Δεν ανέδειξε νικητή το πρώτο ματς μεταξύ Αϊντχόφεν και Ατλέτικο Μαδρίτης. Οι ροχιμπλάνκος δημιούργησαν τις λίγες κλασικές ευκαιρίες τους, είχαν την υπεροχή, αλλά δεν… μάτωσαν το δίχτυ των Ολλανδών και το 0-0 αφήνει τα πάντα ανοιχτά ενόψει του επαναληπτικού στο Βιθέντε Καλντερόν.
Βιέτο και Γκριζμάν είχαν τις μεγαλύτερες φάσεις (στο πρώτο μέρος) για την ομάδα του Σιμεόνε που δεν απειλήθηκε –κάνοντας το… γνωστό παιχνίδι της- πέραν μιας μεγάλης ευκαιρίας του Πρέπερ.
Στο 68’ αποβλήθηκε αδίκως ο Περέιρο για την γηπεδούχο η ομάδα, το γήπεδο στη συνέχεια έγειρε, αλλά οι Μαδριλένοι δεν βρήκαν το δρόμο να διασπάσουν την εξαιρετική τακτική των παικτών του Κοκού.
Το ματς
Λίγο ήθελε και η εκπληκτική ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει οι φίλοι της Αϊντχόφεν, θα ΄χε… παγώσει. Έλα, όμως, που ο Μπρούμα πρόλαβε και απομάκρυνε την μπάλα, προτού αυτή περάσει την τελική γραμμή (μετά από τετ-α-τετ του Βιέτο με τον Ζετ), επαναφέροντας τις καρδιές των γηπεδούχων στις θέσεις τους. Η Ατλέτικο ναι μεν είχε την κατοχή, είχε μια υπεροχή, αλλά χωρίς να πιέζει ασφυκτικά (άλλωστε δεν είναι κι αυτό το στυλ παιχνιδιού της) τους Ολλανδούς. Μετά από ένα ωραίο εικοσάλεπτο (όπου ο Κόκε είχε ακόμα μια ευκαιρία, με την λόμπα του να μην βρίσκει από καλή θέση στόχο), στη συνέχεια ο ρυθμός έπεσε.
Η Ατλέτικο ανέκαθεν είναι «προσεκτική» ομάδα. Το ίδιο και η Αϊντχόφεν επί Κοκού. Μοιραία λοιπόν το παιχνίδι ισορρόπησε, με τους δύο αντιπάλους να μην παίρνουν ρίσκα και να προσέχουν πρώτα το μηδέν πίσω και… ό,τι προκύψει μπροστά. Και ξαφνικά το ματς πήρε «φωτιά». Διότι απ’ τη μία (στο 30’) ο Γκριζμάν νικήθηκε σε τετ-α-τετ (μετά από ωραία κάθετη στην πλάτη της άμυνας των Ολλανδών που ήταν αδικαιολόγητα ψηλά) και δεν έκανε το 0-1, ενώ λίγο αργότερα ο Πρέπερ έπαθε το ίδιο από τον Όμπλακ σε κοντινό σουτ (κι ενώ ο Περέιρο «αναστάτωσε» την αντίπαλη άμυνα) και δεν έκανε το 1-0.
Οι ροχιμπλάνκος μπήκαν πιο ανεβασμένοι στο δεύτερο μέρος. Άλλωστε έχουν δεδομένα περισσότερη ποιότητα και απ’ αυτούς περιμένεις να κάνουν παιχνίδι. Η Αϊντχόφεν είχε σαφή στόχο να «χτυπήσει» στην κόντρα και σε μια τέτοια παραλίγο ο Κόκε –αντί να διώξει- να πετύχει αυτογκόλ. Τα λεπτά περνούσαν, οι δύο προπονητές έκαναν τις κινήσεις του στην «σκακιέρα» και ξαφνικά η Ατλέτικο είχε την ευκαιρία να… ξετυλίξει το δώρο του διαιτητή. Στο 68’ ο Περέιρο αποβλήθηκε με «άδικη» δεύτερη κίτρινη κάρτα και ξαφνικά τα πάντα άλλαξαν.
Οι φιλοξενούμενοι είχαν αριθμητικό πλεονέκτημα και πίεζαν ασφυκτικά για ένα χρυσό γκολ, που θα τους έχριζε ως το απόλυτο φαβορί για την πρόκριση στα προημιτελικά. Το μεγάλο πρέσινγκ έφερε… αναγκαστικά και φάσεις. Γκάμπι όμως (με μακρινή βολίδα) και Τόρες (από πλεονεκτική θέση και μόνος σημάδεψε άουτ) τις… πέταξαν στα σκουπίδια, με την ηρωική Αϊντχόφεν να αντέχει, να βγάζει καρδιά και να προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει το 0-0. Και το τέλος της βραδιάς την βρήκε εν τέλει να πανηγυρίζει, καθώς η λευκή ισοπαλία (δεδομένου πως έπαιζε και με δέκα απ’ το 68’) την κράτησε όρθια για πρόκριση. Και κρατήθηκε χωρίς… πολύ άγχος, δεδομένου πως μπορεί η Ατλέτικο να έπαιξε μονότερμα στο τελευταίο δεκάλεπτο, αλλά μεγάλη ευκαιρία μπροστά στα καρέ του Ζουτ δεν προέκυψε…
Αϊντχόφεν: Ζετ, Μορένο, Αρίας, Μπρούμα, Βίλεμς, Πρέπερ, Γουαρδάδο (75’ Χέντριξ), Βαν Χίνκελ, Περέιρο, Νάρσινγκ (65’ Ισιμάτ-Μιρίν), Λοκάντια (86’ Λεστιέν)
Στον πάγκο: Πάσβιρ, Μπρένετ, Σάαρς, Ζόζεφζουν
Ατλέτικο Μαδρίτης: Όμπλακ, Γκοντίν, Φελίπε Λουίς, Σάβιτς, Χουανφράν, Κόκε, Όλιβερ Τόρες, Γκάμπι, Σαούλ (74’ Κορέα), Γκριζμάν, Βιέτο (60’ Τόρες)
Στον πάγκο των Ισπανών: Μογιά, Γκάμεθ, Χιμένεθ, Φερνάντεθ, Κρανεβίτερ
