Συγκινητικό αντίο Ρομπέρτο: «Γι' αυτό έφυγα. Κομμάτι του εαυτού μου ο Ολυμπιακός»

Μέσα σε 926 λέξεις, ο Ρομπέρτο προσπάθησε να χωρέσει τρία χρόνια στον Ολυμπιακό και να αποχαιρετήσει όλη την ερυθρόλευκη οικογένεια.

Αφού ευχαρίστησε από καρδιάς τον Βαγγέλη Μαρινάκη για τη συνεχή στήριξη, στη συνέχεια επιβεβαίωσε τους οικογενειακούς λόγους για τους οποίους θέλησε να πάει ξανά στην Ισπανία. «Η ζωή δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, είναι και το να βρίσκεις μια ισορροπία που να σε κάνει ευτυχισμένο. Και εγώ έχω 2 μικρά κίνητρα (σ.σ εννοώντας τα παιδιά του) που χρειάζονται και αυτά τον ήρωα τους», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Δήλωσε περήφανος που όχι μόνο τίμησε την ομάδα του Πειραιά, αλλά υπήρξε και αρχηγός του συλλόγου. «Ο Ολυμπιακός και οι φίλαθλοί του κομμάτι του εαυτού μου για πάντα» τονίζει μεταξύ άλλων στο συγκινητικό αντίο του και υποκλίνεται στον κόσμο των Πειραιωτών. «Τόσες και τόσες φορές μου τραγουδήσατε να μείνω για πάντα στο λιμάνι...Χίλια ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου» λέει ο νέος γκολκίπερ της Εσπανιόλ και ζήτα ένα και μόνο πράγμα: «Συνεχίστε να στηρίζετε την ομάδα που μου έχει δώσει τόσα»!

Αναλυτικά το γράμμα του Ρομπέρτο

«Αρχικά θα ήθελα να αναφερθώ και να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που πριν από 3 χρόνια πίστεψαν σε μένα. Τόσο στην τεχνική διεύθυνση του Συλλόγου, όσο και στον Μίτσελ, που με έφεραν σε αυτόν τον Σύλλογο όπου έζησα μια όμορφη εμπειρία τριών χρόνων.

Θα ήθελα οπωσδήποτε να κάνω ειδική αναφορά στον Πρόεδρό μας, τον κ. Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος όχι μόνο πίστεψε σε μένα όταν πρωτοήρθα, αλλά μου έδωσε και την απαραίτητη αυτοπεποίθηση για να δουλέψω και να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό.... Και στις δύσκολες στιγμές μου, φέρθηκε σαν να ήμουν γιος του, δείχνοντας μου την στήριξη του και προσφέροντάς μου ό,τι μπορούσε.

Ένας Πρόεδρος που για άλλη μια φορά, απέδειξε πως δεν ενδιαφέρεται μόνο για την ευημερία του Συλλόγου που αγαπά... Αλλά και για την ευτυχία των παικτών του.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ζήτησα τη βοήθεια του. Εκείνος ξέρει οτι είναι κάτι πολύ προσωπικό και ότι ποτέ δεν θα έκανα κάτι που θα έβλαπτε τον Ολυμπιακό. Με κατάλαβε, με σεβάστηκε και με βοήθησε μέσα απο την καρδιά του. Πριν από λίγες μέρες του είπα οτι επιθυμία μου ήταν να μπορέσω να πω σε αυτό το γράμμα ότι ο Πρόεδρός μου, ο κύριος Βαγγέλης Μαρινάκης, με βοήθησε να είμαι κοντά στην οικογένειά μου.

Η Ελλάδα είναι μια μεγάλη χώρα, και το να ζεις το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι πολύ όμορφο και ιδιαίτερο. Και χάρη σε ανθρώπους όπως ο πρόεδρός μας, το ποδόσφαιρο διατηρεί ζωντανή μια φλόγα που θρέφει εκατομμύρια φιλάθλους. Για όλους αυτούς τους λόγους, τον ευχαριστώ.

Θα ήθελα να απευθυνθώ τωρα στους ανθρώπους που το αξίζουν πιο πολύ, στους ανθρώπους που υποφέρουν μαζί μας. Που γεμίζουν τις κερκίδες μας και μας κάνουν να νιώθουμε περήφανοι για το επάγγελμα μας. Στους φιλάθλους μας...

Από τη μέρα που έφτασα σε αυτόν τον Σύλλογο, δεν υπήρξε ούτε μια μέρα που να μην νιώσω περηφάνια που φορούσα αυτήν την φανέλα. Το γήπεδο μας έγινε το σπίτι μου και η στήριξη και η δύναμη σας έγινε το κίνητρο για να μην το βάλω ποτέ κάτω. Για να συνεχίζω να αγωνίζομαι πάντα μέχρι το τέλος, γιατί εσείς το αξίζετε.

Κάθε λέξη, κάθε μήνυμα και κάθε χαμόγελο σιγά σιγά με κατακτούσε. Μέχρι που κατάφεραν αυτός ο σύλλογος και αυτοί οι φίλαθλοι να γίνουν κομμάτι του εαυτού μου, τώρα και για πάντα...

