Τι είδε η αλεπού στο παζάρι;

Με το φετινό μαραθώνιο της Superleague να είναι προ των πυλών και τις ομάδες να ετοιμάζονται να δρέψουν τους καρπούς των κόπων που κατέβαλαν κατά την περίοδο της προετοιμασίας, παρουσιάζει ενδιαφέρον να δούμε πως κινήθηκαν οι 18 μονομάχοι στο μεταγραφικό παζάρι, χωρίζοντας τους σε κατηγορίες ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες και τους στόχους που φαίνεται να απορρέουν μέσα και από τις κινήσεις τους.

Εκτός όλων των άλλων το φετινό καλοκαίρι ήταν ιδιαίτερο αφού από τη μια μεριά η απουσία της ΑΕΚ, για πρώτη φορά στην ιστορία της από τα σαλόνια τόσο της Α! Εθνικής όσο και από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο γενικότερα, και από την άλλη η αδυναμία του έτερου μεγάλου της Αθήνας, Παναθηναϊκού, να κινηθεί σε υψηλές μεταγραφικές πτήσεις δεν βοήθησαν την δημιουργία σήριαλ και ανταγωνισμού κατά την διάρκεια του.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι δύο βασικοί διεκδικητές, όπως τουλάχιστον παρουσιάζονται στην εκκίνηση της κούρσας, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός. Εύρωστοι και οι δύο μπορούσαν θεωρητικά να αποκτήσουν ότι ήθελαν. Ο νταμπλούχος και σχεδόν μόνιμα πρωταθλητής την τελευταία δεκαπενταετία κινήθηκε να αγοράσει παίκτες προς όλες τις κατευθύνσεις δίνοντας βάρος στις αγορές της Ισπανίας και της Γαλλίας. Το μεγάλο όνομα μπορεί να είναι ο Σαβιόλα, αλλά και οι Τσόρι, Βάις, Κάμπελ του δίνουν πολλές λύσεις και μεγάλη ποιότητα μεσοεπιθετικά. Το κενό του Αμπντούν λογικά δεν θα φανεί και μένει να αποδειχτεί στην πράξη πως θα αναπληρωθούν τα 20 και γκολ σε ετήσια βάση του φευγάτου εδώ και καιρό Ράφικ Τζιμπούρ. Στα μετόπισθεν οι Μετζανί, Τόρες θα βοηθήσουν αμυντικά, όπως και η παρουσία του τερματοφύλακα Ρομπέρτο, από τη στιγμή που φάνηκε πως η συνύπαρξη Σαλίνο και Χολέμπας στην ίδια ενδεκάδα σε ματς με πίεση μοιάζει προβληματική. Από τα εν Ελλάδι αποκτήματα μόνο ο Ολαϊτάν φαίνεται, προς το παρόν, να κερδίζει το στοίχημα.

Ερωτηματικό προς απάντηση η θέση του καθαρού κόφτη που αναμένεται να καλυφθεί σύντομα. Ο ΠΑΟΚ χωρίς να κάνει την πολύ μεγάλη κίνηση, που ανέμεναν τόσο οι οπαδοί όσο και η εγχώρια αγορά, με σωστές και μεθοδικές κινήσεις άλλαξε προς το καλύτερο. Κορυφαία προσθήκη ο προπονητής του Χουούμπ Στέφενς. Οι μεταγραφές Λούκας, Στοχ και Νέτσιντ δείχνουν διάθεση για επιθετικό ποδόσφαιρο, απαραίτητο αν θέλεις να διεκδικήσεις τίτλους, ενώ και οι προσθήκες των Σκόνδρα, Σπυρόπουλου και Τζιόλη βοηθούν να αποκτήσει ο δικέφαλος μετά από καιρό ελληνικό κορμό. Ερωτηματικό το κέντρο της άμυνας που κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί, με βάση και όσα είδαμε στα παιχνίδια με την Μέταλιστ, την αξιοπιστία της εν λόγω γραμμής. Ίσως στο φινάλε γίνει ακόμα μια κίνηση για όνομα στον άξονα και σε θέση πίσω από τους επιθετικούς σε πιο οργανωτικό ρόλο.

Στην δεύτερη κατηγορία τοποθετούνται τα δύο " αστέρια" του πρωταθλήματος, Αστέρας και Ατρόμητος, που τείνουν να μετατραπούν σε σταθερές αξίες για την εγχώρια ποδοσφαιρική πραγματικότητα, και ο Παναθηναϊκός, σε μια άκρως μεταβατική σεζόν για το τριφύλλι. Οι Αρκάδες μετά την απώλεια του Κυπέλλου και την πολύ μεγάλη σε διάρκεια περυσινή χρονιά φέτος θα προσπαθήσουν να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο. Με την απώλεια του Ράγιος να είναι μεγάλη η ομάδα του Τσιώλη κινήθηκε σε γνώριμα γι' αυτήν μονοπάτια.

