Το Νοέμβριο του 2000 είχα επισκεφθεί για πρώτη φορά το Ζαντάρ, με την ομάδα μπάσκετ του Περιστερίου για έναν αγώνα του Κυπέλλου Κόρατς. Νικηφόρο το αποτέλεσμα και μάλιστα με διαφορά, δεν το ξεχνώ, ωστόσο δεν διέγραψα από τη μνήμη μου και την ταλαιπωρία του ταξιδιού.
Θυμάμαι, είχαμε κάνει αεροπορικώς το Αθήνα – Ρώμη – Τεργέστη και κατόπιν οδικώς με πούλμαν τη διαδρομή μέχρι το Ζαντάρ. Περνώντας, βράδυ, την περισσότερη ώρα από τις δαλματικές ακτές, σε μια εποχή που η Κροατία λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο δεν είχε αναπτύξει τις υποδομές της, το ταξίδι έμοιαζε μαρτύριο. Αν θυμάμαι καλά, είχαμε φθάσει στο ξενοδοχείο γύρω στις 3 τη νύχτα. Παρόλα αυτά, παρά την κούραση, η ομάδα παρουσιάστηκε ισχυρή στο γήπεδο και νίκησε.
Περίμενα τώρα, δεκατρία χρόνια μετά, το ταξίδι να γίνει με καλύτερες συνθήκες. Όμως, δεν αποφύγαμε τη μετακίνηση με τρεις πτήσεις στο πήγαινε και άλλες τόσες στο έλα στην Ελλάδα. Δυστυχώς, το δρομολόγιο Αθήνα – Ζάγκρεμπ είναι εποχικό και οι απευθείας πτήσεις θα ξεκινήσουν τον Ιούνιο. Έτσι λοιπόν, μη έχοντας άλλη συμφέρουσα λύση, πήραμε Aegean για τη διαδρομή Αθήνα – Μόναχο, Lufthansa για Ζάγκρεμπ και Croatia (ελικοφόρο) για Ζαντάρ. Ευτυχώς η ανταπόκριση δεν είχε μεγάλη χρονική διαφορά, αλλά όπως και να το κάνουμε να ξεκινάς από την Αθήνα στις 8.30 το πρωί και να φθάνεις στην κροατική πόλη στις 4 το απόγευμα και στο ξενοδοχείο στις 5 παρά κάτι, κάνοντας τη σύντομη διαδρομή του προγράμματος, είναι κούραση. Στην Αμερική φθάνεις σε τόσες ώρες, όχι στην Αδριατική.
Για την επιστροφή, το πρόγραμμα διαφοροποιήθηκε: Croatia (ελικοφόρο) για Ζαντάρ – Ζάγκρεμπ, Croatia μέχρι Φρανκφούρτη και Lufthansa με overbook μάλιστα (σε μεγάλο σκάφος Α321) για Αθήνα. Αξίζει να σημειώσω ότι οι Γερμανοί είχαν εκδώσει περισσότερα εισιτήρια για την πτήση με αποτέλεσμα να ζητούν εθελοντές να μείνουν, να διανυκτερεύσουν με πληρωμένη διαμονή και διατροφή και με 400 ευρώ αποζημίωση (για να επιστρέψουν την επομένη το πρωί), ώστε να ταξιδέψουν ορισμένοι που είχαν μεν εισιτήριο αλλά όχι θέση! Η Lufthansa προτίμησε αυτή τη τακτική, διότι της κοστίζει λιγότερο από το να αποζημιώσει κάποιον που του εξέδωσε εισιτήριο αλλά δεν πέταξε. Κι όπως γίνεται αντιληπτό, ειδικά στην εποχή που ζούμε, υπήρξαν παραπάνω εθελοντές από αυτούς που ζητούσαν!
Με αυτό το δεδομένο και με την κατ’ εξοχήν τουριστική περίοδο να μην έχει καλά καλά ξεκινήσει, φαίνεται ότι θα έχουμε αύξηση τουρισμού φέτος από τη Γερμανία και ίσως σε διψήφιο νούμερο.
