Εδώ και μερικές εβδομάδες, από τη στιγμή που ανέλαβε η νέα ηγεσία στο υφυπουργείο Αθλητισμού, έχουμε γίνει μάρτυρες επισκέψεων παραγόντων και συνεχών διαβουλεύσεων για τα θέματα της βίας.
Από δεσμεύσεις για πάταξη του φαινομένου αυτού ακούσαμε πολλά. Από φωτογραφίες παραγόντων με τον νέο Υφυπουργό επίσης. Το αποτέλεσμα; Στο πρώτο ντέρμπι αιωνίων από την στιγμή που ανέλαβε ο κύριος Κοντονής είδαμε ένα γήπεδο, όπου έγινε της… Συρίας.
Αλήθεια κύριε Κοντονή, πως αισθάνεστε που στο πρώτο ντέρμπι Παναθηναικού-Ολυμπιακού, κατά τη διάρκεια της θητείας σας, στο γήπεδο σημαδεύονταν με τα φονικά στυλό φωτοβολίδων ποδοσφαιριστές, προπονητής και μέλη της διοίκησης της ομάδας; Πως νιώθετε όταν γίναμε μάρτυρες προπηλακισμών κατά την είσοδο της αποστολής του Ολυμπιακού στο γήπεδο, αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα;
Τι αίσθηση σας δημιούργησε η εικόνα ξυλοφορτωμένων και τραυματισμένων αστυνομικών από ό,τι είδους πολεμοφόδιο μπορεί να υπάρχει σε χέρια οπαδών; Πως αισθάνεστε που σε θύρα οργανωμένων οπαδών υπήρχε ό,τι υλικό μπορεί να χωρέσει ανθρώπινος νους; Τι εξήγηση, μετά από τόσες συναντήσεις για το θέμα της βίας, μπορείτε να δώσετε για το ότι ένας παίκτης και ένα μέλος του τεχνικού τιμ κάηκαν από φωτοβολίδες και άλλο ένα μέλος του τεχνικού τιμ δέχτηκε επίθεση από σεκιουριτά;
Θεμιτές είναι οι συναντήσεις με όλους τους παράγοντες, αρκεί να μην περιορίζονται στις φωτογραφίες. Για να υπάρξει πάταξη του φαινομένου της βίας οφείλετε να δείξετε μηδενική ανοχή και να επιβάλετε παραδειγματικές τιμωρίες. Μα πάνω απ’ όλα θα πρέπει κι εσείς να αντιλαμβάνεστε εγκαίρως αν οι κουβέντες από την μεριά των συνομιλητών σας είναι ειλικρινείς ή αποδεικνύονται ανακόλουθες με τα όσα κατόπιν συμβαίνουν στα γήπεδα.
Στο ματς της Λεωφόρου από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα. Αν, κύριε Κοντονή, δεν φανείτε αποφασιστικός, πολύ φοβάμαι πως αυτά που θα ακολουθήσουν δεν θα έχουν προηγούμενο.