Τεράστιο κάζο για τον ΠΑΟΚ, από τον Ραζβάν που ψαχνόταν να την κάνει

Θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα τα πράγματα. Να το κάνει σαν τον Μάρκο Σίλβα, ο Λουτσέσκου και να φύγει από την προετοιμασία, αλλά δεν έφτασε μέχρι εκεί. Ο Ρουμάνος μοιάζει να έχει όλο το άδικο με το μέρος του, αν δεν μπορεί να διαβάσει κανείς τι έχει συμβεί πίσω από τις γραμμές, αλλά και απ’ όσα συνέβαιναν τον τελευταίο καιρό. Ακόμα και όταν έλεγε τον περασμένο Φλεβάρη, πως τα σενάρια που τον ήθελαν να φεύγει για την Τουρκία ήταν «μαλ…ιες» κανείς δεν μπορούσε, τουλάχιστον όσοι τον έχουν ψυχολογήσει καλά, να είναι βέβαιοι πως το εννοεί απόλυτα. Να σας πω την αλήθεια, από την ημέρα του τελικού, που όταν τον ρωτούσαν για το μέλλον, αυτός έλεγε για το ποτήρι…κρασί στη βεράντα του σπιτιού του,κάτι δεν μου κολλούσε απόλυτα με το κλίμα ευφορίας, για έναν «στρατηγό» στην πιο επιτυχημένη χρονιά, στην ιστορία ενός συλλόγου.

Βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς, μπορεί ο Ρουμάνος να μην ήταν και ξηγημένος από την πλευρά του, αλλά του δόθηκαν και αφορμές. Πριν βέβαια, να επισημάνω πως πλέον το ρεπορτάζ των «μεγάλων» ειδικά (αφήστε που και οι μικροί πλέον κάνουν απόπειρες να πράξουν το ίδιο) είναι απολύτως ελεγχόμενο από τις ΠΑΕ. Γιατί το να «σκάει» τέτοια…βόμβα κάτω από τη μύτη των ρεπόρτερ μιας ομάδας, αναδεικνύει πως ή δεν είναι καλοί στη δουλειά τους, ή δεν αξιολόγησαν σωστά τα…σημάδια οπότε πάλι έχουν πρόβλημα, ή απλά έπνιγαν την πραγματικότητα, που γινόταν όλο και πιο φανερή. Ποια είναι αυτή; Πριν καλά-καλά κλείσει ο κύκλος της επιτυχημένης σεζόν, είχαν φανεί κάποια σημάδια ρήξης. Δυστυχώς αυτά τα φαινόμενα, θα είναι συχνά στα ρεπορτάζ, όσο οι ρεπόρτερ θα επιβάλλεται να βγάζουν μια εξιδανικευμένη εικόνα προς τα έξω.

Τα περί «μαλ…ιών» που είπε ο Λουτσέσκου για την Τουρκία, ήταν για λαϊκή κατανάλωση. Ήταν φανερό εδώ και μερικές εβδομάδες πως οι αποχωρήσεις, ήταν σε πλήρη αντίθεση όχι μόνο με την άποψη του Λουτσέσκου, αλλά και των ίδιων των ποδοσφαιριστών. Για παράδειγμα, θυμάμαι στη μικτή ζώνη του ΟΑΚΑ, μετά το τέλος του τελικού, όλους τους παίκτες του Δικεφάλου του Βορρά, να μιλούν για το πόσο απαραίτητο ήταν να μείνουν όλοι οι συντελεστές στο ρόστερ. Για να το έλεγαν αυτό οι ποδοσφαιριστές, φανταστείτε πόσο περισσότερο το ήθελε ο προπονητής. Κάπου εδώ αρχίζουμε να μπαίνουμε και στο ζουμί της υπόθεσης και τον άλλο πόλο της ρήξης, που ήταν, όπως μάθαμε από το εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ του Γιώργου Ζαχαριάδη, ο Γ. Σαββίδης.

Ο ΠΑΟΚ άφησε να φύγει ο Κάνιας, αδιαφόρησε για τον Σάκχοφ, ήθελε να πουλήσει ντε και καλά τον Ελ Καντουρί. Με τον Βαρέλα, η παραμονή του εξελίχθηκε σε ολόκληρο θρίλερ. Ο Λουτσέσκου, όλο και πιο έντονα τις τελευταίες ημέρες γκρίνιαζε για τα χαφ. Ήρθε ο Αουγκούστο που καθαρά ποδοσφαιρικά είναι παικταράς, αλλά η περίπτωση του σε θέμα υγείας εμπεριέχει τεράστιο ρίσκο. Γιατί ένα «αυτοάνοσο» δυστυχώς είναι μια εξέλιξη που ο κάθε άνθρωπος την κουβαλάει μαζί του και δεν ξέρεις πότε θα σε ξαναχτυπήσει. Επίσης ο Στοχ, δεν αποτελεί και μια περίπτωση που ο Λουτσέσκου θα πετούσε τη σκούφια του. Είναι προφανές, πως η ανάμιξη του Γιώργου Σαββίδη στα μεταγραφικά, άρχισε να γίνεται εξαιρετικά ενοχλητική και αυτό το ξεκαθάρισε ο Ρουμάνος και στη μεσημεριανή συνάντηση με τον Ιβάν.

Ο Λουτσέσκου κατάλαβε πως ήταν ώρα να φύγει. "Καλύτερα να φεύγεις την ώρα που σε αγαπάνε", είχε πει το 1992 ο μεγάλος αρχηγός της ΑΕΚ, ο Κύπριος Γιώργος Σαββίδης και όσο περνάνε τα χρόνια, καταλαβαίνω την αξία αυτής της κουβέντας. Βέβαια ο Ρουμάνος έπαιξε πολύ καλά τον ρόλο του ΠΑΟΚάρχη, του ανθρώπου που έβλεπε παντού συνομωσίες και του ανθρώπου που δεχόταν πόλεμο. Με τον τρόπο που φεύγει, σίγουρα πληγώνει τον ΠΑΟΚτσήδικο εγωισμό. Πούλησε στον κόσμο της ομάδας με την οποία θριάμβευσε, αυτό που ήθελαν και τώρα, έστω και αν είχε αφορμές, φαίνεται πως φεύγει για τα χρήματα. Εγώ θα καταγράψω πως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Ο Ρουμάνος σίγουρα είναι υπέρμετρα εγωιστής. Η κόντρα του με την ΑΕΚ, αφορά κυρίως, το ότι ο Μελισσανίδης, δεν τον πήρε, ενώ τον ήθελε, αφού μετά το πρώτο εξάμηνο του Μανόλο το 2017, κράτησε τον Ισπανό και δεν πήρε τον Ρουμάνο. Ο Λουτσέσκου, δεν το χώνεψε προφανώς ποτέ αυτό το γεγονός.

Η επόμενη ημέρα θα είναι δύσκολη για τον ΠΑΟΚ. Επικοινωνιακά θα είναι περίπλοκο να το διαχειριστεί, μπορεί να του εξελιχθεί έτσι και αγωνιστικά. Γιατί θα είναι σχεδόν ακατόρθωτο, ακόμα και αν φέρει τον καλύτερο προπονητή του κόσμου ο Σαββίδης, αυτός να μπορέσει να έχει μια ομάδα έτοιμη και στρωμένη όπως θα την είχε ο Ρουμάνος. Κακά τα ψέματα αυτό είναι το πρώτο μεγάλο κάζο, φιάσκο, δώστε εσείς, όποιον τίτλο θέλετε που ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ θα πρέπει να διαχειριστεί με την ομάδα του πρωταθλήτρια και άρα όλα τα φώτα στραμμένα πάνω του. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο, μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πολύ οδυνηρό.