Ο Παναθηναϊκός με μια ονειρεμένη εμφάνιση, ολοκλήρωσε τον κύκλο των χαμένων ντέρμπι του Ολυμπιακού στον 2ο γύρο. Όπως ακριβώς αντιλαμβανόταν, όλος ο κόσμος που βλέπει κανονικά το ποδόσφαιρο και ειδικά από τη στιγμή που η διαιτησία άρχισε να μπαίνει σε μια κανονικότητα. Η σούμα λέει 0-5 τέρματα με τον Ολυμπιακό να βγάζει και 2ο ντέρμπι, μετά από εκείνο με την ΑΕΚ, χωρίς κλασσική φάση. Με την Ενωση οι ερυθρόλευκοι είχαν τέσσερις τελικές και 43 λάθη. Το βράδυ της Κυριακής τα κατάφεραν ακόμα χειρότερα. Μόλις μία τελική εκτός στόχου στο 13' και 58 λάθη. Στην Τούμπα μόνο μια κλασσική φάση που ήρθε από την πάσα δώρο του Γλύκου. Φάσεις έκαναν μόνο με τον Πανιώνιο, αλλά και σε αυτό το ματς οι περισσότερες ήρθαν από προσωπικές ενέργειες.
Το πρόβλημα του Ολυμπιακού, δεν αποτελεί θέμα προπονητή, αλλά υλικού. Οι ερυθρόλευκοι αδυνατούν να δημιουργήσουν, έχουν ένα ρόστερ περιορισμένων δυνατοτήτων και με τον Φορτούνη πλεόν στα κόκκινα από τα από τα απανωτά ματς είναι πολύ φτωχοί δημιουργικά. Ο Μάρτινς που δίπλα στον Μιλιβόγεβιτς ήταν πολύ καλός στον πρώτο γύρο, τώρα μοιάζει εξαφανισμένος από το γήπεδο, ενώ ο Σεμπά μοιραία έχει κλατάρει. Οσο για τον Ελιονούσι; Ισως ο πιο ανούσιος παίκτης στον β' γύρο και στην πραγματικότητα, εξαιρετικά περιορισμένων δυνατοτήτων. Για την περιορισμένη ποιότητα του ρόστερ, αποκλειστικά υπεύθυνος, είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
Ο Παναθηναϊκος ολοκλήρωσε με τον πιο εμφατικό τρόπο, την αποκαθήλωση του Ολυμπιακού στα μάτια της φίλαθλης Ελλάδας. Πέρα από τον Μπεργκ που έκανε την πιο ολοκληρωμένη σε διάρκεια εμφάνιση του σε ντέρμπι, είχε τέσσερις ακόμα στυλοβάτες για τη νίκη. Οι Κουλιμπαλί και Χουλτ έκαναν το ματς που ονειρεύεται κάθε προπονητής να πραγματοποιήσουν οι ακραίοι του σε ένα τέτοιο ματς. Ο Ζέκα έχει βρει τον εαυτό του και ο Ουζουνίδης ασφαλώς το πιστώνεται. Όμως εκείνος που πραγματικά απέδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο, πως άξιζε τα χρήματα που δαπάνησε το τριφύλλι για να τον αποκτήσει, ήταν ο Κουρμπέλης. Μαζί με τον Ζέκα εξαφάνισαν από το γήπεδο τη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού και τον Τσόρι. Το έκαναν μάλιστα να μοιάζει πολύ εύκολο.
Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός χωρίς ντουμπλαρίσματα στα ακραία μπακ και με άθλιες αποστάσεις στις γραμμές του έμοιαζε στη Λεωφόρο, με ομάδα κάτω από τη μέση του πίνακα. Ο Καπίνο επέστρεψε σε καίρια στιγμή, γιατί με Λεάλι σε αυτό το ματς, ίσως τώρα συζητούσαμε για ιστορικό διασυρμό. Ο Ολυμπιακός δείχνει απερχόμενος. Παίρνει τον τίτλο, γιατί οι άλλοι δυο της Αθήνας έκαναν σφάλμα με τους προπονητές στην εκκίνηση της σεζόν, η δε ΑΕΚ και στη συνέχεια με τον Μοράϊς κι έχουμε το παράδοξο να θέλουν, όλοι, έστω και αν δεν το φωνάζουν τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά. Ο Στραματσόνι κι ο Τιμούρ δικαιούνται μετάλλιο πρωταθλητή και πρέπει να είναι guest stars, στον ερυθρόλευκο γύρο του θριάμβου, αφού φρόντισαν να διασφαλίσει ο Ολυμπιακός αυτόν τον τίτλο. Χωρίς τα 3-0 στο Φάληρο και με ΠΑΟ και ΑΕΚ κανονικά προετοιμασμένους, η κατάληξη σίγουρα δεν θα ήταν αυτή.