Την χρειαζόταν, την πήρε και πάει με περισσότερη ηρεμία στην εποχή Σάββα Παντελίδη

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Πολλαπλά τα κέρδη του Άρη από τη χθεσινή νίκη στη Ριζούπολη. Δύσκολη ενώ θα μπορούσε να ήταν πιο εύκολη, αγχωτική λόγω του αρνητικού σερί αποτελεσμάτων αλλά άκρως απαραίτητη αφού βάζει στοπ στο κακό μομέντουμ, διορθώνει κάπως τη βαθμολογική θέση της ομάδας, επαναφέρει τον οργανισμό στους κανονικούς ρυθμούς και – το κυριότερο- προσφέρει την ηρεμία που χρειάζεται ο νέος προπονητής στο διάστημα της διακοπής του πρωταθλήματος.

Δεν ήταν εύκολη η χθεσινή επικράτηση αφού ο προερχόμενος από αλλαγή προπονητή Άρης είχε να αντιμετωπίσει και μια ομάδα που τα έπαιζε όλα για όλα και ήταν σε καλό φεγγάρι με Μαντζουράκη στον πάγκο, όπως φάνηκε στα παιχνίδια της εσχάτως στο πρωτάθλημα. Το πόσο πιεσμένο είναι το γκρουπ να αλλάξει την κατάσταση φάνηκε σε πολλά σημεία του χθεσινού ματς. Στην αδυναμία του να τελειώσει το παιχνίδι στις ευκαιρίες που βρήκε μετά το γρήγορο 0-1, στο καταστροφικό τελευταίο πεντάλεπτο του πρώτου ημιχρόνου όταν κυριολεκτικά έπεσε ο διακόπτης, και στα σημάδια πνευματικής και σωματικής κόπωσης μετά το 1-2.

Εκεί ήταν που… μίλησε ο πάγκος βοηθώντας την ομάδα. Έβαλε τον Βαλεριάνο πάνω στον Σικαμπάλα που με τον Μενέντεθ έβρισκε χώρο για να δράσει, τον Σόουζα αφού ο Κωνσταντινίδης είχε κάρτα και θα ήταν πιο χρήσιμος ως εξτρέμ και ενδιάμεσα και τον Γιουνές για να βάλει ύψος αφού ο Απόλλων λογικά θα πήγαινε σε γεμίσματα όπως και έγινε και να κρατήσει μπάλα. Ο Τόλης Τερζής που είχε το γενικό πρόσταγμα με την βοήθεια και του Πασχάλη Μελισσά, έκανε εξαιρετική διαχείριση του ρόστερ, τις σωστές αλλαγές που είχε ανάγκη η ομάδα τη δεδομένη στιγμή και στο τέλος χρησιμοποίησε την σκοπιμότητα προκειμένου να «κλειδώσει» το αποτέλεσμα αφού ο Άρης δεν θα μπορούσε να αντέξει εύκολα ένα νέο στραβοπάτημα με τον ουραγό της βαθμολογίας.

Διαφωνώ ότι ο Άρης δεν πρέπει να οπισθοχωρεί όπως το έκανε κάποια στιγμή χθες. Δεν σημαίνει ηττοπάθεια όταν είναι προϊόν τακτικής. Δεν είναι κακό να διέρχεσαι όλα τα μέσα προκειμένου να πάρεις αποτέλεσμα που το έχεις μεγάλη ανάγκη. Στο τέλος της ημέρας αυτό που θα μετρήσει θα είναι η βαθμολογική θέση που θα καταλάβει ο Άρης και αν αυτή του δίνει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Το καλό ποδόσφαιρο έπεται. Δεν λέω, είναι το ιδανικό να συνδυάζεται με την ουσία, αλλά στην παρούσα φάση μετράει η κυνικότητα.

Με περισσότερη ηρεμία από αύριο ο Άρης περνάει στην εποχή Σάββα Παντελίδη. Δεν είναι εύκολο το έργο του Έλληνα τεχνικού. Έχει όπως φαίνεται να διορθώσει πολλά κακώς κείμενα. Σε όλες τις γραμμές. Έχει να κερδίσει και την καχυποψία μιας μερίδας του κοινού. Λάθος που επαναφέρει μνήμες του παρελθόντος και ρίχνει νερό στο μύλο της εσωστρέφειας και των αντιπάλων του που θέλουν να τον βλέπουν άνω-κάτω. Θα είναι ο νέος προπονητής που εμπιστεύτηκε η διοίκηση και πρέπει να στηριχτεί, όπως έγινε και με τον Ερέρα. Το χρειάζεται περισσότερο στον ένα μήνα ως την διακοπή των Χριστουγέννων, διάστημα που θα πρέπει να «μάθει» την ομάδα, να πάρει αποτελέσματα, να δώσει την δική του ταυτότητα στην ομάδα πριν έρθει η ενίσχυση του Ιανουαρίου.

ΥΓ Πρώτη φορά φέτος που ο Άρης δέχεται γκολ και αντιδρά. Πολλώ δε μάλλον όταν αυτό είναι οφσάιντ…

ΥΓ1 Αυτή η διαφορετική εικόνα του Άρη από ημίχρονο σε ημίχρονο, εκτός από άγχος βγάζει και μια αδυναμία στις υψηλές εντάσεις. Δεν γίνεται να μην μπορούν οι ποδοσφαιριστές του Άρη να μην μπορούν να πάνε στις φάσεις ή να πηγαίνουν δεύτεροι αφήνοντας τόσους χώρους.

ΥΓ2 Μεγάλη εμφάνιση από τον Μπρούνο Γκάμα αλλά λίγοι ξέρουν τι προηγήθηκε όλη την εβδομάδα…