Στα προκριματικά εντός έδρας πάντα κερδίζει...

• Να λοιπόν που μετά από έξι ολόκληρα χρόνια ο Ολυμπιακός δίνει πάλι προκριματικά παιχνίδια στην Ευρώπη. Τελευταία τέτοια εμπειρία του, κατά διαβολεμένη σύμπτωση, ήταν και πάλι κόντρα σε ομάδα του Ισραήλ, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, το καλοκαίρι του 2010!

• Η πρώτη ιδιαιτερότητα λοιπόν του αποψινού αγώνα με τη Χάποελ Μπερ Σεβά είναι εξόφθαλμη. Γενικά είναι ένα παιχνίδι λίγο…παράξενο το αποψινό. Και μόνο που, ως Ολυμπιακός, είχαμε ξεχάσει τόσα χρόνια πως είναι να παίζεις Ιούλιο μήνα στην Ευρώπη, αρκεί.

• Ακόμη κι η χθεσινή ισοπαλία του ΠΑΟΚ στην Ολλανδία με τον Άγιαξ, προσθέτει ιδιαιτερότητα στη μάχη του Ολυμπιακού με τους Ισραηλινούς. Δημιουργεί μία διαφορετική…υποχρέωση στους ερυθρόλευκους: υπό την έννοια ότι θεωρητικά «δεν γίνεται» να περάσει ο ΠΑΟΚ τον Άγιαξ και να μείνει έξω ο Ολυμπιακός από τη Χάποελ.

• Όμως στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται και δη μέσα σε δύο 90λεπτα, τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου. Μπορεί ο πολύς κόσμος να περιμένει από τον Ολυμπιακό να κάνει από απόψε σκορ πρόκρισης παίζοντας μέσα στο σπίτι του, αλλά ας μου επιτραπεί εμένα να το δω αλλιώς. Το πρώτο που θέλω είναι να κερδίσει ο Ολυμπιακός-εγώ από εκεί ξεκινάω κι ας το βλέπουν όλοι οι άλλοι αλλιώς. Κι από εκεί και πέρα, θέλω να μην φάει γκολ η ομάδα. Το 1-0 δεν είναι καθόλου κακό σκορ όταν είναι υπέρ σου. Μετά, στη ρεβάνς, ένα γκολάκι να πετύχεις, πρέπει να φας τρία για να αποκλειστείς…

• Ξέρω πολύ καλά ότι οι φίλοι του Ολυμπιακού κι ειδικά μέσα στο Καραϊσκάκη θέλουν να βλέπουν την ομάδα τους να κυριαρχεί και να «πατάει» τους αντιπάλους της και δη ομάδες όπως η Χάποελ. Καλά κάνουν. Απλά, μερικές φορές υπάρχουν και ιδιαίτερες συνθήκες, που δίνουν άλλη διάσταση σε κάποια παιχνίδια. Ποτέ μου δεν διεκδίκησα το αλάθητο, αλλά για εμένα το αποψινό παιχνίδι χρειάζεται έξυπνη προσέγγιση. Το φουλ επίθεση κι ό,τι βγει, δεν έχει νόημα σε τέτοια παιχνίδια. Κι η εξέδρα πρέπει να γνωρίζει ότι μπορεί να χρειαστεί κι υπομονή και λίγο σκοπιμότητα. Για να μην μας πιάσουν οι άλλοι κορόϊδο.

• Η Χάποελ δεν είναι κανένας…πανίσχυρος αντίπαλος. Αλλά είναι…κωλοπετσωμένη ομάδα. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, σε όλες τις διοργανώσεις που έχει λάβει μέρος, έχει μόλις δύο ήττες-και τις δύο από την ίδια ομάδα, τη Μακάμπι Χάϊφα. Μία για το Κύπελλο και μία για το πρωτάθλημα. Και μόνο αυτό κάτι πρέπει να μας λέει…

• Περιμένουμε να διαπιστώσουμε αν στον Ολυμπιακό έχουν διορθώσει τα λάθη που εντοπίστηκαν στα φιλικά-εκεί όπου σχεδόν όλα τα γκολ η ομάδα τα έφαγε με τρεις τρόπους: από πούλημα της μπάλας στον άξονα και σουτ από τα 25 μέτρα, από πάσες στην πλάτη της άμυνας κι ιδίως προς τον Φιγκέϊρας κι από στημένες φάσεις.

• Και περιμένουμε να διαπιστώσουμε και τι νέο μπορεί να μας επιφυλάξει ο Βίκτορ στο επιθετικό κομμάτι, εκεί όπου στην προετοιμασία είχαμε γκολ μόνο από τους Φορτούνη και Ιντέγε (ο πρώτος έξω από την περιοχή κι ο δεύτερος μέσα από την περιοχή), από τους παίκτες που θα παίξουν σήμερα. Συν ένα μακρινό σουτ του Μιλιβόγεβιτς.

• Για να δούμε λοιπόν τι θα προκύψει απόψε σε ένα παιχνίδι με πραγματικά μεγάλες ιδιαιτερότητες. Ακόμη και από πλευράς…αγωνιστικού χώρου! Βλέπετε, είναι το πρώτο παιχνίδι του Ολυμπιακού στον καινούριο χλοοτάπητα του Καραϊσκάκη. Κι ακόμη κι αυτή η παράμετρος έχει τη σημασία της!

• Πάντως, όσα χρόνια ο Ολυμπιακός δίνει προκριματικά ευρωπαϊκά ματς μέσα στο καλοκαίρι, πάντα εντός έδρας έχει νίκες, είτε παλιότερα στο ΟΑΚΑ (Μοζίρ κι Ανόρθωση), είτε πιο πρόσφατα στο Καραϊσκάκη (Σλόβαν, Σέριφ, πάλι Ανόρθωση, Μπέσα, Μακάμπι). Αν κι οι δύο από τις εφτά νίκες δεν του αποδείχθηκαν αρκετές για πρόκριση…