Και ο Ουνάι Έμερι, σχεδόν, με τους ίδιους παίκτες μέσα σε δώδεκα μήνες, έχει δημιουργήσει ένα σύνολο ικανό για μεγάλα πράγματα. Τελικά, δεν υπάρχουν μαγικά ραβδάκια, αλλά προπονητές με σχέδιο και πίστη στους παίκτες τους, που με τη σειρά τους, αγκαλιάζουν το πλάνο και το εκτελούν!
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Υπάρχει μία περιρρέουσα αίσθηση, πως ο Έμερι δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης στην πατρίδα του. Δε μου κάνει εντύπωση, διότι το κλίμα το φτιάχνει πάντα ο Τύπος, και σας έχω πει και ξαναγράψει, πως τους Ισπανούς δημοσιογράφους, δεν τους έχω σε μεγάλη εκτίμηση, αφού είναι ξεκάθαρα ταγμένοι! Αλλά μπορώ να καταλάβω τους ενδοιασμούς τους, σχετικά με τον Έμερι. Δεν έχει το επικοινωνιακό χάρισμα του Αντσελότι, ούτε του Πεπ, δεν έχει την έμφυτη αλαζονεία του Μουρίνιο και δεν υπήρξε πρώην σουπερστάρ, όπως ο Ζιντάν. Συνεπώς, με τα δεδομένα που έχει θέσει ο Τύπος και κυρίως η τηλεόραση, για το πώς μπορεί να προωθήσει έναν τεχνικό, ο Έμερι δεν έχει αυτήν την εικόνα προς τα έξω, και είναι πραγματικά άδικο, γιατί ο άνθρωπος και με τη Σεβίλλη και με την Βιγιαρεάλ, έκανε πράγματα και θάματα! Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου