Το 448 π.Χ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο γερασμένος τότε Ολυμπιονίκης, Διαγόρας ο Ρόδιος, είδε τους δύο γιους του να γίνονται και εκείνοι Ολυμπιονίκες και να παίρνουν τον Κότινο, το στεφάνι ελιάς. Όταν οι γιοι του κέρδισαν, πήραν τον ηλικιωμένο πατέρα τους στους ώμους και έκαναν τον γύρο του σταδίου στην Αρχαία Ολυμπία, γνωρίζοντας την αποθέωση, με τους θεατές να τους πετούν στεφάνια και να τους επευφημούν.
Γράφει ο Γιώργος Σπανομανώλης
Λέγεται, ότι τότε, ένας Σπαρτιάτης θεατής από τις κερκίδες, απευθυνόμενος στον Διαγόρα του είπε... «Κάτθανε, Διαγόρα! Ου και ες Όλυμπον αναβήση» που θα πει... «Πέθανε τώρα Διαγόρα. Δεν θα ανέβεις και στον Όλυμπο» θέλοντας να του πει ότι είχε ζήσει την απόλυτη δόξα που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος.
Στις 20 Νοεμβρίου 2017, ο Ευγένιος Γκέραρντ, έγινε ο σύγχρονος Διαγόρας.
Έζησε ό,τι δύσκολα μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Στο «Γεντί Κουλέ», τα παιδιά του, οι παίκτες τους οποίους αυτός μεγάλωσε, ποδοσφαιρικά και όχι μόνο, τον σήκωσαν στις πλάτες και ο κόσμος της Κρήτης και του ΟΦΗ, αυτός που τον αγκάλιασε και τον έκανε Κρητικό, Γκεραρντάκη όνομα και πράγμα, από την Ελιά στην καταγωγή θαρρείς, τον έκανε να βιώσει την απόλυτη ευτυχία.
Την απόλυτη αναγνώριση, λίγο πριν φύγει για το αιώνιο ταξίδι...
Τα κατάλαβε όλα. Τα αισθάνθηκε όλα. Άντεξε, πάλεψε και περίμενε εκείνη τη στιγμή για να φύγει μερικές μέρες αργότερα, γαληνεμένος και να αναπαυθεί αιωνίως στην κρητική γη, την οποία δεν εγκατέλειψε ποτέ από το 1985, που την πάτησε για πρώτη φορά. Σε μια κουβέντα μας στον «αέρα» του ΣΠΟΡ FM, μου το επιβεβαίωσε ο γιος του. Λίγες μέρες πριν την εκδήλωση τιμής στο πρόσωπο του, ξέχασε και την αρρώστια και όλα, πήρε τα πάνω του και περίμενε.
Του χρωστούσε αυτό του Ευγένιου, η Κρήτη και η ιστορία.
Σε ηλικία 77 ετών, ο Γκεραρντάκης, έφυγε από τη ζωή. Κατάφερε όμως να αφήσει πίσω του, μια ολάκερη ιστορία. Όχι μόνο ποδοσφαιρική. Μια ιστορία γεμάτη ήθος, αξίες και ιδανικά.
Ο Κρητικός από την Ολλανδία, έκανε την Κρήτη πατρίδα του. Και η Κρήτη τον δέχθηκε. Γιατί ήταν αληθινός, σεμνός, ειλικρινής, αυθεντικός. Κρητικός λεβέντης, παλιάς κοπής, σε όλα του.
Την ημέρα της κηδείας του, στην Ελιά, όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σαν γνήσιος Κρητικός, ο παπάς του χωριού θυμήθηκε μια ιστορία. Είχε πάει λέει ο Ευγένιος, με την ευγενική ψυχή και του είχε δώσει όλα τα λεφτά μιας αποζημίωσης που είχε πάρει από μια ομάδα, ώστε να τα διαθέσει στις φτωχές οικογένειας. Απαιτώντας μάλιστα, αυτό να μην μαθευτεί ποτέ. Μέχρι την ημέρα που έφυγε...
Αυτός άλλωστε ήταν ο Ευγένιος Γκέραρντ. Ένας άνθρωπος ταπεινός, προσηνής, αλλά πάντα σοβαρός, μετρημένος και τελειομανής.
Τελειομανής και αυθεντικός που ήξερε τι ήθελε και δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Λένε πως ήταν απόλυτος... Φυσικά και ήταν!
Απόλυτος στις απόψεις του, τις αξίες του και τα ιδανικά του, όπως όλοι οι μεγάλοι άνδρες. Γιατί τέτοιος ήταν... Ένας μεγάλος άνδρας, τον οποίο η μοίρα, τον έστειλε από την Ολλανδία στην Κρήτη για να γράψει ιστορία. Και έγραψε...
Βρήκε τον άλλο σπουδαίο, τον Θόδωρο Βαρδινογιάννη – ποιος ξέρει άραγε τι θα σκαρώνουν πλέον εκεί πάνω – και έκαναν μαζί όσα το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είχε δει ποτέ του. Όχι στον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Στον ΟΦΗ...
Τα παιδιά του, οι παίκτες του, δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ. Όπως ποτέ δεν θα τον ξεχάσουν οι Κρητικοί, είτε ήταν μέσα στο ποδόσφαιρο, είτε δεν ήταν.
Εμείς, θα τον θυμηθούμε μέσα από μερικές άγνωστες ιστορίες, που θυμήθηκαν μαζί μας, οι δημοσιογράφοι του Ηρακλείου που τον έζησαν από το 1985 ως το 2017. Ο Σώτος Παιδάκης, ο Στέλιος Μαλτεζάκης, ο Κώστας Βασιλάκης και ο Μάνος Σουργιάς, μοιράστηκαν εμπειρίες που μας δείχνουν, ποιος ήταν ο Ευγένιος με την ευγενική ψυχή!
Κώστας Βασιλάκης - ΕΡΤ Ηράκλειου
Ο συνάδελφος Κώστας Βασιλάκης, από την ΕΡΤ Ηρακλείου, θυμάται πόσο διαφορετικά προσέγγιζε τους παίκτες ο Γκεραρντάκης. Ήταν πάνω απ’ όλα παιδαγωγός. Δεν του άρεσαν οι τιμωρίες και τα χρηματικά πρόστιμα, αλλά προσπαθούσε με την κουβέντα να κάνει τους παίκτες του, τα παιδιά του, αφού έτσι τους αντιμετώπιζε όλους, να καταλάβουν και να ξεχωρίσουν το σωστό από το λάθος.
Ο Ευγένιος δεν έβλεπε τους παίκτες μόνο στην προπόνηση και μετά «γεια σας». Ήταν μέσα στα σπίτια τους. Κυριολεκτικά... Συνεχώς πήγαινε στα σπίτια των παικτών τους, κουβέντιαζε μαζί τους ώρες, για τα οικονομικά τους, τα προσωπικά τους, τα ερωτικά τους, τα προβλήματα που τους απασχολούσαν.
Ενδιαφερόταν πραγματικά για τα παιδιά του ο Ευγένιος. Ο Κώστας Βασιλάκης θυμάται κάποτε μια κουβέντα τους, που ο Γκέραρντ του είπε: «Κώστα, εγώ δεν θέλω μόνο καλούς ποδοσφαιριστές, θέλω και καλούς ανθρώπους».
Τα έπινε με τον παίκτη του, αλλά Κυριακή εκτός αποστολής
Είναι χαρακτηριστική ιστορία για το ποιος ήταν ο Γκέραρντ, αυτή που θυμάται ο Κώστας Βασιλάκης.
«Δίπλα στην εφημερίδα που δούλευα είχε ένα μπαράκι που πολλές φορές πήγαιναν οι παίκτες. Ήταν το στέκι τους. Μια φορά, φεύγοντας αργά από την εφημερίδα, είδα μέσα τον Γκέραρντ να τα πίνει μαζί με έναν παίκτη του. Αργότερα έμαθα τι συνέβαινε... Κάποια βραδιά, ο Γκέραρντ πέτυχε τον παίκτη του σε εκείνο το μπαράκι. Ο ποδοσφαιριστής μόλις τον είδε τα έχασε και φοβήθηκε ότι θα έχει πρόβλημα που ο προπονητής του τον πέτυχε να πίνει έξω. Ο Ευγένιος τον είδε και τον πλησίασε. «Θα με κεράσεις ένα ουίσκι;» είπε στον παίκτη του. Εκείνος τον κέρασε και ήπιαν μαζί. Την επόμενη, τον πετυχαίνει και πάλι ο Γκέραρντ. Τον πλησιάζει και του λέει... «Σήμερα θα σε κεράσω εγώ». Έφτασε η Κυριακή και ο ΟΦΗ είχε παιχνίδι. Ο παίκτης που ήταν βασικός, ήταν στον πάγκο. Την επόμενη φορά, την άλλη Κυριακή, σε ματς εκτός έδρας, ήταν εκτός αποστολής. Ο παίκτης πήγε κάποια στιγμή και ρώτησε τον προπονητή του γιατί συμβαίνει όλο αυτό. Η απάντηση του Ευγένιου, ήταν αφοπλιστική. «Είσαι καλό παιδί, αλλά ή θα πίνουμε μαζί ουίσκι ή θα παίζεις μπάλα». Αυτός ήταν ο Γκέραρντ. Έτσι κέρδιζε τους παίκτες του. Με την πειθώ και την αλήθεια που είχε μέσα του».
