Τα όρια ήταν δυσδιάκριτα σχετικά με το πότε υπήρχε αθλητικό ή πολιτικό υπόβαθρο πίσω από μία απόφαση και πότε όχι. Τα Παγκόσμια Κύπελλα του 1934 και του 1938 δεν ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Ήταν πασιφανές ότι είχαν χρωματιστεί, μεταφορικά αλλά σε κάποιες στιγμές και κυριολεκτικά, από το μαύρο του φασισμού, προλειαίνοντας το έδαφος για την καταστροφή του πλανήτη, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Κερδισμένη πολυεπίπεδα από αυτήν τη συνθήκη η Ιταλία, η οποία κατέκτησε τις δύο διοργανώσεις, προσθέτοντας ενδιάμεσα στο στήθος της και το χρυσό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων 1936, την ώρα που ο Μπενίτο Μουσολίνι αποδείκνυε στον Αδόλφο Χίτλερ ότι ο φασισμός του ήταν το μέλλον της Ευρώπης και ο ίδιος άξιος συμπαραστάτης του σε αυτό που ερχόταν.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο Sport-Retro.gr