Τα τρία «Α» στην υπόθεση Μπουρούση

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις που ταλανίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο και όπως όλα δείχνουν θα οδηγήσουν για πρώτη φορά σε παραδειγματικές τιμωρίες ενόχων, είχαν και μία παράπλευρη αποκάλυψη που αφορά το ελληνικό μπάσκετ. «Θύμα» της παρακολούθησης των τηλεφωνικών συνομιλιών αλλά και «θύτης» ο Γιάννης Μπουρούσης, σε μία υπόθεση που, εκτός των ευκόλως εννοούμενων, απέδειξε για μία ακόμη φορά, πόσο στραβά αρμενίζει ο αθλητισμός και οι έχοντες την ιερή ευθύνη της διοίκησής του. Είναι επίσης ένα θέμα που μπορεί πολύ εύκολα να συνοδευτεί από τρεις μονάχα λέξεις, που τυγχάνει το αρχικό τους γράμμα να είναι το «α» και αντικατοπτρίζουν πλήρως την αλήθεια του. Αυτοκαταστροφή, Αμέλεια, Απογοήτευση. Η πρώτη, αφορά την πλευρά του παίκτη, η δεύτερη την διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος και η τρίτη τους φίλους του αθλήματος, που βλέπουν το είδωλο του κορυφαίου εν ενεργεία έλληνα σέντερ να «ξεθωριάζει».

Σίγουρα, οι προεκτάσεις της υπόθεσης είναι ακόμα μεγαλύτερες, όπως για παράδειγμα η αντιμετώπιση των αδελφών Αγγελόπουλων με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς, από έναν άνθρωπο που τους οφείλει, στον μέγιστο ίσως βαθμό, την οικονομική άνεση που έχει εξασφαλίσει αυτός και οι απόγονοί του για πολλά χρόνια. Δύο ανθρώπους που ετοιμάζονταν να δώσουν το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον παίκτη και τον αποθέωναν, όπου σταθούν και όπου βρεθούν. Δεν είναι κρίμα να τυγχάνουν τέτοιας αντιμετώπισης; Επίσης μια άλλη σοβαρή παράμετρος, είναι η ευκολία με την οποία μπορούν κάποιοι να διακινούν «φάρμακα» ακόμη και αν δεχθούμε ότι είναι νόμιμα και να βαυκαλίζονται για τις ευεργετικές συνέπειές τους στην απόδοση ενός αθλητή. Αλήθεια, αυτοί είναι που διοικούν τόσα χρόνια ομάδες και αγαπούν τα σπορ; Σε αυτούς έχουμε παραδώσει τον ελληνικό αθλητισμό; Σε αυτούς έδιναν πιστοποιητικά οι επιτροπές και άφηνε το Κράτος ελεύθερους στους αγωνιστικούς χώρους; Τρέμω στην σκέψη ότι δεν είναι οι μόνοι. Θλίψη και παρακμή…

Παρόλα αυτά, και επειδή βρισκόμαστε στο στάδιο της δικαστικής έρευνας του θέματος και από την στιγμή που υπάρχει το δικαίωμα του τεκμηρίου της αθωότητας, καλό θα είναι να περιμένουμε να αποφανθεί η δικαιοσύνη. Με την δήλωσή του ο Γιάννης Μπουρούσης πάντως, παραδέχθηκε την ύπαρξη της συνομιλίας. Ακόμα και αν μιλούσε με τον Μάκη Ψωμιάδη για ηλεκτρολύτες, ο τρόπος που μιλάει για τους εργοδότες του -δεν ζήτησε στην ανακοίνωση προσωπική συγγνώμη- τον ρίχνει στα μάτια όλων. Μακάρι όλα αυτά να ήταν ψέμα και ο παίκτης να μην έχει μπλέξει ποτέ σε αυτή την ιστορία. Ας ήταν να ζούμε ένα όνειρο, όμως με το χέρι στην καρδιά, δεν είναι αυτοκαταστροφικό να τα έχεις όλα και να τα γκρεμίζεις μονομιάς; Όταν τόσοι άνθρωποι και ένας μεγάλος σύλλογος πιστεύουν –δικαίως βάσει ταλέντου και προσφοράς- σε εσένα δεν είναι κρίμα να τους απογοητεύεις; Αν δεν είναι αυτοκαταστροφή να βάζεις σε κίνδυνο μία καριέρα στρωμένη με ροδοπέταλα, τότε τι είναι;

Πέραν του πρωταγωνιστή της υπόθεσης όμως, για τον οποίο επαναλαμβάνω μακάρι να χρειαστεί να καταπιούμε τη γλώσσα μας, όλοι όσοι κρίνουμε τη συμπεριφορά του σε μία συνομιλία που υπό άλλες συνθήκες δεν θα μαθαίναμε ποτέ, υπάρχουν κάποιοι σίγουροι ένοχοι, που όπως όλα δείχνουν δεν θα πληρώσουν με το παραμικρό τίμημα την αμέλεια και την ανικανότητα της σωστής διοργάνωσης ενός πρωταθλήματος ή αλλιώς διοίκησης ενός αθλήματος. «Δεν θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα, αν δεν επανέλθει ο έλεγχος αντιτόπινγκ» δήλωσε ο πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ, Βασίλης Οικονομίδης, χαρακτηρίζοντας «σοκ» την ανάμειξη ενός τόσου σπουδαίου αθλητή σε αυτή την υπόθεση. Τι λέτε κύριε πρόεδρε; Ήδη το δάκρυ κυλάει από το πρόσωπό μου….Δηλαδή για να καταλάβω, ο πρόεδρος αυτού του συνεταιρισμού και όλο το ΔΣ του, δεν έχει καμία ευθύνη; Το ότι για λίγες χιλιάδες ευρώ, έχει επιτρέψει να διεξάγεται ένα πρωτάθλημα χωρίς κανέναν έλεγχο, δεν τον καθιστά έναν από τους κύριους υπεύθυνους της όλης ιστορίας;

Από τη στιγμή που ο… διάβολος έσπασε το ποδάρι του και αποκαλύφθηκε ή υπάρχουν ενδείξεις για κάτι, ποιός μπορεί να εγγυηθεί ότι ο μόνος αθλητής που σκέφτηκε να πάρει «φάρμακο» είναι ο Μπουρούσης; Ποιος νοήμων φίλαθλος δεν θα αναρωτιέται αν αυτό που παρακολούθησε φέτος είναι πραγματικό ή προϊόν «βοήθειας»; Πότε επιτέλους θα αναλάβει σε αυτή τη χώρα ΕΝΑΣ, υπεύθυνος το μερίδιο που του αναλογεί στην καταστροφή; Ως πότε θα βγάζουν την ουρά απ’ έξω για κάτι που ρεαλιστικά εκείνοι δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να συμβεί; Μέχρι πότε δεν θα έχει κανείς την ευθιξία να παραιτηθεί, αντί να μας γεμίζει τα μυαλά με άσκοπες δηλώσεις, κάθαρσης και αλλαγής προς το καλύτερο; ΕΛΕΟΣ! Πόσο χαμηλότερα έχει από τον πάτο του βαρελιού;

Υ.Γ. Τεράστιες είναι και οι ευθύνες της ΕΟΚ στην έλλειψη ελέγχου των αθλητών. Για παράδειγμα, στον τελικό του κυπέλλου δεν έδωσε κανείς δείγμα. Για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχουν θεοί στο μπάσκετ...Όπως επίσης οφείλουμε και οι δημοσιογράφοι μία συγγνώμη που δεν στηλιτεύσαμε έγκαιρα το γεγονός. Από μέρους μου, συγγνώμη!

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com