Σώτος Παιδάκης – Εφημερίδα «Πατρίς» Ηρακλείου
Ο Ευγένιος Γκέραρντ εκτός από τα πολλά προσόντα που είχε, ήταν κυρίως ισορροπιστής και ήξερε να κρατάει τα αποδυτήρια.
Ο Σώτος Παιδάκης, ήταν ο άνθρωπος που το 1990, «βάφτισε» τον Ευγένιο Γκέραρντ, «Γκεραρντάκη» σε ένα τραπέζι του Ολλανδού με τους δημοσιογράφους. Τότε, έγινε και επίσημα, Κρητικός.
Ο βετεράνος της δημοσιογραφίας πλέον, που ήταν ανταποκριτής του Antenna και δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Πατρίδα» του Ηρακλείου, θυμάται μαζί μας μια ιστορία που εκτυλίχθηκε στο γραφείο του.
Έριξε πόρτα στον... σούπερ σταρ!
«Κάποτε, ένας πρωτοκλασάτος αμυντικός ομάδας των Αθηνών που ήταν μάλιστα διεθνής, όνομα μεγάλο στην εποχή του, ήθελε να έρθει στον ΟΦΗ. Ο ΟΦΗ εκείνη την εποχή ήταν, μαγαζί γωνία. Κάθε 30 του μηνός, ο Θόδωρας (σ.σ. Βαρδινογιάννης) πλήρωνε και την τελευταία δραχμή... Ζήτησε λοιπόν ο παίκτης από τον Γκέραρντ να πάρει μεταγραφή στον ΟΦΗ. Μια μέρα μετά την προπόνηση, ο Ευγένιος ήρθε στο γραφείο μου. «Σώτο, να κάνω ένα τηλέφωνο στην Αθήνα» μου λέει. «Κάνε και στην Ολανδία αν θες» του είπα. Το έβαλε να ακούω, αλλά μου ζήτησε να μην διαρρεύσει τίποτα. Πήρε τον παίκτη... «Δυστυχώς δεν θέλουν να γίνει η μεταγραφή σου» του είπε. Τον ρώτησα γιατί, μιας και ο Θόδωρος δεν του χαλούσε κανένα χατήρι. Δεν το είχε πει καν στον Θόδωρο. Ο ίδιος δεν ήθελε. «Άκου Σώτο...» μου είπε, «αυτός για να έρθει πρέπει να πάρει τόσα χρήματα. Αν δώσω σε αυτόν τόσα, τι θα δώσω στον Μαχλά και τον Νιόπλια. Δεν γίνονται αυτά. Θα υπάρχει ανισότητα στα αποδυτήρια και θα έχουμε μέσα στην ομάδα μια βεντέτα που θα θεωρεί ότι είναι πιο σπουδαίος από τους άλλους. Θα έχουμε πρόβλημα...» ήταν τα λόγια του Ολλανδού. Ο παίκτης δεν ήρθε ποτέ...»
Στέλιος Μαλτεζάκης – Κρήτη TV
Ένας άνθρωπος που ήξερε καλά τον Γκέραρντ, ήταν ο δημοσιογράφος της Κρήτη TV, Στέλιος Μαλτεζάκης, ο οποίος θυμάται την σχέση του Ευγένιο με τους δημοσιογράφους, η οποία ήταν... σχέση ζωής.
Ο Γκέραρντ, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του και στο θέμα της επικοινωνίας. Ήξερε, ότι τα ΜΜΕ παίζουν σημαντικό ρόλο και έδειχνε απίστευτο σεβασμό για τους ρεπόρτερ, που μέσα από το ρεπορτάζ έχτισε μια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους, μέχρι το τέλος της ζωής του.
Τα σεμινάρια της Πέμπτης
Ο Στέλιος Μαλτεζάκης, θυμάται τις συνεντεύξεις Τύπου κάθε Πέμπτη πριν τα παιχνίδια, που μάλλον έμοιαζαν περισσότερο με σεμινάρια ποδοσφαίρου.