Για να γυρίσω όμως στο θέμα, στο ταξίδι και στην αποστολή στο Ζαντάρ, είναι αλήθεια ότι η πόλη έχει αλλάξει 13 χρόνια μετά από την πρώτη μου επίσκεψη. Ολοκαίνουργια σπίτια, ανακαινισμένα τα παλαιά, πολλές πολυκατοικίες και μεγάλα, πολυτελή κτίρια. Καινούργιο και το γήπεδο μπάσκετ (θυμάμαι ακόμα το μικρό) που είχε παίξει το Περιστέρι, όμως η άλλοτε κραταιά Ζαντάρ βρίσκεται σε παρακμή, πορεία ανάλογη με του Περιστερίου (δυστυχώς).
Το Ζαντάρ είναι μικρό, περιποιημένο, καθαρό, πλακόστρωτο στο κέντρο της πόλης, με ζωντάνια και πολλές μικρές μαρίνες. Άλλωστε η Κροατία χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη θαλάσσια περίμετρο, τα 1185 νησιά (νησίδες και βραχονησίδες) εκ των οποίων τα 47 είναι κατοικημένα.
Διαφωνώ πλήρως με τον Αλφρεντ Χίτσκοκ, ο οποίος από τη μύτη του λιμανιού βλέποντας το ηλιοβασίλεμα το χαρακτήρισε ως το ωραιότερο του κόσμου. Κάτι τέτοια έλεγε και έγραφε βιβλία θρίλερ (εκπληκτικά ομολογουμένως, που έγιναν ταινίες). Προφανώς δεν είχε έρθει στη Σαντορίνη (δεν είμαι σίγουρος) ή δεν είχε πάει σε άλλο μέρος της Ελλάδας.
Εν πάση περιπτώσει, το Ζαντάρ δεν είναι μια πόλη που θα μαγέψει τον Έλληνα. Έχει θάλασσα, αλλά Αδριατική και όχι το υπέροχο Αιγαίο ή το Ιόνιο κι ας τονίζουν με κάθε ευκαιρία οι Κροάτες ότι έχουν Μεσόγειο. Αυτό θέλουν να πουλάνε και πράγματι έχουν αναπτύξει ιδιαίτερα την κρουαζιέρα.
Αλήθεια είναι επίσης το γεγονός ότι τα προηγούμενα χρόνια η Κροατία χαρακτηρίστηκε ως τουριστικό θαύμα, ενώ το 2011 φιλοξένησε 11,5 εκατ. τουρίστες με το 87% να είναι ξένοι. Την Κροατία την προτιμούν σε ποσοστό 22,8% Γερμανοί για τις διακοπές τους, 11,7% Σλοβένοι, 9,1% Ιταλοί (είδα στο δρόμο παρέα μοτοσικλετιστών), 8,8% Αυστριακοί, 8% Τσέχοι, 5,7% Πολωνοί, 4,2%, Σλοβάκοι, 4,1% Ολλανδοί, 2,7% Ρώσοι (αυτοί θέλουν πολύ Ελλάδα) και το 2,3% είναι Βρετανοί.
Το Ζαντάρ δεν έχει πολλά μνημεία. Υπάρχουν βέβαια ανασκαφές που έφεραν στο φως νεολιθικό οικισμό του 9ου π.Χ. αιώνα. Όμως η νεότερη πόλη ανακαλύφθηκε επί Ιουλίου Καίσαρα, φτιάχνοντας εκεί ένα μνημείο που υποδήλωνε τη βοήθεια της πόλης στον εμφύλιο πόλεμο που είχε με την Πομπηία. Ουσιαστικά, η πόλη δοξάστηκε από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Αύγουστο Καίσαρα, ο οποίος καθιέρωσε το Ζαντάρ ως επαρχία.
