Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος
Στον Άρη γενικά η διαχείριση των συναισθημάτων μετά από κάποιο αποτέλεσμα, θετικό ή αρνητικό, αποτελούσε πάντοτε μια δύσκολη υπόθεση. Από τον άκρατο ενθουσιασμό μετά από μια νίκη ή ένα καλό ξεκίνημα στη σεζόν στο ανάθεμα και τον μηδενισμό μετά από μια ήττα. Από το ζενίθ στο ναδίρ και τούμπαλιν. Οι δυσκολίες που πέρασε το club τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει πολύ ευαίσθητο στις αντιδράσεις του το κοινό της ομάδας. Θυμηθείτε τι συνέβη στο ξεκίνημα της χρονιάς μετά τα πρώτα θετικά αποτελέσματα επί Ερέρα και το καλό ποδόσφαιρο που έπαιζε η ομάδα. Λίγους μόνο μήνες μετά την κατήφεια των χαμηλότερων κατηγοριών, ο Άρης ήταν έτοιμος να κυνηγήσει μεγαλεία. Σύντομα οι… σφαλιάρες στα ντέρμπι οδήγησαν στον αφορισμό, στην απομάκρυνση του Ερέρα, σε μια πρώτη μεγάλη κρίση. Τα πέρασε και ο Παντελίδης μετά τον αποκλεισμό από τον Εργοτέλη και την ήττα στη Λειβαδιά όταν βρέθηκε έωλος. Από το απόλυτη «χλεύη» μετά το ματς με την Λαμία, στην αποθέωση μετά τις νίκες με ΑΕΚ και ΟΦΗ.
Οπότε δεν συνιστούν έκπληξη οι αντιδράσεις μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό. Γιατί; Γιατί όλοι το είχαν θεωρήσει δεδομένο το διπλό. Έβλεπαν μια ευκαιρία με τον αντίπαλο στα κάτω του και δίχως υψηλό κίνητρο. Σε άδειο γήπεδο, άσχετα αν τελικά το στοιχείο αυτό μάλλον επηρέασε περισσότερο τους παίκτες του Σάββα Παντελίδη. Η εντύπωση αυτή ενισχύθηκε στο πρώτο ημίχρονο. Ο Άρης ήταν καλύτερος, κυκλοφορούσε την μπάλα, είχε δοκάρι με τον Μαρτίνες και έδειχνε ότι αν δεν κερδίσει τουλάχιστον δεν θα χάσει. Παρότι αρκετά ατού του ήταν σε κακή μέρα, το ίδιο και η αμυντική του γραμμή. Κακή μέρα στη δουλειά έχουν όλοι. Συνέβη και θα ξανασυμβεί. Απλά έτυχε στο ΟΑΚΑ να είναι πολλοί μαζί. Αυτό που ενόχλησε περισσότερο ήταν ότι οι παίκτες του Σάββα Παντελίδη ήταν… εκτός κλίματος στην επανάληψη. Ανόρεκτοι, νωθροί, άνευροι, μια ταχύτητα κάτω σε όλες τις εκφάνσεις του παιχνιδιού με συνέπεια να το πληρώσουν από τους πιο ορεξάτους «πράσινους». Κακή ήττα σίγουρα. Όχι όμως καταστροφική. Διδαχτική ναι, αν καταλάβουν όλοι ότι όπως η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα ομοίως και ο Άρης θέλει το χρόνο του για να γίνει καλύτερη ομάδα. Να χτίσει χαρακτήρα όταν αγωνίζεται στην Αθήνα, να φτιάξει νοοτροπία. Να πάθει και να μάθει. Θέλει πολύ δουλειά, σχέδιο, πλάνο αλλά και πίστη από το κοινό. Ποιος δεν έχει αντιληφθεί ότι το γκρουπ χρειάζεται ενέσεις σε συγκεκριμένες θέσεις αλλά και σε προσωπικότητα; Δεν έγινε ξαφνικά ομαδάρα; Έχω την εντύπωση ότι το ξέρουν και ο Σάββας Παντελίδης και ο Κωνσταντίνος Διαμαντόπουλος και ο Θόδωρος Καρυπίδης και αν οι απόψεις τους συμπορευτούν θα δούμε ακόμη καλύτερα πράγματα.
Την Κυριακή κόντρα στον Ατρόμητο δεν αλλάζει κάτι. Ο Άρης συνεχίζει να είναι εντός της διεκδίκησης της 4ης θέσης αρκεί να κερδίσει. Αν το κάνει με καθαρό και μεγάλο σκορ θα πάρει και προβάδισμα. Είμαι βέβαιος ότι οι ποδοσφαιριστές του Άρη θα προσπαθήσουν να παίξουν όπως παίζουν το τελευταίο διάστημα. Να το ευχαριστηθούν και να ευχαριστήσουν τον κόσμο που θα σπεύσει να δει ένα καλό ματς. Η καλή τελευταία εικόνα θα μετρήσει για πολλούς….
Ενισχυμένες αποδόσεις* από το Pamestoixima.gr στη νίκη της Μπαρτσελόνα επί της Μάντσεστερ Γιουν. με σκορ 0-1 ή 0-2 ή 1-2. *Όροι και προϋποθέσεις.