Τελικά, είναι απολαυστικό να παίζεις με την Μπαρτσελόνα!

Λένε κάποιοι ότι ο Ολυμπιακός έχασε μια τεράστια ευκαιρία νίκης απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Πότε θα την ξαναβρεί έτσι, πότε θα είναι ξανά ο ίδιος έτσι όταν θα την αντιμετωπίσει και τα λοιπά. Οχι. Ο Ολυμπιακός την κέρδισε την ευκαιρία του απέναντι στην παρέα του Μέσι. Για την ακρίβεια, την ρούφηξε μέχρι το μεδούλι.

Ο Ολυμπιακός κι ας πήρε ένα βαθμό και όχι τρεις, που κι αυτοί θα μπορούσαν να είναι σενάριο του αγώνα όπως πήγε, κέρδισε ό,τι ήταν να κερδίσει από αυτό το ματς. Κέρδισε μια ποδοσφαιρική βραδιά, στην οποία ήταν αντάξιος της σημασίας της. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο για τη συνέχειά του, φέτος έστω στην Ελλάδα αν αυτή η ισοπαλία δεν του φτάσει για κάτι περισσότερο στην Ευρώπη και τα επόμενα χρόνια και για την Ευρώπη.

Τέτοιες βραδιές, όταν μία ομάδα συμπεριφέρεται σε αυτές με ποδοσφαιρική προσέγγιση απέναντι στο μεγαθήριο, αφήνουν πολύ πιο σημαντικό κέρδος από το αποτέλεσμα. Το οποίο ασφαλώς και γράφει ιστορία, αλλά το ζήτημα για τον Ολυμπιακό είναι πια πώς θα γράψει η ιστορία για εκείνον από εδώ και πέρα. Οχι με τα ιστορικά παιχνίδια, όπως αυτό με την Μπαρτσελόνα, αλλά με τα επόμενα, τα πιο απλά.

Σε σχέση με αυτά, λοιπόν, οι ερυθρόλευκοι μετρούν μια σειρά από κέρδη που προέκυψαν από τη βραδιά κόντρα στους Καταλανούς. Ας αφήσουμε αυτά που αφορούν στους ποδοσφαιριστές σε ατομικό επίπεδο, που και αυτά στην πραγματικότητα στο σύλλογο επιστρέφουν. Ο Ολυμπιακός, όμως, σε πρώτη ανάγνωση σε αυτή τη βραδιά κέρδισε σε αυτοπεποίθηση, κέρδισε στοιχεία που ποδοσφαιρικά νόμιζε ότι είχε χάσει, κέρδισε την αντίδραση που έβγαλε μετά την ήττα στο ντέρμπι από τον Παναθηναϊκό.

Αυτό το τελευταίο, αυτονόητο στις προηγούμενες σεζόν, φέτος δεν το είχε ξανακάνει ο Ολυμπιακός. Το κατάφερε, έχει διπλή σημασία γιατί το κατάφερε απέναντι σε ολόκληρη Μπαρτσελόνα και θα του φανεί όχι απλώς χρήσιμο, μπορεί να αποδειχθεί και πολύτιμο για την αγωνιστική περίοδο που "τρέχει". Ο Ολυμπιακός, ίσως και πάνω από όλα, κέρδισε το ποδόσφαιρό του αυτό το δίωρο κόντρα στην Μπάρτσα. Το προστάτεψε και όπως αποδείχθηκε, αυτό είναι αρκετά ικανό, μάλλον πιο ικανό από όσο πιστεύαμε μέχρι αυτό, το δεύτερο, ματς με την ομάδα του Ερνέστο Βαλβέρδε.

Οι Ευρθρόλευκοι, ό,τι έκαναν μέσα στον αγωνιστικό χώρο, το έκαναν για να το απολαύσουν ποδοσφαιρικά οι ίδιοι. Δεν το είχε κάνει στο Καμπ Νου, δεν συμμετείχε στη γιορτή τότε, πριν 15 ημέρες, διότι ακολουθούσε ο ΠΑΟΚ. Μόνο που τότε, ό,τι και αν παιζόταν στο πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός έχανε μια ποδοσφαιρική στιγμή, που όμοιά τους οι ελληνικές ομάδες δεν βρίσκουν εύκολα στο διάβα τους. Ισως να ήταν κι εκείνο που το κόστισε τόσο, ώστε να παρουσιαστεί με τέτοιο τρόπο, τόσο όχι απλά αξιοπρεπής αλλά ανταγωνιστικός, στο Καραϊσκάκη.

Το θέμα πλέον για τον Ολυμπιακό είναι πώς αυτό που συνέβη με την Μπαρτσελόνα, μπορεί να γίνει και αξιοποιήσιμο. Ξέχωρα από βαθμολογίες, αριθμούς και υπολογισμούς. Ο Ολυμπιακός για την επόμενη μέρα του κέρδισε πέρα από όλα τα υπόλοιπα, νέες επιλογές. Ο Προτό δυνάμωσε κι άλλο. Ο Μποτία έδειξε επίπεδο πολύ χρήσιμο. Ο Ταχτσίδης φανέρωσε πολύ καλά στοιχεία. Ο Ρομαό, πεσμένος σε προηγούμενα ματς, επανήλθε.

Και μια ξεχωριστή κουβέντα είναι ο Φορτούνης. Ξέχωρα από τη βραδιά της Μπαρτσελόνα, δείχνει διάθεση να ¨κουβαλήσει" περισσότερα πράγματα στην πλάτη του. Αγωνιστικά σίγουρα. Αλλά και σε άλλα επίπεδα. Ισως αυτό να είναι και εκείνο που έλειπε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον φετινό Ολυμπιακό. Ενας ηγέτης όχι σύμφωνα με το όνομα, το κασέ και τα λεπτά συμμετοχής. Αλλά στην πράξη!