26 χρόνια ΣΠΟΡ FM 94,6. Σα νερό κυλούν τα χρόνια.
Πότε συναντήθηκα με τον Γιώργο Χελάκη κάτω από τα παλιά γραφεία του “Πρωταθλητή” στο Νέο Κόσμο, πότε εντάχθηκα στην ομάδα του σταθμού, πότε πέρασαν 26 χρόνια! Ο bwinΣΠΟΡ FM είναι μια μοναδική ιστορία ραδιοφωνικής παρέας που κατάφερε μια “τρέλα” να την κάνει καθημερινή συνήθεια για εκατομμύρια ακροατές.
Χαίρομαι που ακόμα ανήκω σ’ αυτή την τρελοπαρέα. Χαίρομαι που νέα παιδιά έχουν μπει μπροστά και οδηγούν τον σταθμό. Χαίρομαι (και ξέρουν αυτοί γιατί....) για τον Βάιο και τον Σταύρο.
Χαίρομαι που ο Χρήστος έχει ακόμα το νεανικό πάθος για ρεπορτάζ, που ο Μπάμπης είναι ίδιος ο και απαράλλαχτος 26 χρόνια... Μόνο ευγνωμοσύνη για τον σταθμό που μου έδωσε πάρα πολλά. Υγεία και δύναμη για όλες και όλους. 26 χρόνια Sport FM και συνεχίζουμε.
ΥΓ Κάπου εκεί ψηλά ο Χρήστος Χαραλαμπόπουλος θα εξηγεί, για μια ακόμη φορά, στον Αντώνη Μπόκτορ ότι το να κόβεις τραγούδια είναι “εγκληματική ενέργεια”.
ΥΓ2 Θα θυμίσω στον Σταύρο Χονδροθύμιο ότι του χρωστώ ευγνωμοσύνη γιατί με γλίτωσε από βέβαια εγκεφαλικό. Ήταν καλοκαίρι του 2000, στα (πολύ) παλιά γραφεία του σταθμού. Είχα εκπομπή και είχα μαζί μου την 6αχρονη τότε κόρη μου, την Αργυρώ. Μπαίνω για εκπομπή, βγαίνω για μια στιγμή πουθενά η Αργυρώ. Πανικός. Χλωμιάζω, κιτρινίζω, αρχίζω να ψάχνω. Πουθενά το κορίτσι. Εμφανίζεται ο Σταύρος και μαζί ψάχνουμε. Η Αργυρώ εξαφανισμένη. Στον αέρα παίζει....ατελείωτη μουσική! Βγαίνουμε στη Δαβάκη. Πλέον είμαι στα όρια του εγκεφαλικού. Και ξαφνικά ακούω το Σταύρο. “Ελα Μακη τη βρήκα”. Νιώθω να ξαναγεννιέμαι. “Ελα εδώ είναι. Η κρυφτεί πίσω από τη καρέκλα του Μπάμπη στο γραφείο του”. Σταύρε θυμάσαι?
Μακης Διογος