Το Ζαντάρ, η πρώην πρωτεύουσα της Δαλματίας και 5η μεγαλύτερη πόλη της Κροατίας, αναπτύσσεται συνεχώς. Έχουν δημιουργηθεί ορισμένα μουσεία (αρχαιολογικό, μουσείο γυαλιού, εθνικό μουσείο), παλαιά κτίρια ανακαινίστηκαν και λειτουργού ως πολυχώροι (όπως το Arsenal που ήταν κτίριο του στρατού τον 18ο αιώνα και τώρα λειτουργεί ως μουσική σκηνή, καφέ, γκαλερί κ.α., αλλά και το Garden Zadar που είναι μπαρ, εστιατόριο και αθλητικό κέντρο).
Έχει εκκλησίες, ρομάντζο μπροστά στη θάλασσα, χαλαρή βολτίτσα, αλλά δεν θα σε ξεσηκώσει. Πάντως, με τα νέα και πολυτελή ξενοδοχεία με σπα και άλλες δραστηριότητες (όπως το Hotel Iadera, 20 λεπτά από την πόλη) έχει τραβήξει το ενδιαφέρον των τουριστών από τις γειτονικές χώρες, κυρίως, όπως προέγραψα.
Η Κροατία διαθέτει 8 εθνικά πάρκα. Ένα από αυτά, το Krka, έξω από το Ζαντάρ, το επισκέφθηκα. Όμορφο, με ποτάμι που καταλήγει σε καταρράκτες, ξυλόστρωτα μονοπάτια, πλούσια χλωρίδα και πανίδα, πέτρινα μικρά κτίσματα με καφέ, εστίαση και πωλήσεις ειδών και με πλανόδιους πωλητές ξεραμένων σύκων (σε πλεξούδα), καραμελωμένων ξηρών καρπών, λαδιού, και τοπικών ποτών. Ειλικρινά η βόλτα χρειαζόταν και το μισάωρο περπάτημα ήταν ευεργετικό. Όπως και ο καπουτσίνο με τη μηλόπιτα, τις σταφίδες στη γέμιση και άχνη ζάχαρη από πάνω.
Ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσαν οι δρόμοι. Άψογοι οι αυτοκινητόδρομοι, σε επίπεδη κυρίως επιφάνεια, με δύο λωρίδες και ΛΕΑ ανά κατεύθυνση και εξαιρετική άσφαλτο που έκανε το Chevrolet Trax να κινείται απροβλημάτιστα (και σε υψηλές ταχύτητες – δεν διαπίστωσα την ύπαρξη ραντάρ ούτε τροχαίας). Και οι επαρχιακοί δρόμοι είναι καλοστρωμένοι και με καλή σήμανση.
Οδηγώντας το Trax
Έφτασε λοιπόν, η ώρα του λανσαρίσματος στην αγορά, του συμπαγούς SUV της Chevrolet. Το Trax, αποτελεί αδελφάκι του Opel Mokka που κυκλοφορεί στη χώρα μας, μια και οι δύο μάρκες είναι του ομίλου General Motors. Βέβαια, η παράδοση θέλει τη Chevrolet να έχει δημιουργήσει την κατηγορία SUV, εδώ και 75 χρόνια στην Αμερική, αλλά τώρα, με την ομαδοποίηση των εταιρειών η κατάσταση άλλαξε. Όπως και οι απαιτήσεις του καταναλωτικού κοινού που θέλει σφικτά σε διαστάσεις μοντέλα, με χώρους, εύκολη διαρρύθμιση, καλά μοτέρ, αποδοτικά και με μικρή κατανάλωση. Και σε αυτόν τον τομέα ανταποκρίνεται το νέο Trax, που μπορεί να κινηθεί ευέλικτα είτε στην πόλη, είτε στον αυτοκινητόδρομο, όπως είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω στο Ζαντάρ της Κροατίας.
