακώς γίνονται. Οι συνθήκες είναι διαφορετικές, το ποδόσφαιρο διαφορετικό. Το γράφει και ο Λίνεκερ, που μπήκε πάντως στον πειρασμό να τον συγκρίνει με τον Μαραντόνα και έγραψε πως είχε μεγάλες προσδοκίες σε αυτό το Μουντιάλ από τον Μέσι. Με την λογική πως πρέπει ν' αποφεύγονται συγκρίσεις, αφού δεν μπορούν να γίνονται τέτοιες, ανάμεσα σε παίκτες, θα έπρεπε για παράδειγμα, να αποφεύγουμε κι εκείνες, για το ποια είναι η καλύτερη ομάδα που εμφανίστηκε ποτέ σε Μουντιάλ. Στο κάτω της γραφής, όσες ομάδες συγκρίνουμε μπορεί να το έχουν πάρει σε τελείως διαφορετικές εποχές. Ακόμα κι αν πρόκειται για αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της ίδιας χώρας.

Π.χ δεν θα έπρεπε να λέμε πως η Βραζιλία του 1970 είναι η καλύτερη ever, γιατί μπορεί η «σελεσάο» του 2002 να είναι ανώτερη. Από τη στιγμή που έχουμε αποφασίσει πως η Βραζιλία του 1970 είναι η κορυφαία όλων των εποχών και συγκρίνουμε ομάδες (σε διαφορετικές εποχές για το ποδόσφαιρο), γιατί πρέπει να αποφεύγεται η κουβέντα της σύγκρισης, όταν πρόκειται για παίκτες; Ο Μέσι, δεν θα γίνει ποτέ Μαραντόνα. Τέλος!

YΓ: Kicker και ΒΒC, είχαν σαν κορυφαίο με υψηλότατη βαθμολογία τον Μπόατενγκ για τον τελικό. Και για μένα είναι ο MVP του τελικού, με δεύτερο τον Σβάινι.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube