Στην Ευρώπη τα πάνε καλύτερα...

Το πιο δύσκολο και σημαντικότερο επίτευγμα είναι για κάθε ευρωπαϊκή ομάδα η κατάκτηση της κορυφής στη σημαντικότερη διασυλλογική διοργάνωση. Όσο και αν είναι σημαντικοί και οι εγχώριοι τίτλοι, οι ευρωπαϊκοί έχουν άλλη βαρύτητα για την ιστορία ενός συλλόγου.

Μάλιστα, μερικές ομάδες τα καταφέρνουν καλύτερα εκτός συνόρων παρά… εντός. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Νότιγχαμ Φόρεστ. Η ομάδα με τον Μπράιαν Κλαφ στο τιμόνι της έφτασε στην κατάκτηση του αγγλικού πρωταθλήματος το 1978 για πρώτη φορά στην ιστορία της. Έτσι, κέρδισε το εισιτήριο για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης της επόμενης σεζόν.

Και όχι απλά τα πήγε καλά στην «παρθενική» της συμμετοχή το 1979 αλλά και έφτασε μέχρι την κορυφή. Την ίδια επιτυχία επανέλαβε και το 1980 στην Ευρώπη, στην Αγγλία όμως τη διετία αυτή βρήκε… τοίχο στην προηγούμενη κάτοχο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, τη Λίβερπουλ. Οι «ρεντς» αναδείχτηκαν πρωταθλητές Αγγλίας τη διετία 1979-80, ενώ η Νότιγχαμ περιορίστηκε στη 2η και την 5η θέση αντίστοιχα, ρίχνοντας το βάρος της περισσότερο στα παιχνίδια εκτός του… Νησιού.

Όμως ήταν και ένδειξη της ποιότητας και του επιπέδου ανταγωνισμού της Premier League εκείνη την εποχή, αφού δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αγγλικές ομάδες κυριάρχησαν απόλυτα στο Κύπελλο Πρωταθλητριών για μία εξαετία (1977-1982).

Τα επόμενα 15 χρόνια περίπου, αν και αποτελούσε σταθερά μία από τις μεγάλες δυνάμεις, δεν μπορούσε να επανέλθει στην πρώτη θέση. Επομένως εξακολουθεί να έχει περισσότερες διακρίσεις στην Ευρώπη από ότι στην Αγγλία.

Εντυπωσιακό είναι και το παράδειγμα της Μπάγερ Λεβερκούζεν. Οι «ασπιρίνες» αποτελούν μία από τις σημαντικότερες δυνάμεις στην Μπουντεσλίγκα τα τελευταία 30 χρόνια, όμως παρόλα αυτά δεν έχουν κατορθώσει ποτέ να φτάσουν στην κορυφή. Συγκεκριμένα δύο φορές έχει βρεθεί στη δεύτερη θέση (1997, 1999, 2000, 2002, 2011) και ειδικά το 2000 και το 2002 «αυτοκτόνησε» στις τελευταίες αγωνιστικές για να χάσει τον τίτλο.

Ωστόσο, στην Ευρώπη τα έχει πάει καλύτερα. Το 1988 πήρε το Κύπελλο UEFA απέναντι στην Εσπανιόλ, ενώ το 2002 στο Champions League έφτασε στον τελικό, αλλά ηττήθηκε από τη μεγάλη Ρεάλ Μαδρίτης των «γκαλάκτικος», όπου ξεχώριζε η παρουσία του Ζινεντίν Ζιντάν.