Το Trax κάνει μπαμ ως Chevrolet με τη μάσκα και το παπιγιόν στη μέση. Διαθέτει καμπύλες και δεν περνά απαρατήρητο στο δρόμο. Με 4,25 μ. μήκος και 1,77 μ. πλάτος, διαθέτει πολύ καλή αναλογία, ενώ το μεταξόνιο των 2,55 μ. χαρίζει την άνεση στην καμπίνα για 5 ενήλικες επιβάτες. Η σχεδίαση είναι καλόγουστη και αρκετά σπορτίφ, καλά τα υλικά, πλούσιοι οι χώροι αποθήκευσης μικροαντικειμένων, ευρύχωρο το πορτμπαγκάζ και τα αναδιπλούμενα καθίσματα συνεισφέρουν στην διαρρύθμιση ανάλογα το μέγεθος των αντικειμένων. Βολεύτηκα στη θέση οδήγησης και όντας ψηλά έχεις αυτή την αίσθηση ασφάλειας που χρειάζεσαι μερικές φορές.
Έρχεται με τιμές από 19.900 ευρώ με απόσυρση. Ωστόσο η καλύτερα εξοπλισμένα έκδοση θα κοστίζει κάτι παραπάνω από 21.000 ευρώ.
Προτίμησα να οδηγήσω την έκδοση με τον υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα βενζίνης 1.4 lt - 140 hp με ροπή 200 Nm. Σβέλτος και πολύ ζωηρός στον αυτοκινητόδρομο, στην τετρακίνητη έκδοση. Έχει μέση κατανάλωση 6,4 λίτρα στα 100 χλμ. και 149 γρ./χλμ. εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Θα προσφέρεται και σε προσθιοκίνητη έκδοση με χαμηλότερες τιμές κατανάλωσης και ρύπων. Δεν πρόλαβα να οδηγήσω και τον turbo πετρελαιοκινητήρα 1.7 lt - 130 hp με 300 Nm ροπή (προσθιοκίνητο και τετρακίνητο), που με τα τωρινά δεδομένα μπορεί να έχει ζήτηση στην Ελλάδα. Ωστόσο, για προφανείς λόγους (οικονομικούς) στην Ελλάδα θα εισαχθεί και η (μόνο) προσθιοκίνητη έκδοση 1.6 lt - 115 hp με 155 Nm ροπής.
Διαμονή
HOTEL & SPA IADERA
Punta Skala BB
23231 Petrcane – Zadar
Tel. +385/23/555 920
(http://www.falkensteiner.com/en/hotel/iadera)
Στάση για καφέ
PAG BRIDGE CANDY STORE
Paski Most
Σημεία ενδιαφέροντος στη διαδρομή
- PAG BRIDGE
Κατασκευάστηκε το 1968, έχει 300 μ. μήκος και 35 μ. ύψος.
- MASLENICA BRIDGE
Ολοκληρώθηκε το 1996, έχει μήκος 377,6 μ.
- KRKA NATIONAL PARK
Δημιουργήθηκε το 1985 για να προστατέψει την περιοχή. Εξαιρετικό, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Trg Ivana Pavla II 5
22000 Sibenik
+385/22/201777
www.npjkrka.hr
- NOVIGRAD AREA
Πάνω στη θάλασσα, η ιστορική περιοχή διαθέτει το ποτάμι Zrmanja που προσφέρεται για ράφτινγκ.
- CITY OF NIN
Το νησάκι βρίσκεται 14 χλμ. βόρεια του Ζαντάρ και συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα με δύο πέτρινες γέφυρες.
Σημεία ενδιαφέροντος στο Ζαντάρ
- Αρχαιολογικό μουσείο
- Εθνικό μουσείο
- Μουσείο Γυαλιού
- Πλατεία λαού
- Εκκλησία St Donat
- Forum
- Καθεδρικός ναός St Anastasia
- Εκκλησία και μοναστήρι St Mary
- Land Gate (Πύλη της πόλης)
- Πλατεία Five Wells (Πέντε Πηγάδια)
- Captain’s Tower (Ο Πύργος του καπετάνιου)
- The Arsenal (πολυχώρος)
- Το πανεπιστήμιο
Γεύμα
PECE RESTAURANT, VINJARECE
Edo Greguric
Drage Prilaz 2
23247 Vinjerac
+385/98/331403
Marija023@net.hr
Επιμέλεια: Δημήτρης Μπαλής