Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος
Λένε συνήθως ότι στις ήττες και ειδικά στις… κακές ήττες το κρίσιμο κομμάτι είναι η διαχείρισή τους. Ο ΑΡΗΣ έκανε δυο τέτοιες μαζεμένες με Κόροιβο και Μπουντούτσνοστ αλλά όχι μόνο δεν διαλύθηκε όπως αρκετοί προεξόφλησαν αλλά βγήκε και πιο ενισχυμένος. Προπονητής, παίκτες και διοίκηση. Αποδείχτηκε μέσα σε ένα «καυτό» τετραήμερο και μετά τις νίκες επί της ΑΕΚ και της Ούνικς ότι δεν ήταν το πρόβλημα ούτε ο Πρίφτης, ούτε η διοίκηση και η αναβλητικότητά της στην αλλαγή του Τσούπκοβιτς.
Το πρόβλημα είναι η ανυπομονησία που διακατέχει, όχι μόνο τους φίλους του ΑΡΗ, αλλά συνολικά το ελληνικό αθλητικό κοινό. Με το που αντιλαμβάνονται ότι πάει να γίνει κάτι καλό (στην προκειμένη περίπτωση με το που άρχισε να συμμαζεύει το μαγαζί ο Λάσκαρης) πλάθουν στο μυαλό τους ευφάνταστα σενάρια και βιάζονται να δουν την ομάδα τους να σηκώνει τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Ευτυχώς που όπως φαίνεται ο κόουτς Πρίφτης και η διοίκηση Λάσκαρη δεν διακατέχονται από αυτό το σύνδρομο. Συνεχίζουν απαρέγκλιτα να βαδίζουν πάνω στο πλάνο του καλοκαιριού που συνοψίζεται στο δίπτυχο, οικονομική εξυγίανση και ένα βήμα παραπέρα στο αγωνιστικό. Όχι δηλαδή άντρα θέλω, τώρα τον θέλω. Όποιος ήταν χθες στο Παλέ στην ωραία βραδιά με την Ούνικς του δεκαπλάσιου μπάτζετ, οσμίστηκε την αλλαγή που συντελείται.
Το Παλέ, χάρη και στη μετάδοση του Eurosport… ξανασυστήθηκε στους ευρωπαίους που ενδέχεται να μην γνωρίζουν, κάποιοι λόγω ηλικίας, ότι αποτελεί την πιο καυτή μπασκετική έδρα της Ευρώπης. Και μαζί με αυτό άρχισαν να σημειώνουν ξανά στο μπλοκάκι τους τον Άρη. Η ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, με τη διαφαινόμενη πρόκρισή της στην επόμενη φάση του Eurocup μάλιστα εισέρχεται δυναμικό στον ευρωπαϊκό χάρτη με το καλημέρα.
Εδώ είναι το λεπτό σημείο. Ο Άρης στην επόμενη φάση της διοργάνωσης θα αντιμετωπίσει ομάδες με πολλαπλάσια μπάτζετ και στην πορεία της σεζόν το ρόστερ του ενδεχομένως να έχει κι άλλες ήττες όπως στην Αμαλιάδα. Ο φίλος του Αρη ξέρει όμως ότι έχει ένα προπονητή που εκτός από δουλευταράς, ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει η ομάδα του και μια διοίκηση που δεν… βιάζεται και βαδίζει μεθοδικά προς την επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια που σιγά-σιγά στρώνουν τα καλά τους χαλιά για να υποδεχθούν μια από τις πιο… μπασκετικές ομάδες της Ευρώπης. Όσοι έζησαν τα θρυλικά μπασκετικά 80s kai 90sστην Ελλάδα εύχονται το εξής. Η αναγέννηση του Άρη να σηματοδοτήσει και το σπάσιμο του δίπολου στο ελληνικό πρωτάθλημα. Το παρελθόν μας έχει διδάξει, ότι τουλάχιστον όσον αφορά το μπάσκετ οι επαναστάσεις μπορούν να έχουν αφετηρία τη Θεσσαλονίκη.