Πριν από δυο χρόνια, ο Πρόεδρός μας μου πρότεινε να γίνω ένας από τους αρχηγούς της ομάδας, και αυτό επίσης το οφείλω σε εσάς.

Εσείς υψώσατε το όνομά μου σε μια προνομιακή θέση, και δώσατε σε έναν κανονικό άνθρωπο, την αυτοπεποίθηση ενός ηγέτη. Ενός ηγέτη που φόραγε αυτό το περιβραχιόνιο με περηφάνια, με όλο το σεβασμό και την ευθύνη που φέρει ένα τόσο βαρύ σύμβολο. Που φορέθηκε από τους πιο εμβληματικούς παίκτες στην ιστορία αυτού του Συλλόγου.

Θα ήθελα να σας πω ότι η απόφαση να φύγω ήταν δική μου. Έχω λάβει άπειρα μηνύματα και αυτός ο Σύλλογος μου πρόσφερε όλα τα απαραίτητα μέσα για να μείνω. Και εσείς εννοείται, τόσες και τόσες φορές μου τραγουδήσατε να μείνω για πάντα στο λιμάνι...

Αλλά η ζωή δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, είναι και το να βρίσκεις μια ισορροπία που να σε κάνει ευτυχισμένο. Και εγώ έχω 2 μικρά κίνητρα που χρειάζονται και αυτά τον ήρωα τους.

Όποιος με γνωρίζει ξέρει ότι ποτέ δεν έκανα κάτι για τα χρήματα. Πριν από λίγο καιρό υποσχέθηκα οτι ποτέ δεν θα άφηνα αυτόν το Σύλλογο παρά μόνο για να αναζητήσω την ευτυχία μου σε άλλο μέρος.

Και είμαι υπερήφανος που αν και είχα την ευκαιρία, ποτέ δεν ένοιωθα την ανάγκη να αναζητήσω την ευτυχία μου σε άλλο μέρος... Τώρα την νιώθω.

Τώρα ξεκινάω νέα περιπέτεια σε έναν σύλλογο που πίστεψε σε μένα. Τον οποίο πρέπει να ευχαριστήσω για την υπομονή και την προσπάθεια που καταβάλλει για να με αποκτήσει. Ένα σύλλογο ιστορικό και σεβαστό από όλους. Με ενα πρότζεκτ πολύ συναρπαστικό στο οποίο θα συμμετάσχω με πολλή όρεξη και κίνητρο για να πετύχω όλους τους στόχους μας.

Νιώθω έτοιμος να αντιμετωπίσω οποιαδήποτε πρόκληση, νιώθω ότι είμαι στην καλύτερη στιγμή μου, και αυτό το συναίσθημα το απόκτησα επίσης στον Ολυμπιακό, αυτά τα τρία υπέροχα χρόνια.

Υπάρχουν λεπτομέρειες που σου ανοίγουν τα μάτια, που κάποιες φορές άθελά σου σε κάνουν να νιώθεις οτι ανήκεις. Λεπτομέρειες όπως το να λαμβάνεις μηνύματα από κάθε γωνιά της Ελλάδας και από φιλάθλους όλων των ομάδων, οι οποίοι σε ευχαριστούν για αυτά τα χρόνια.

Ή το να βλέπω τον φροντιστή μου με δάκρυα στα μάτια, να φυλάει τα παπούτσια μου σε μια τσάντα.

Σίγουρα ειχα πολλές ωραίες στιγμές, είχα και άσχημες στιγμές. Είχα πολλές χαρές αλλά και απογοητεύσεις.

Σίγουρα θα υπάρχει κόσμος στον οποίο θα του αρέσω ως τερματοφύλακας και κόσμος που θα πιστεύει οτι δεν είμαι υψηλού επιπέδου.

Αλλά το μόνο που θα ήθελα να θυμάστε όλοι και καθένας χωριστά από εσάς, είναι οτι κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού στάθηκε ένας καλός άνθρωπος που έδωσε τα πάντα για την ομάδα του και για τα χρώματα της...

Θα σας ζητήσω μόνο ένα πράγμα..

Να συνεχίσετε να στηρίζετε την ομάδα όπως μόνο εσείς ξέρετε και αν κάνετε τους παίκτες να νιώσουν έστω και στο μισό όσο σημαντικό κάνατε εμένα να νιώσω, θα είναι πολύ προνομιούχοι.

Δεν θα πω περισσότερα, για έναν απλό λόγο..

Γιατί αυτός ο Σύλλογος και ο κόσμος του έκλεψαν ένα σημαντικό κομμάτι από την καρδιά μου, αλλά πρέπει να σας ζητήσω να το φροντίσετε πολύ καλά, γιατί ελπίζω μια μέρα να μπορέσω να επιστρέψω για να το πάρω πίσω και να συνεχίσω να γράφω ιστορία με αυτόν τον Σύλλογο που μου έχει δώσει τόσα.

Για άλλη μια φορά, χίλια ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου...

Ζήτω ο Θρύλος.... Ζήτω ο Ολυμπιακός!