Τελικό η ΑΕΚ με την κατεβασιά της χρονιάς

Η ΑΕΚ θέλησε να μπει καλά στο παιχνίδι και τα κατάφερε. Αυτό που και πάλι δεν πέτυχε νωρίς ήταν το γκολ που θα της έδινε τη δυνατότητα να διαχειριστεί άνετα το παιχνίδι. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς το δεύτερο μέρος, δεν διέφερε και πολύ από πολλά άσχημα δεύτερα ημίχρονα που έχει κάνει η ΑΕΚ στο δεύτερο κομμάτι της σεζόν. Ήρθε σαν προειδοποίηση το χαμένο τετ-α-τετ του Στόιτσεφ, για ν’ ακολουθήσει μετά η φάση του πέναλτι και δύο ακόμα καλές στιγμές του Ατρόμητου, μέχρι να έρθει ο συνδυασμός που μπορεί να κρίνει το πρόσημο στην φετινή σεζόν.

Ο Ντίντακ στον Μπαρμπόσα, αυτός με μία καταπληκτική μπαλιά βρίσκει μόνο τον Γιόχανσον που προχώρησε ανέλπιστα 10-15 μέτρα, μοίρασε την μπάλα αριστερά στον Ντίντακ. Ο Ισπανός συρτές σέντρες βγάζει άριστες, αυτό έκανε και στον Τζεμπούρ που έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα. Μια υποδειγματική επίθεση, στην κατάλληλη στιγμή σε ένα ματς που πήγαινε πάλι στραβά.

Ο Πορτογάλος πάντως σήμερα ήταν όλα τα λεφτά και έδειξε πόσο χρήσιμος είναι στα εκτός έδρας παιχνίδια. Καλός μέχρι το 60’ ο Μάνταλος που από τα μέσα του β’ μέρους αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει για να παίξουμε 4-3-3, σήμερα μου άρεσε και ο Γκάλο αμυντικά.

Πολλά έχουμε να συζητήσουμε για το τι είναι καλύτερο και τι χειρότερο. Στο σχήμα του 4-2-3-1 η ΑΕΚ κερδίζει τον Μάνταλο που ήταν όχι στα επίπεδα του πρώτου ματς, αλλά πάλι με θετικό πρόσημο, αλλά χάνει πολύ ειδικά στο δεξί άκρο. Ο Βάργκας δεν είναι παίκτης γραμμής, δεν μπορεί να παίξει σε αυτό το σύστημα. Ο Σιμόες και ο Γιόχανσον είναι η δύναμη της ΑΕΚ, όμως υπάρχουν και διαστήματα που η πίεση τους αναγκάζει να οπισθοχωρήσουν, πράγμα που έγινε σε πολλές περιπτώσεις.

Ο Λαμπρόπουλος χρησιμοποιεί πολλές φορές άσκοπα τα χέρια του, ο Μπαρόχα δεν είναι αυτό που θα θέλαμε. Η ΑΕΚ δεν έχει εξτρέμ. Παρόλα αυτά έφτασε στο τέλος του δρόμου στο Κύπελλο και αυτό είναι μία καλή είδηση. Γιατί η ΑΕΚ στην επιστροφή της θα διεκδικήσει έναν τίτλο και αυτό είναι που μετράει στο τέλος της ημέρας.

Ο τελικός είναι μια άλλη ιστορία. Είναι θέμα μέρας, είναι ζήτημα του πόσο το θέλει κανείς, του πόσο διατεθειμένος είσαι να τα δώσεις όλα. Να είστε βέβαιοι πως ούτε και ο Ολυμπιακός είναι στην ιδανική κατάσταση κι αυτό είναι λογικό ως έναν βαθμό, για μία ομάδα που δεν βρίσκεται σε κανονικό ρυθμό αγώνων. Για την ΑΕΚ το να μπορέσει να τα καταφέρει την κατάκτηση του Κυπέλλου, με μία ομάδα που ομολογουμένως έχει τόσο χτυπητές ελλείψεις και αδυναμίες θα είναι μεγάλη υπόθεση. Για να υπενθυμίσει σε όλους εμάς πρώτα απ’ όλα, αλλά και στους αντιπάλους πόσο βαριά είναι η φανέλα της.

ΥΓ: Πραγματικά δεν μπορεί ν' ασχολείται κανείς σοβαρά με συνδικαλιστικούς φορείς που κατεβάζουν ρολά για 5 ημέρες στα ΜΜΕ, αφήνοντας την κυβέρνηση ανενόχλητη από οποιαδήποτε κριτική και πολύ περισσότερο τον κόσμο σε μαύρο σκοτάδι από άποψη ενημέρωσης. Το πράγμα πάει σε ύποπτα μονοπάτια, όταν μάλιστα αυτοί οι φορείς δεν απαντούν καν σε πρόταση με την οποία τους παραχωρείται, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα μηνύματα που θέλει να περάσει αυτή η απεργία, ο ραδιοφωνικός αέρας του μεγαλύτερου αθλητικού σταθμού της χώρας. Στα χέρια κανονικών συνδικαλιστών, το να έχουν στη διάθεση τους επί 24ωρου βάσεως ραδιοφωνική συχνότητα με τέτοια απήχηση, θα ισοδυναμούσε με "πυρηνικό όπλο" και θ' αποτελούσε αιχμή του δόρατος για να χτυπηθεί η κυβέρνηση. Προφανώς η σιωπή προς απάντηση στην πρόταση του σταθμού, αποδεικνύει και το πόσο απελπισμένα ήθελαν να βάλουν πλάτη στην κυβέρνηση κάποια μεγάλα κεφάλια των συνδικαλιστικών φορέων των δημοσιογράφων.