«Κάθε Πέμπτη, οι συνεντεύξεις Τύπου, ήταν ένα σεμινάριο γύρω από το ποδόσφαιρο. Μας ανέλυε πράγματα που δεν είχαμε ακούσει σχεδόν ποτέ καμίας βοήθησε να αλλάξουμε φιλοσοφία. Σεβόταν πάρα πολύ τους δημοσιογράφους. Γνωρίζοντας τις δυσκολίες του ρεπορτάζ στην επαρχία, μπορούσε να σταματήσει ακόμα και την προπόνηση που για εκείνον ήταν ιερή, ώστε να μας μιλήσει. Ήταν από τους πρώτους που επέτρεπε την παρουσία των δημοσιογράφων στις προπονήσεις, έπαιρνε δημοσιογράφους στις αποστολές στο εξωτερικό. Ήθελε οι δημοσιογράφοι να είναι ενήμεροι για όσα σχεδίαζε, ώστε να μπορούν να μεταφέρουν στον κόσμο την δουλειά του» θυμάται ο Στέλιος Μαλτεζάκης.
Οι δημοσιογράφοι πρώτοι στο πλάι του στα δύσκολα
Η σχέση που ανέπτυξε με τους δημοσιογράφους στο Ηράκλειο ήταν ξεχωριστή.
«Το 1990, του κάναμε ένα μεγάλο τραπέζι για να του πούμε ευχαριστώ. Ήταν η βραδιά που ο Παιδάκης του έβγαλε το παρατσούκλι... Γκεραρντάκης. Ήταν η βραδιά που έγινε Κρητικός. Ο ίδιος το ευχαριστήθηκε εκείνο το βράδυ, τραγουδούσε, διασκέδασε, ακόμα και την γραβάτα του την έκανε... μικρόφωνο. Εκεί ξεκίνησε μια μεγάλη σχέση με τους δημοσιογράφους. Τρία χρόνια αργότερα, μας ανταπόδωσε αυτό το τραπέζι. Εμείς δεν τον ξεχάσαμε ποτέ, ακόμα και όταν τον είχαν ξεχάσει οι άλλοι. Ήμασταν οι πρώτοι που του σταθήκαμε στα δύσκολα, που τον τιμήσαμε. Ήμασταν παρέα του, αν και ποτέ δεν τον χαριστήκαμε στην κριτική και για αυτό άλλωστε μας σεβόταν» θυμάται ο Στέλιος Μαλτεζάκης.
Μάνος Σουργιάς – Ανταποκριτής ΣΠΟΡ FM
Ο ανταποκριτής του ΣΠΟΡ FM στο Ηράκλειο, Μάνος Σουργιάς, θυμάται πόσο τελειομανής ήταν ο Γκέραρντ σε όλες τις πτυχές της ζωής του.
«Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, έχει διακοπεί το πρωτάθλημα της Ανατολικής Γερμανίας και η Χάνσα Ροστόκ έχει συμφωνήσει να έρθει για την χειμερινή της προετοιμασία στο Βαρδινογιάννειο, με τον ΟΦΗ να μπορεί να βγάλει αρκετά χρήματα από αυτή τη συμφωνία. Μια βδομάδα πριν, στο Ηράκλειο υπήρχε μεγάλη κακοκαιρία. Ο Γκέραρντ, που πάντα έβαζε πάνω απ’ όλα τον ΟΦΗ, πήρε τηλέφωνο τους Γερμανούς και ακύρωσε τη συμφωνία, χάνοντας τα χρήματα, ώστε να μη επιβαρυνθούν τα γήπεδα και ατός λειτουργήσει αρνητικά στην ομάδα του».
Έτσι όμως ήταν πάντα. Σωστός σε όλα του. Ακόμα και στις πιο μικρές λεπτομέρειες, όπως αυτή που θυμάται ο Μάνος Σουργιάς.
«Το 2000 φεύγει από τον ΟΦΗ ο Νίκος Παπαδόπουλος μετά από 9 χρόνια και πάει στον Άρη. Στο πρώτο παιχνίδι στο Ηράκλειο, έρχεται ο Παπαδόπουλος ως αντίπαλος και κανείς από την τότε διοίκηση δεν έχει φροντίσει να τιμήσει τον άνθρωπο αυτόν. Όταν το κατάλαβε ο Γκέραρντ, πιάνει έναν φροντιστή, του δίνει λεφτά και τον στέλνει να βρει ανθοπωλείο, να πάρει μια ανθοδέσμη, για να τιμηθεί ο προπονητής στο ημίχρονο. Αυτός ήταν ο Γκέραρντ».
_103051.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
