Τα μονοπάτια μίας «μουντής» κλήρωσης

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Η φετινή κλήρωση της Ευρωλίγκας αντιμετωπίστηκε επιφυλακτικά και μουντά. Κανείς δεν είχε την προσμονή παλαιότερων χρόνων και οι αναλύσεις, είναι ελάχιστες ως και ανύπαρκτες. Για τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό προέχουν αυτή τη στιγμή πιο σημαντικά θέματα, αφού δεν ξέρουν ούτε κατά το ήμισυ τους παίκτες που θα έχουν στο ρόστερ, στην προσπάθεια που θα κάνουν από τον Οκτώβριο για να προκριθούν στο Top-16. Οπότε, το να χαρακτηρίσει κανείς εύκολη ή δύσκολη την κλήρωσή είναι ουτοπικό και ριψοκίνδυνο. Μόνο ο ΠΑΟΚ μπορεί να χαρακτηριστεί δεδομένα άτυχος, αφού η προσπάθειά του στα προκριματικά, θα βρει με το καλημέρα υψωμένο το εμπόδιο της Γαλατάσαραϊ. Η φιναλίστ του τουρκικού πρωταθλήματος, εκτός του ότι διαθέτει σκληροτράχηλο σύνολο, θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο, αφού οι…παράδες στην γειτονική χώρα ρέουν σε αφθονία για το μπάσκετ.

Οπότε ο δικέφαλος, για να έχει ελπίδες θα πρέπει να προσέξει διπλά και τριπλά τον σχεδιασμό του δυναμικού του και να επιστρατεύσει αρκετή από την παλικαριά και την εξυπνάδα του κόντρα στην παρέα του πρώην «δικού» μας, Λούκας. Η παραμονή του Σούλη Μαρκόπουλου και η απειρία της αντιπάλου του ΠΑΟΚ στην διοργάνωση, ίσως αποδειχθούν ισχυροί σύμμαχοι στον δρόμο για την πρόκριση, χωρίς να περνάει σε δεύτερη μοίρα η δεδομένη έλλειψη εικόνων που έχει από τη διοργάνωση και η ελληνική ομάδα. Κομβικό ρόλο, θα παίξει η απόφαση της Ευρωλίγκας αναφορικά με την έδρα του ενός εκ των δύο Final Eight, αφού σε περίπτωση που εγκρίνει το αίτημα για διεξαγωγή στην Πυλαία, ο ΠΑΟΚ κερδίζει αυτόματα πόντους και πιθανότητες να φτάσει ως τέλος της διαδρομής και να μπει στους ομίλους.

Για τον Παναθηναϊκό, αν υποθέσουμε ότι δεν θα υποστεί και άλλο πλήγμα με αποχώρηση πρωτοκλασάτου παίκτη λόγω της δεδομένης μείωσης αποδοχών, τα πράγματα στη φάση των «32», φαίνονται σχετικά βατά. Αν εξαιρέσει κανείς την ΤΣΣΚΑ Μόσχας που θα είναι γεμάτη αστέρες (δεν της εξασφαλίζει απαραίτητα και ομαδική αρμονία), η Μάλαγα ποτέ δεν φοβίζει, η Ζαλγκίρις το ίδιο, ενώ Μπάμπεργκ και ΚΚ Ζάγκρεμπ, μπορεί να ηττηθούν ακόμα και αν ο Ομπράντοβιτς χρησιμοποιήσει μόλις έξι-επτά από τους υπάρχοντες παίκτες του ρόστερ. Στα σημειολογικά του ομίλου είναι η σύντομη επιστροφή του Τεόντοσιτς στην Ελλάδα σε ένα γήπεδο που μόνο εχθρούς έχει, αλλά και του ομοσπονδιακού τεχνικού Ηλία Ζούρου. Εφόσον λοιπόν οι «πράσινοι» διατηρήσουν στο μέτρο του δυνατού αναλλοίωτο τον βασικό τους κορμό και προσθέσουν πιο φθηνούς αλλά ικανούς παίκτες στο ρόστερ, λογικά θα δώσουν μάχη για την πρώτη θέση με τους ρώσους.

Η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη και εμπεριέχει περισσότερα «αν» για τον Ολυμπιακό, που για ακόμη μία χρονιά θα παρουσιάσει μία εντελώς διαφορετική ομάδα. Η λογική λέει ότι θα έχει ως «κολώνα» τον Σπανούλη, ίσως κάποιους από τους φετινούς (Μαυροκεφαλίδη, Πρίντεζη, Νεστέροβιτς, Πελεκάνο), αρκετά αναβαθμισμένους τους Παπανικολάου και Σλούκα, δύο-τρείς καλούς Αμερικανούς και αρκετούς ταλαντούχους παίκτες από την Α1. Εφόσον η επιλογή παικτών γίνει σωστά, οι «ερυθρόλευκοι» μόνο ευκολακατάβλητοι δεν θα είναι. Θα χρειαστεί σίγουρα χρόνος (όπως και κάθε σεζόν με τον Ολυμπιακό) για να «δέσει» το σύνολο, αλλά και στήριξη από τον κόσμο, όμως ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είναι μετρ στο να φτιάχνει αξιόλογες ομάδες με ελπιδοφόρους και «low profile» παίκτες.

Στα του ομίλου, η Φενερμπαχτσέ δείχνει και είναι το μεγάλο φαβορί για την πρωτιά, η Κάχα Λαμποράλ είναι πάντα υπολογίσιμη αλλά όχι μεγαθήριο, ενώ ερωτηματικό είναι η εικόνα που θα παρουσιάσει η Μπιλμπάο του Φώτη Κατσικάρη στην παρθενική της συμμετοχή. Καντού και Νανσί όσο και αν δυναμώσουν με μεταγραφές, δεν φοβίζουν τον Ολυμπιακό, ακόμα και σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Ο σχεδιασμός των Πειραιωτών θα πρέπει να προσαρμοστεί σε μεγάλο βαθμό με τις ομάδες που θα αντιμετωπίσει στην πρώτη φάση και αυτή είναι προς το παρών η σημαντική χρησιμότητα της κλήρωσης. Ως τότε, υπάρχει μακρύς δρόμος να διανύσουν οι τρείς εκπρόσωποί μας στην κορυφαία διοργάνωση. Ας ελπίσουμε να επιλέξουν το σωστό μονοπάτι.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com