Έψαξε πάλι, βάση σχεδίου είναι δεδομένο με βάση τα πεπραγμένα του παρελθόντος, την αγορά των Λατίνων ποδοσφαιριστών από όπου και πήρε τόσο τον αντι- Ράγιος, Γκρατσίνι, πολύ κάλος και τεχνίτης ποδοσφαιριστής, αλλά όχι και εργάτης για την ομάδα όπως ο προκάτοχος του, όσο και παίκτες για όλες τις γραμμές. Βρήκε στο πρόσωπο του Γκοϊάν τον ηγέτη για την άμυνα, ενώ πρόσθεσε και ελληνικό στοιχείο στην ενδεκάδα του με Λισγάρα και Ζησόπουλο. Μάλλον καλύτερα τα πράγματα για το καμάρι της Τρίπολης.

Ο Ατρόμητος με την έλευση Παράσχου πήρε αυτό που δικαιούντο στα play- off και με σύνεση έβαλε στην μηχανή του λύσεις εκεί που πονούσε. Με Ναπολεόνι, από πέρυσι, και Παπαδοπουλο από φέτος φαίνεται να βρίσκει λύση στο πρόβλημα του γκολ που τόσο τον ταλαιπώρησε. Απώλεια ο Σούμπι αλλά με εσωτερικές αλχημείες και την προσθήκη του Ούμπιντες μάλλον θα καλυφθεί. Καλύτερος από την περασμένη σεζόν με κρυφό πόθο τους ομίλους του Europa League. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη μπαίνει σε μια δύσκολη και μεταβατική περίοδο.

Άπειρη διοίκηση, άπειρη τεχνική ηγεσία, παίκτες από πολύ κακές χρονιές που θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος της νέας εποχής, Μπαϊράμι, Μπέργκ και Μέντεζ οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Ηρέμησε κάπως πίσω με την παρουσία του Σιντεφέλντ, θα έχει σίγουρα πρόβλημα στο γκολ χωρίς επιθετικούς πίσω από τον Σουηδό. Βραχνάς οικονομικός οι κομμένοι αν πάρει Πράνιτς και Ντιαρά αποκτά κάποιο σχετικό βάθος. Χρειάζεται στήριξη, υπομονή και όχι πανικός στην πρώτη στραβή για να έχει νόημα η ανανέωση.

Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν όλοι οι υπόλοιποι πλην των νεοφώτιστων. Άρης και Πανιώνιος οι μόνοι χωρίς αδειοδότηση είχαν να αντιμετωπίσουν και τον περιορισμό μεταγραφών. Οι κίτρινοι όμως κινήθηκαν σαφώς καλύτερα στο παζάρι. Πήραν παίκτες καλούς και κάτω από 24 ετών και πρόσθεσαν στο τέλος και τον ηγέτη τους στην προσπάθεια τους πέρυσι για την αποφυγή του υποβιβασμού Ανδρέα Τάτο από τον Ολυμπιακό. Οι Νεοσμυρνιώτες πήραν ποδοσφαιριστές σχετικά άπειρους για την κατηγορία και εμφανίζονται πιο αποδυναμωμένοι, λογικά πολλοί τους θέλουν από τα πρώτα φαβορί για υποβιβασμό. Στους Κρητικούς ΟΦΗ και Πλατανιά πολλές αλλαγές.

Ο ΟΦΗ με την δυνατότητα μεταγραφών πια ενισχύθηκε και μάλιστα έκανε και ηχηρές προσθήκες, όπως του Γκαλέτι και του Βραζιλιάνου Ζε Εντουάρντο από την Πάρμα με τη μορφή δανεισμού. Πολύ πήγαινε- έλα στους Χανιώτες μετά από καλή χρονιά στην Superleague, ίσως τους στοιχίσει στο φινάλε. Πολύ αποδυναμωμένη εμφανίζεται και η βασίλισσα της Ημαθίας, η Βέροια, που μαζί με τον Πανιώνιο έχω την αίσθηση πως ξεκινούν από μειονεκτική θέση. ΠΑΣ και Πανθρακικός σε ρηχά νερά, κρατήστε το όνομα του Ζεκίνια που πήρε ο Πανθρακικός από την Λάρισα, ο Λεβαδειακός έχασε όλον τον βασικό του άξονα εκτός του Βασιλείου, οπότε μεγάλο ερωτηματικό, ενώ η Ξάνθη με το ίδιο σκεπτικό θα πορευτεί και φέτος, άνετη παραμονή και βλέπουμε.

Τέλος αφήσαμε τους νεοφώτιστους Εργοτέλη, Απόλλωνα, Καλλονή και Παναιτωλικό. Οι Κρητικοί λίγα πράγματα, οι νησιώτες έχουν σοβαρό θέμα με το γήπεδο, ομάδα χωρίς έδρα δύσκολα επιβιώνει, αν και μεταγραφικά έκαναν καλές κινήσεις, ο ιστορικός Απόλλων έχει να διαχειριστεί πρωτίστως την απειρία του προπονητή του στην κατηγόρια, αν και παίκτες όπως οι Τζόρβας, Κόρμπος, Πετρόπουλος και Αλβάρες δεν έχουν πολλές ομάδες στην Superleague. ενώ οι Αγρινιώτες ελπίζουν πως έμαθαν από τα λάθη τους και θα παραμείνουν στην κατηγορία. Αυτήν την φορά κράτησαν τον βασικό τους κορμό και πρόσθεσαν εμπειρία εκεί που πονούσαν.

Καλή σεζόν με πολλά γκολ, συγκινήσεις και μακριά από ακρότητες και επεισόδια που τόσο τραυματίζουν το άθλημα.