Στα μόνα ματς που δεν απαιτούνται ξένοι διαιτητές είναι τα ντέρμπι!

Ολοκληρώθηκε και η 4η αγωνιστική σε αυτή τη μαγική ατμόσφαιρα της Super League και η κάθε ομάδα μπορεί να κάνει τη δική της κριτική για τα πεπραγμένα της έως τώρα, σύμφωνα με την οπτική γωνία που θέλει να βλέπει τα πράγματα. Ωστόσο, επειδή, υπάρχουν αλήθειες που μπορούν πολύ εύκολα να... κρυφτούν πίσω από σερί, υπάρχει ένα δεδομένο.

Του Παύλου Κουστέρη

Πριν ακόμα ολοκληρωθεί ο Σεπτέμβριος, και το φετινό πρωτάθλημα έχει αλλοιωθεί και επειδή το ενδιαφέρον στρέφεται στη μάχη της κορυφής, έχει αλλοιωθεί και μεταξύ των ομάδων που θα παλέψουν για το πρωτάθλημα και ας μείνουμε εκεί, καθώς αν δει κανείς τι γίνεται σε κάθε ματς ανάμεσα στις λιγότερο εμπορικές ομάδες, τότε δεν πρόκειται ποτέ να βγει άκρη. Δείτε απλά το γκολ που βάζει η Λαμία με τον Παναιτωλικό και κάνει το 2-2.

Πρώτη αγωνιστική ο ΠΑΟΚ κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης παίρνει ένα πέναλτι, το οποίο φαίνεται από καθαρή ροή ότι δεν υπάρχει, σήμερα ο Πανιώνιος σκοράρει κόντρα στον Ολυμπιακό, αλλά ο α’ βοηθός είτε είναι τόσο ανεπαρκής για επίπεδο Super League και πρέπει μόνος του να παραιτηθεί, είτε είχε χάσει εντελώς τη φάση (καταλήγοντας στο ίδιο συμπέρασμα περί ανεπάρκειας) και από το φόβο του να μην αδικήσει τον «μεγάλο» της υπόθεσης σηκώνει τη σημαία. Άλλες εκδοχές δεν μπορούν να υπάρξουν...

Και ποια είναι τελικά η μεγάλη αποτυχία της ΕΠΟ και κατ’ επέκταση της ΚΕΔ, αυτόν τον ένα χρόνο που βρίσκεται στη διοίκηση του ελληνικού ποδοσφαίρου; Δεν έχει καταφέρει να πείσει για τις... αγνές προθέσεις της και για την απαράβατη τήρηση του «50-50» τον απλό φίλαθλο ή ακόμα και τον οπαδό, που όμως δέχεται να δει κάτω από τη μύτη του και δεν αποδέχεται αμάσητο ό,τι του σερβίρει το εκάστοτε γραφείο τύπου της αγαπημένης του ομάδας.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με το γράμμα του κανονισμού στο ματς της 2ης αγωνιστικής ανάμεσα στον Αστέρα Τρίπολης και την ΑΕΚ υποδεικνύεται πέναλτι υπέρ του Μάνταλου. Δεν θα κρίνω αν υπάρχει ή όχι, οι ειδικοί έχουν μιλήσει... Το πραγματικό ερώτημα, όμως, που θα κρίνει αν τελικά η ΚΕΔ έχει πετύχει τον στόχο της, δηλαδή να αποβάλλει μεγάλο μέρος της καχυποψίας, είναι αν η ίδια φάση στην άλλη περιοχή, θα σφυριζόταν πέναλτι υπέρ του εκάστοτε Αστέρα και εναντίον της εκάστοτε ΑΕΚ.

Και για να μην κρίνουμε, όμως, μόνο από το μικρό δείγμα γραφής της φετινής περιόδου και την περσινή σεζόν η στάση της διαιτησίας ήταν ανάλογη. Η αίσθηση που δινόταν ήταν πως η κατεύθυνση ήταν ότι επ’ ουδενί δεν θα έπρεπε να αδικηθεί ο «μεγάλος». Λαμία-ΑΕΚ, Πανιώνιος-Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ-Ατρόμητος είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Στην οποιαδήποτε αμφιβολία υπήρχε, όλα πρέπει να σφυριχθούν υπέρ της μίας πλευράς, αυτή του δυνατού. Για πολλά χρόνια, σε αυτή την πλευρά ήταν ο Ολυμπιακός, επί διοίκησης Γραμμένου αυτό έχει διαφοροποιηθεί προς τις πλευρές που τον στήριξαν, αν και αυτό εσχάτως σηκώνει συζήτηση.

Το τελευταίο σκέλος είναι ενδεχομένως και ένα «κλειδί» της υπόθεσης... Γιατί στα αλήθεια θα πρέπει οι ΠΑΕ να ασχολούνται με τις εκλογές της ΕΠΟ; Η απάντηση δίνεται εύκολα, αν σκεφτεί κανείς ότι αναδεικνύεται πρωταθλητής τα τελευταία 20 περίπου χρόνια ο άμεσος υποστηρικτής της ηγεσίας της ΕΠΟ.

Ως μία λύση για να αποδείξει τις «καλές» της προθέσεις, η ΚΕΔ εφαρμόζει στα δύο τελευταία χρονικά ντέρμπι (τελικός Κυπέλλου και το ντέρμπι της Τούμπας) την επιλογή ξένου διαιτητή, που προφανώς δεν προέρχεται από κάποια «χρωματισμένη» ΕΠΣ ή από... προπύργια και σίγουρα δεν υπάρχουν στο «βιογραφικό» του φωτογραφίες με κασκόλ ή φανέλες ομάδων από τα παιδικά του χρόνια.

Συγγνώμη, αλλά το μόνο που κάνουν οι ιθύνοντες είναι να «πυροβολούν» με άσφαιρα... Αν θυμηθούμε τα ντέρμπι της περσινής σεζόν (αυτά που διεξήχθησαν τουλάχιστον), τα προβλήματα με τη διαιτησία ήταν ελάχιστα ενώ ακόμα και στο περίφημο παιχνίδι της Τούμπας με διαιτητή τον Κομίνη και επόπτη τον Ποντίκη, η «φάση του Βαρέλα» είναι τόσο 50-50 που ακόμα και οι διαιτητές διαφωνούν μεταξύ τους και σίγουρα δεν υπάρχει πρόθεση, όποια και να ήταν η απόφαση Ο οποιοσδήποτε Έλληνας διαιτητής, δεν είναι τόσο αφελής για να εκτεθεί σε ένα ντέρμπι το οποίο ξέρει ότι παρακολουθεί όλη η ποδοσφαιρική χώρα, κάνοντας άλλο... παιχνίδι από αυτό που πραγματικά βλέπει.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι σε όλα τα υπόλοιπα ματς με τον κάθε Αστέρα Τρίπολης, τον κάθε Πανιώνιο, τον κάθε Ατρόμητο, τον κάθε Παναιτωλικό, την κάθε Λαμία, τον κάθε ΠΑΣ Γιάννινα κ.ο.κ. Σε αυτά τα ματς η καχυποψία «χτυπάει» κόκκινο, σε αυτά τα ματς ο Έλληνας διαιτητής δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα να «σφάξει» τον μικρό και να κάνει δώρα στον «μεγάλο».

Ίσως αυτά τα ματς είναι τα μόνα στα οποία απαιτούνται ξένοι διαιτητές, περισσότερο από οποιοδήποτε ντέρμπι.