Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Η αίσθηση της απώλειας δεν εξαφανίζεται ποτέ. Πάντα αφήνει μια «ουλή». Τελεία! Μπορεί η φωνή να είναι η πρώτη που χάνεται, αλλά την εικόνα, όταν την «επεξεργάζεσαι», δεν ξεθωριάζει ποτέ! Και για την οικογένεια του Παναθηναϊκού, η σημερινή ημερομηνία είναι από αυτές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένη στη μνήμη, αφού σαν σήμερα πριν από έναν χρόνο έφυγε από τη ζωή ο «δικός της» Θανάσης Γιαννακόπουλος!
Στο άκουσμα του ονόματος του ανθρώπου, που αφιέρωσε μεγάλο κομμάτι της ζωής του στην παναθηναϊκή ιδέα, αυτόματα έρχεται σαν εικόνα το καλοσυνάτο πρόσωπό του, στο οποίο «καθρεφτίζεται» ο Παναθηναϊκός. Όλες αυτές οι αξίες, που πρεσβεύει ο σύλλογος και για τις οποίες αισθάνονται περήφανοι όλοι οι φίλαθλοι της ομάδας. Τελεία!
Ένας κόσμος που ήταν περήφανος με τον ερχομό του Ρικ Πιτίνο στα τέλη του 2018, ακόμη και με την επιστροφή του τον Νοέμβριο του περασμένου έτους. Λογικό, αφού μιλάμε για έναν προπονητή με τεράστια αξία. Έναν Hall of Famer. Αλλά τώρα, βλέποντας τον Αμερικανό να υπογράφει Μάρτη μήνα στο κολέγιο του Iona, τα συναισθήματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Όχι γιατί συνέβη, αλλά για τον τρόπο. Και ο τρόπος που χειρίστηκε το θέμα ο Ρικ Πιτίνο ήταν τουλάχιστον άκομψος. Αφενός οι διαπραγματεύσεις με το κολέγιο έγιναν εν καιρώ… κρίσης, αφού ο Παναθηναϊκός «παραπατούσε» στη Euroleague, αφετέρου έφυγε σαν τον «κλέφτη» με το που ανακοινώθηκε η διακοπή της διοργάνωσης και μόλις πάτησε το πόδι του στις ΗΠΑ, ανακοινώθηκε η συμφωνία του με το Iona.
Θα πει κάποιος ότι ο 67χρονος προπονητής ποτέ δεν έκρυψε την επιθυμία του να επιστρέψει στο NCAA και να κλείσει εκεί την μεγάλη καριέρα του. Επίσης, με δεδομένο το opt out στο συμβόλαιό του, δεν έκανε κάτι παράνομο. Προφανώς όχι… Αλλά, κάπου εκεί έξω υπάρχει και η ηθική, αφού είχε εν ισχύ συμβόλαιο, τόσο με τον Παναθηναϊκό, όσο και με την Εθνική ομάδα.
Για τους μεν «πράσινους», αυτό το διαζύγιο είναι βολικό και ήδη πρέπει να έχουν ξεκινήσει την αναζήτηση του αντικαταστάτη του. Για την δε Ομοσπονδία, αυτή η συμπεριφορά πρέπει να αποτελέσει μάθημα για το μέλλον. Μπορεί η πρόσληψή του να έμοιαζε με επικοινωνιακή νίκη του Γιώργου Βασιλακόπουλου, αλλά τα «ήξεις-αφήξεις» του Αμερικανού κόουτς είχαν ξεκινήσει από νωρίς. Ή μήπως όχι; Φαντάζομαι ότι κανείς από τους δύο δεν θα τον περιμένει να επιστρέψει. Ας μας αγαπάει, όπως δήλωσε, αλλά από μακριά…
Υ.Γ.1: Δεν περίμενα να έχουν περάσει τόσες μέρες και να υπάρχει τέτοια εκκωφαντική σιωπή τόσο από τον Παναθηναϊκό, όσο και από την ΕΟΚ.
Υ.Γ.2: Θα είχε ενδιαφέρον ένα poll με ερώτηση: «Πιστεύετε ότι ο Ρικ Πιτίνο θα τηρήσει τις δεσμεύσεις του απέναντι σε Παναθηναϊκό και Εθνική ομάδα;».
Υ.Γ.3: Ζούμε ιστορικές και πρωτόγνωρες καταστάσεις. Χρειάζεται ψυχραιμία, υπομονή και… συμμόρφωση. Μένουμε σπίτι και βλέπουμε τη θετική πλευρά της ιστορίας. Υπάρχει και τέτοια. Stay strong!!!